Usta Şair Turgut Uyar'ın da dediği gibi.
Her şeyden biraz kalır.
Kavanozda biraz kahve.
Kutuda biraz ekmek.
İnsanda biraz acı.
Marifet; yarasına bakıp acısını almakmış Minnakım... Yaralarımızı gösteremesek de tamamen, yara bantlarımızı süsledik biz. Acımızı alsın diye sığındık şiirlere..
Her mesajın gücümü artıyordu.
Her telefon konuşması beni tazeliyordu.
Ve "Sevgili Dost" diye başlayan, ama sana göndermeye yeterli bulamadığım mektupların alıcı adresinde senin ismin vardı.
Kimliksizdik, yaşlar mühim değildi.
Ne yaşadığımızın da bir önemi yoktu.
Birlikteydik.
Omuz omuza mücadele veriyorduk.
Bize yetmişti.
Sen kahve içemiyorsun diye, kahveyi azalttım bende.
Bırakamadım belki temelli ama napayım; günde 14 kupa kahve içen biri nasıl bir anda içmeyi bırakabilirdi ki?
Yine de ilk buluşmada bir kahve borcum olsun, yüreğine ♥
आप पढ़ रहे हैं
ONE DAY
बेतरतीब22 MAYIS 2017 anısına. Bir 'Sevgili Dost' hatrına... Ayın 30unu kutsallaştıran
