Asla Arkana Bakma!

Şimdi Ne Olucak? ~

Hikaye artık 1. kişinin ağzından yazılıyor. İyi okumalar ^^

Her şey çok karmaşıktı. Ne yapacağımı yada nereye gideceğimi bilmiyordum. Tek bildiğim şey Luca'yı sevdiğim ve ona güvenebileceğimdi. Merakımı saklamaya çalışıyordum ama yeni yetme bir vampir olarak bu konuda çok da başarılı olduğum söylenemezdi. Luca'da bunu fark etmiş olmalı ki bana ;

''Sorun ne ?'' dedi. Nerden başlayacağımı bilmiyordum bu yüzden aklıma ilk gelen şeyi sordum .

''O kurtadam kimdi?''

''O mu! Eski bir dost. Adı Noah.''dedi ve güldü.

''Neden gülüyorsun?''dedim soru soran bakışlarla ona bakarken.

''Hiç, aklıma sadece şu saçma fimler geldi. Bizi ne kadar da yanlış tanıyorlar. Herkes kurtadamlarla düşman olduğumuzu sanar oysa kurtlar ve vampirler, vampirlerin birbiriyle anlaştığından çok daha iyi anlaşırlar.''

"İlginç," dedim. "Hey Luca, bir şey soracağım,"

"Evet?"

"Şimdi ne olucak?"

"Bundan sonra benimle yaşayacaksın."

"Nasıl yani? Bunu yapamam."

"Yapman gerekiyor Katie, tek başına yaşayamazsın. Beslenemezsin. Hayatta kalamazsın."

"Ama benimde bir hayatım var."

"Hala olucak, sadece benimle."

Luca'nın dediklerini zihnimde tarttım, sanırım taşınmam gerekecekti. Acaba beni daha neler bekliyordu?

"Ben tek başıma yaşıyorum," dedi Luca. "New York'un ormanlarında."

"Ormanlarında."

"Evet orman. Avlanabileceğim daha çok ortam var. Evim yeterince büyük sanırım... sadece 10 oda ve 4 mutfak var."

"Ne?'' dedim ve yere düşen çenemi hemen kaldırdın. "Benim evimde ise 2 oda ve 1 mutfak var. Tanrım. O evde tek başına nasıl yaşıyorsun?"

"Zor oluyor. Ama artık tek olmayacağım." dedi ve sırıttı. "Bugün evini taşımamız gerekecek. Ben sadece üç oda kullanıyorum. Biri benim odam, diğeri oturduğum, diğeri ise konuklar için. Senin iki odan olduğuna göre evden bir oda senin, bir başkası ise başka bir oturma odası olur. Ayrıca sadece bir mutfak kullanıyordum şimdi ise iki olacak." Bu sefer daha geniş güldü. Söyledikleri çok karmaşıktı ama sanırım anlamıştım.

"Peki." demekle yetindim. "Peki."

*****

Luca hızlı bir şekilde tüm eşyaları bir kamyona yığdı. Ardından sıra vedalaşmaya geldi. Bu evi son görüşümdü. Bir sürü anım vardı, duvarların dili olsa anlatacağı o kadar çok sey olurduki... Odam, mutfağım ve küçük banyom. New York'un merkezinden ormanlara taşınan zavallı biriydim, bir vampir. Vah canına! Eğer bu anları önceden görebilseydim güler geçerdim. Şimdi ise gerçekti. Tamamen gerçek.

Evimin kapısını kilitledim ve paspasımı çıkarken çöpe attım. Yol üzerinde ki bir emlakçıya uğradım ve anahtarları verip evi satılığa çıkardım. Amerika'da satılığa çıkan bir evin maaliyeti hemen ev sahibine ödenirdi. Evi almak isteyene fiyatı emlakçı biçerdi ve bu onların arasında olurdu. Evimin değeri tam $89.500'dı. Bu parayı banka hesabıma aktarıp yeni evimin yolunu tuttum.

Luca yine hızlı bir şekilde eşyaları eve dizdi. Önce odamı dekore edecektim. Duvarları beyaza boyayıp çiçek desenli duvar kağıdı ile -malzemeleri yoldaki bir dekorasyon marketinden çaldık- kaplayıp yere duvar kağıdı ile uygun bir halı serdik. Yatağımı camın biraz yanına koyup dolabımı ve kitaplığımı yatağın ve kapının karşısına yerleştirdim. İki komidini ise yatağın kenarlarına koyup üstüne eşyalarımı yerleştirdim. Kıyafetlerimi ve kitaplarımı yerleştirdikten sonra pembe tül perdelerimide asıp odamın işini bitirdim.

Odamın yanındaki odayı ise eski oturma odamı dekore edecektik. Sonra da mutfağı. Önce duvarları beyaza boyadık ve Luca ile birlikte boya savaşına girdik. Ardından çizgili duvar kağıtları ile kaplayıp mobilyalarımı, ardından çaldığımı 135 ekran led tv'yi yerleştirdik. Luca o kadar hızlıydı ki aynı anda hem mağazaların kamera kayıtlarını ve barkot okuyucuları kapatıp sonra bir şey çalıyordu. Yaptığımız çok kötü bir şeydi ama bunu çabuk atlatırdım.

Yaklaşık üç saat sonra tüm işlet bitti ve Luca ile birlikte en büyük salonda oturmaya başladık. İkimizde çok yorulmuştuk.

"Sana bir sürü öğreteceğim şey var." dedi. "Nasıl besleneceğini, nasıl hareket edeceğini, nasıl öldüreceğini filan filan. Daha çok şey var. Ama önce senin özelliğini bulmamız gerekiyor."

"Özellik?"

"Her yeni vampirin bir özelliği olur. Benimki dönüşmek. İstediğim her şeye dönüşebilirim."

"Vay canına. İlginç."

"Evet, seninkini de bulacağız ama yarın çünkü çok yorgunum." dedi. Ona katılıyordum. Böylece ikimizde bir öpücüğün ardından odalarımıza gittik. Üstümü değiştirdikten sonra kendimi yatağıma attım. Ve olanları düşündüm:

Vampirdim, vampir bir sevgilim vardı. Daha yeni tanıdığım biriyle sevgiliydim, onunla yaşııyordum ve onu çok seviyordum. Birini öldürmüştük, soygun yapmıştık. Ve daha neler neler yapacaktık.