Blind Love

Kabanata 18

"Babe!" I stopped from my tracks when I saw Rheallyn running towards Dash. Napaayos ng tayo si Dash at nangunot ang noo habang nakatingin dito.

"Rheallyn?" Tanong nito but Rhea didn't even answer, nakita ko ang paglapit nito kay Dash at ang pagyakap niya dito pagkalapit niya.

Nanigas ako sa kinatatayuan at napatungo. Mabilis akong nagtago sa may gilid para hindi nila ako mapansin.

"Ayos ka lang, Dash? I heard what happened!" She exclaimed. Hinawakan niya ang mukha ni Dash at tinitigan ito.

"I'm fine, Rhea," ani Dash at nakita kong bahagya siyang lumayo sa nag-aalalang si Rheallyn, sinusuklay muli ang magulong buhok at pumikit.

"No, I'm not convinced! Hindi ka ba nasaktan?" Sabi pa nito. He pulled Dash to hug him again at narinig ko ang buntonghininga ni Dash.

"Babe, answer me, nasaktan ka?" Malambing na turan nito habang nakayakap sa leeg ni Dash.

I saw Dash shook his head when she whispered at parang sinuntok ang puso ko ng makitang unti-unting umakyat ang kamay niya para yumakap pabalik kay Rheallyn.

Natahimik ako at napabuntonghininga. Bumaba ang tingin ko sa mainit na kapeng hawak ko bago napailing.

I was about to go when I saw Kuya Iñigo and Zeijan running towards Dash.

"Dash!" Kuya Iñigo called him. Humiwalay si Dash kay Rheallyn at bumaling siya kina Kuya.

"What happened?!" Zeijan exclaimed. Halatang nagmadali sila makapunta lang dito.

"W-where's Zid? W-what happened? Is it really her?!" Hindi na nasagot ni Dash ang tanong ng mga kapatid nang magbukas ang pinto at lumabas mula roon ang doktor.

Nagkagulo ang tatlo at nakita kong halos mag-unahan sila sa paglapit sa doktor.

"Mga kapatid po kayo ng pasyente?" ani ng Doktor.

"Yes," Zeijan answered. "How's our sister? Is she fine?"

"Everything's good," he confirmed.

Nakita ko ang pag-relax ng mukha ng tatlo. Lumapit din si Rheallyn doon sa kanila at humawak sa kamay ni Dash. Nakita kong sumulyap si Dash kay Rheallyn pero hindi siya nagsalita at hinayaan lang ito.

"What happened? Why did she faint?" Dash asked the doctor.

"She fainted due to fatigue and stress, buong araw rin siyang walang kain kaya siya nawalan ng lakas at nahimatay," paliwanag nito.

"A-are you sure she'll be fine?" anang Kuya Iñigo, bakas ang pag-aalala at takot sa boses.

"Yes, she just need to rest and eat well when she woke up. Nakita ko rin ang ilang galos sa katawan niya but beside that, wala namang dapat pang problemahin," aniya. "For now, we'll just transfer her to the private room then you can visit her afterwards."

Humakbang ako para makalapit sa kanila pero natigil ako nang makita ang tingin sa akin ni Rheallyn. Nakakunot ang noo niya at nakita kong humiwalay siya kay Dash at lumapit sa pwesto ko.

"What are you doing here?" matalim na tanong niya sakin.

I stiffened. I feel like I was caught and suddenly felt bad.

Ano ba talagang ginagawa ko sa sarili ko?

"I...I came with Dash," sagot ko sa kanya. Nakita ko ang pagtalas ng tingin niya sa akin at mariin akong tiningnan. Tiningnan pa niya ako simula ulo hanggang paa at tumitig sa dala ko.

"Give me that," tukoy niya sa kape na hawak ko.

"Huh?" nagtatakang tanong ko sa kanya. Nagulat ako nang biglang kunin niya sa akin ang hawak kong kape para kay Dash, dahilan para mapasinghap ako nang mabuhos sa akin ang mainit na kape.