The Four Elementals

Chapter 61:Sorrow and Love

"Bakit gusto mong malaman?"tanong niya sa akin ng tanungin ko siya kung bakit ganun na lang ang pagkakasabi niya ng mga linyang yun sa akin.

"I just want to know. Bakit,bawal ba?" inosenteng tanong ko sa kaniya.

"Ano kasi,uhh..ayaw niya kasi na pinagsasabi 'to lalo't ayaw na niya itong maalala pa"sabi ni Minho saka kumamot pa sa ulo niya

"But if you want to,wala naman sigurong masama kung sasabihin ko besides you're his future wife..."sabi ni Minho na pabulong pa ang huling linyang sinabi niya.

"Ano?May sinasabi ka pa?"tanong ko sa kaniya. Nacurious lang ako sa huling sinabi niya.

"Wala...alam mo kasi nung panahon na naglunsad ang Dark Queen Akera ng isang digmaan ay sinugod din nila ang aming mga kaharian,pero dahil sa wala kaming alam sa nangyayari ay agad nilang naubos ang kalahati sa aming mga hukbo.Dahil dun ay napilitan ang aming mga ama na lumaban at kaming mga anak ay nanatili sa piling ng aming mga magulang.Dahil sa busy sa pakikipaglaban ang ama ni Daniel ay napasok ang kanilang kaharian ng isang kawal, ISANG kawal lang,pero dahil sa wala rin silang alam tungkol doon ay dumarak sa tiyan ng ina ni Daniel ang espada ng kawal na nakapasok,dahil mga bata pa kami noon ay hindi pa rin namin alam kung paano gagamitin ang mga kapangyarihan namin, gustong ipaglaban ni Daniel ang ina niya, pero ano nga ba ang magagawa ng isang bata, alam namin yun dahil muntik na ring mangyari yun sa amin"pabitin na sabi ni Minho. Bakas sa boses niya ang lungkot habang nagkwe-kwento.

Kaya naman pala naging ganun siya.
Cold pero ganumpaman ay mabait naman siya at hindi tulad ng ibang cold people na palaging mainit ang ulo pero gaya nila anti-social guy siya.

"Ng nakarating ang ama niya ay huli na siya. Napasok na rin ng tuluyan ang kaharian nila ang sunod na nangyari ay napaslang sa harap ni Daniel ang ama niya, nakita niya ang karahasan na nangyari sa pamilya niya...sa harap niya mismo....and the last thing I saw ay dala na sa bisig ni Papa ang isang batang lalaki na hindi na namin makilala dahil sa mga mata niyang walang buhay...bago ang trahedyang yun isang mabait, mapagmahal at masiyahing bata si Daniel pero malungkot isipin na nabago lahat ng yun sa isang trahedya-" hindi na naipagpatuloy ni Minho ang sasabihin niya ng putulin ito ni Daniel.

"Stop......please"malamig pero malungkot na sabi ni Daniel saka ulit naglakad palayo.

"Salamat Minho,alis na ako"sabi ko saka hinabol si Daniel.

"Sandali lang Daniel!!"sigaw ko habang hinahabol si Daniel,pero hindi siya huminto kaya naman ay gumawa ako ng fire circles para harangin ang daranan niya ng mapahinto ko siya, at nagawa ko nga yun.

"Sandali lang...tungkol sa sinabi ko kanina sorry, hindi ko naman kasi alam na napagdanaan mo pala yun,isa pa mas malala ang nangyari sayo kasi sa harapan mo sila pinaslang...kami...kasi-" hindi ko na natapos pa ang sasabihin ko dahil agad niya akong yinakap. Gusto kong kumawala pero ayaw niya. Hanggang sa maramdaman ko ang maliit na drop ng luha sa damit ko habang nakayakap siya.

I see,ayaw niyang kumawala sa yakap dahil ayaw niyang makita ko siyang umiiyak. Ayaw niya na makita ko ang weak side niya. Nakakatuwang isipin na nakita ko ito...

"Thanks..."sabi niya saka kumawala sa yakap.

Iniharap ko siya sa akin saka ko siya nginitian. Ewan ko sa nararamdaman ko pero malakas ang kabig ng dibdib ko. Hindi ito ang tamang panahon pero sasabihin ko rin sa kaniya sa huli.

"Alam ko Daniel,ang cute mo."sabi ko saka ngumiti ng pilit. Pano ba kasi wala akong masabi para mapagaan ang loob niya. Teka, ako dapat ang pinapagaan ang loob ah, pano nangyari yun?Aish... nababaliw na ata ako. Tsk!

*glare*

Bakit ba ganun ang sagot niya?
Ayaw niya siguro ng pinupuri,siraulo!

"You don't have to smile fakely. Besides,
I know your in Pain" nakangiti niyang saad. Wait, ngiti na nga ito at hindi na ngisi. Kakaiba talaga pagtotoo at walang bahid ng kalokohan...

He pull my hand at saka siya nagsimulang maglakad. We're heading to a place na hindi ko pa alam dito sa academy. Nandito kasi ito sa likuran ng academy to be exact sa harap sa malaking palasyo na nasa likod lang ng gubat dito sa likod ng academy.

"Wow,just wow" yan na lamang ang nasabi ko ng makita ko ang nais niyang ipakita sa akin.

Isang puno na nagliliyab ng apoy pero hindi nagiging abo o nasusunog man lang. Yun bang nakita ko dati sa lugar ni Fyro ang God of Fire. Pano nagkaroon ng ganito dito?

Bukod diyaan ay may mga nagliliparang fire flies,literaly FIREFLY dahil nagliliyab din ang katawan nila,wait they're fire fairies at ang gaganda nila.

"Ngayon lang ako nakakakita ng ganito.
I mean literally,I haven't seen a--"hindi ko na nasabi pa ang sasabihin ko ng halikan ni Daniel ang cheeks ko.

0/////0 kayo ah,sa cheeks lang,huwag kayong assuming...

"Tss,namumula ka"natatawa niyang sabi.

Agad naman akong napahawak sa magkabilang pisngi ko saka tumalikod mula sa kaniya. Bakit ba kasi ako namumula? Kainis!

"A-anong tinatawa-tawa mo diyan ha?!"
inis na bulyaw ko sa kaniya.

Makahalik naman siya hindi pa ako nainform, bwesit naman oh, namula pa ako, sa harapan pa niya! nakita pa niya tuloy,kainis naman!

"Pfft,hahahaha you're so cute"natatawa niyang sabi. Bakit ba mas lalo siyang gumagwapo pagtumatawa at ngumingiti siya?

Ano ba 'tong naiiisip ko!!!!
Ano ba yan!!!!!lumalandi na ang gaga!
Mom,Dad oh......augh!

"H-Huwag ka ngang tumawa nakakainis ka!bwesit,hala umalis ka na dito. At babalik  na ako sa dorm!"inis kong bulyaw sa kaniya saka siya itinulak palayo.

Tumawa naman siya ng tumawa.
Hinawakan niya ang kamay ko saka ako hinila palapit sa kaniya at yinakap ulit.

0//////0

^____^

Bakit ba ganito siya ngayon?
Bakit ang saya niya?

"Flame de Luca you are mine now"sabi niya. Matapos nun ay naglakad na kami pabalik...

Ang weird naman ata niya...
Sa kabila nito natahimik na ako at saka napaluha ulit, pero agad ko yung pinunas at ngumiti saka nagpatululoy sa paglalakad.

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•