The birth
Isang linggo at tatlong araw bago nakabalik si Lawson sa Highforest. Nakaupo lamang si Euphie habang hawak-hawak ang tiyan niya na ngayon ay malaki na.
Pagkarating ni Lawson sa palasyo ng Highforest ay agad siyang dumeretsyo sa kwarto ni Euphie, ngunit bago naman siya magtungo roon ay ipina alam niya sa isang kasambahay na ipaalam na naririto na siya.
Binuksan ni Lawson ang pinto, nakita niyang nakaupo si Euphie at nakaharap sa salamin.
Nakita ni Euphie si Lawson dahil sa salamin. Hindi siya gumalaw at nanatili sa kanyang posisyon.
Lumapit si Lawson sa kanya at niyakap siya mula sa likuran. Nang makalapit si Lawson kay Euphie ay doon lamang niya mas napansin ang nagbago sa itsura ni Lawson.
"A-yos ka lang ba?" tanong ni Euphie. Nakita ni Lawson ang tiyan ni Euphie, nagtatakang tumingin si Lawson kay Euphie at kumalas ng pagkakayakap.
"Nagulat rin ako, ganito na siya ka agad kalaki." ani ni Euphie. Hinawakan ni Lawson ang tiyan ni Euphie. Naramdaman ni Lawson ang pagsipa ng bata sakanyang sinapupunan.
Lawson smiled.
"Nagagalak na akong makasama siya," sambit ni Lawson.
"Mag pahinga ka muna, itsurang pagod na pagod ka." ani ni Euphie.
"Ikaw ang pahinga ko, Euphie." aniya. Euphie giggled.
"Ewan ko sayo"
"Na miss kita," ani ni Lawson. He kissed Euphie on his lips. Tumugon naman si Euphie sa halik ni Lawson. Malumanay ang mga halik ni Lawson sa kanya na para bang dinadamdam nito ang labi ng dalaga.
"Mararamdaman ka ng anak natin, masyado kang mahalay." ani ni Euphie at itinulak si Lawson.
"Ha?" ani ni Lawson na hindi makapaniwala.
"Totoo naman, mag pahinga ka muna. Tatabihan kita," ani ni Euphie. Tumango si Lawson, sabay silang humiga sa kama, yumakap si Euphie sa kanya.
Naramdaman ni Euphie ang pag haplos ni Lawson sa kanyang buhok. Mas lalong isiniksik ni Euphie ang kanyang sarili kay Lawson. She really miss him.
Simula nang umalis si Lawson ay palaging nasa kwarto si Euphie. Nawawalan siya ng gana at palaging masakit ang kanyang katawan. Now that Lawson is in her side, she can't feel anything of that.
Kinabukasan ay nagising si Euphie dahil sa mga kakaibang ingay na kanyang naririnig. Mabilis siyang napahawak sa kanyang tiyan ng maramdaman ang pagsakit no'n.
Napasigaw si Euphie. Gumising siya na wala na si Lawson sa kwarto, kaya naman ng marinig ni Lawson ang pag sigaw ni Euphie ay agas siyang tumakbo at pumasok ng kwarto. Lumapit siya kay Euphie at mabilis na inalalayan.
"L-lawson... Manga-nganak na ata ako! Ah!" sigaw ni Euphie.
"Tumawag kayo ng babaylan!" sigaw ni Lawson. Mabilis na sumunod ang mga kasambahay sa utos ni Lawson.
Muling sumigaw si Euphie dahil sa sakit na nararamdaman niya. Dumating din ka agad ang mga babaylang pinatawag. Nalaman narin nila Selene at Drix ang pangyayari kaya hindi na rin sila mapakali.
"Ayoko na!" sigaw ni Euphie habang umiiyak. Hawak-hawak ni Lawson ang kamay ni Euphie at paminsan-minsang hinahalikan ito.
"Andito lang ako, Euphrasia." ani ni Lawson sa kanya. Muling sumigaw si Euphie. Pawisan na siya dahil sa patuloy na pag-sigaw hanggang sa marinig niya ang pag iyak ng kanyang anak.
