AFİLLİ KAZIK

131 31 126
                                    

03.06.2017
00:00
❤   

Gözleri, yüreğimin gizli mabedi,
Elleri, saçlarımın en şefkatli bekçisi,
Dudakları, tenimin değmemiş bahar yeli.
Omzu, sığınılacak en güzel yuvam,
Dilimin ucundaki kelimelerin sahibi,
Ruhumun yöneticisi, kalbimin mültecisi.

Şimdi kimbilir, kimdir gözlerinin mabedi,
Yüreğinin bekçisi,
Bedeninin sahibi,
Ruhunun bahar yeli,
Dudaklarının yuva ettiği.

Onca hatıra ile kala kaldım öylece,
Sen yara almadan kurtulan aslan,
Ben yüreğinden pençe yemiş ceylan.
Söylenecek sözler gönüle gelirken,
Dile gelmeden yürekten düştü, yerle bir oldu.
Artık sözler de kalbim gibi cam kırıklarıyla doldu.
Yürüdüğümüz bu yolda inanmıştım sana
Kandırmaz, oynamaz benimle deyip,
Sermiştim sevgimi, emeğimi yollarına.
Bilmiyordum senin bu yaşananlara inanmadığını,
Bilmiyordum ki her adımımda
Ayağımı kanatan otlara bastığımı
Dört bir yanım, aşk duvarı sanarken,
Kana bulanmış dikenlerle sarıldığımı

Bir gece yine sana olan aşkım içimde,
Hiç beklemediğim bir saatte,
Senden gelen yalan aşkı gördüm.
Senin sözlerinle, çözüldü bu yalancı düğüm
Okuduğum her bir kelimen
Sırtıma yediğim bir hançerdi
Senden bana kalan güzel ama acı hatıralar.
Ve olmazsa olmaz afilli kazığın.

Bu şiirde birinin daha parmak izi var ki o benim ruh ikizim, kardeş yarım, poncirellamm amoleelapassione
Minnettarım sana her türlü...

Bir Avuç ŞiirHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin