Κεφάλαιο 20

Comenzar desde el principio
                                    

Όταν τελείωσε με τις δουλειές του σπιτιού, εκείνη παρατήρησε ότι ήταν μόνη της. Τσέκαρε τη μητέρα του να δει αν είναι ήσυχη ή αν χρειάζεται κάτι. Πήγε στο δωμάτιό του αλλά εκείνος έλειπε. Ήξερε πού να τον βρει αλλά δεν ήθελε να τον ενοχλήσει. Χρειαζόταν λίγο χρόνο μόνος του. Είχε χάσει τον πολυαγαπημένο του πατέρα. Πάντα του είχε αδυναμία και ήταν ο μόνος τον οποίον συμβουλευόταν και άκουγε.

Μπήκε στο μπάνιο να κάνει ένα γρήγορο ντους να φύγει η ένταση της ημέρας.

Κάθισε να δει λίγη τηλεόραση όταν χτύπησε το κινητό της. Η Ελισάβετ. Πλέον έτρεμε κάθε φορά που χτυπούσε το κινητό της. Ή θα ήταν για χαλάστρα ή θα ήταν για κακό...

«Έλι μου» είπε άψυχα.

«Πες μου ότι ακούγεσαι ξεθεωμένη από το ολονύχτιο και ολοήμερο σεξ μαζί του» είπε εκείνη φοβισμένη έτσι όπως άκουσε τη φίλη της.

«Δεν μπορείς να φανταστείς... Είμαστε στο χωριό... Πέθανε ο πατέρας του» είπε λυπημένη η Κάλλια.

«Όχι ρε φίλε!» αναφώνησε η νεαρή γυναίκα.

«Τόση γκαντεμιά...» πρόσθεσε απελπισμένη.

«Δεν προλάβαμε φυσικά να μιλήσουμε...» την ενημέρωσε.

«Λογικό... τι να πεις τέτοιες ώρες!» παρατήρησε η Ελισάβετ.

«Ξέρεις κι εμένα με ανησύχησε η Δέσποινα χθες βράδυ... μετά που έφυγες συνέχισε τον μονόλογο... είπε ότι θα το πάνε πολύ γρήγορα... και ότι θα συγκατοικήσουν... σε σημείο που φοβήθηκα ότι έλεγε αλήθεια... και δεν με πήρες καθόλου τηλέφωνο και λέω κάπου κρύφτηκε και κλαίει» της είπε τώρα. Η Κάλλια την άκουγε προσεκτικά.

«Έλι, αν συγκατοικήσει μαζί της... Λες να το σκέφτεται; Δεν ξέρω αν θα το αντέξω... αν θα καταφέρω να τον ξαναντικρύσω... Κι εκείνος ήθελε να μου μιλήσει, ίσως ήθελε να μου πει αυτό...» είπε τώρα ανήσυχη η Κάλλια.

«Τώρα δεν είναι ώρα για ξεκαθαρίσματα...» πρόσθεσε η Ελισάβετ.

«Τώρα χρειάζεται χρόνο και χώρο να πενθήσει... Κι εγώ θα είμαι κοντά να του κρατώ το χέρι όπως χρόνια μου το κρατούσε εκείνος» είπε άψυχα η Κάλλια. Ακολούθησε μία σιωπή ανάμεσα στις δύο κοπέλες.

«Κάλλια, τι σκέφτεσαι;» τη ρώτησε τώρα.

«Ας ζούσα μία βραδιά... ας τον ζούσα για μία βραδιά κι ας τον έχανα μετά Έλι... αρκεί να πω ότι το έζησα... και θα είμαι ευτυχισμένη για όλη την υπόλοιπη ζωή μου... το ορκίζομαι... ας περάσω μια βραδιά μαζί του και μετά ας ανήκει στη Δέσποινα και σε κάθε Δέσποινα» είπε η Κάλλια.

Σαν ανοιξιάτικη βροχήDonde viven las historias. Descúbrelo ahora