Με τρελαίνεις.

Part 15

Προσπαθώ να φύγω αλλά με πιάνει δυνατά από τον καρπό και με σφίγγει.

"Άσε με να φύγω τώρα."τον προστάζω με συγκρατημένη οργή.

"Όχι πριν με ακούσεις.Έβγαλες λάθος συμπεράσματα.Η Τάνια είναι παλιά φίλη και τίποτα παραπάνω.Δεν τρέχει τίποτα μεταξύ μας Έλενα."

"Και από πότε οι φίλοι φιλιούνται στο στόμα?"πετάω οξύθυμα αν και ένα αίσθημα ανακούφισης με περικλείει.

"Απλά η Τάνια είναι πολύ αυθόρμητη."λέει ξεφυσώντας.

"Μωρό μου δεν θέλω να θυμώνεις για μαλακίες.Έλα εδώ."αποκρίνεται παίρνοντας με στη αγκαλιά του.Με κοιτάει με αυτά τα μάτια και δεν μπορώ να του αντισταθώ.Νεύω και με φιλάει γλυκά.Χαλαρώνω αισθητά και τυλίγω τα χέρια μου γύρω του ανταποδίδοντας το φιλί.

"Εντάξει αλλά δεν θέλω πολλά μαζί της."

Βγαίνουμε από το δωμάτιο και πηγαίνουμε στο σαλόνι όπου βρίσκουμε την ξινή να κάθεται ανέκφραστη πίνοντας τον καφέ της.

"Επιστρέψαμε.Φαντάζομαι συστηθήκατε.Πως και ήρθες Ελλάδα λοιπόν?"ρωτάει ο Αλέξης με απορία.

"Ήρθα για μια επίδειξη μόδας και κάποιες άλλες δουλειές.Έτσι είπα να σου κάνω μια έκπληξη Άλεξ μου αλλά δεν ήσουν εδώ."του λέει χαμογελώντας,αγνοώντας την παρουσία μου.

Άλεξ μου?Μου σπάει τα νεύρα.Και τι επίδειξη μόδας λέει?Μοντέλο είναι?

"Καλά έκανες.Θα μείνεις καιρό?"

"Θα δείξει.Ελπίζω να μην προκύψει κάποιο πρόβλημα στο ατελιέ στο Λονδίνο."

Εκείνη την στιγμή χτυπάει το κινητό μου.

"Με συγχωρείτε."

Θεέ μου!Είναι η Νάνσυ.Την ξέχασα τελείως!Το σηκώνω αμέσως.

"Μπορείς να μου πεις που είσαι και δεν μου ανοίγεις την πόρτα?Χτυπάω μια ώρα!"λέει τσαντισμένη.

"Δεν κοιμήθηκα σπίτι χθες..Άσε μεγάλη ιστορία.Πρέπει να βρεθούμε για να σου πω."

"Τι εννοείς δεν κοιμήθηκες σπίτι χθες?Που ήσουν?"

Τότε με φωνάζει ο Αλέξης και διακόπτω την Νάνσυ.

"Χριστέ μου!Ο Αλέξης ήταν αυτός?"ξεφωνίζει.Ωχ!Τον άκουσε.

"Θα σε πάρω σε λίγο ρε σούργελο.Γειά."

Το κλείνω και επιστρέφω στο σαλόνι.Είναι μόνος του.Πάλι καλά έφυγε η άλλη.

"Κανόνησα το βράδυ να βγούμε όλοι μαζί.Το είπα στην Τάνια και τώρα θα πάρω τον Κώστα να έρθει με την Νάνσυ."