bladzijde 13

344 13 0
                                    

Vanuit Eva:

Ik loop door een bos, een donker bos. Ik zou gaan afspreken met Laura en de jongens van mainstreet. Ik hoor allemaal enge geluiden. Ik roep om hulp, maar niemand hoort me. Opeens zie ik Daan voor me staan. Ik wil naar hem toe rennen, maar mijn voeten zitten vast. Vast aan de grond. Daan word meegetrokken door een fan. Hij blijft me aankijken, totdat ze achter een boom zijn verdwenen. Opeens hoor ik gerommel. De grond waar ik op sta begint af te brokkelen. Er komt een groot zwart gat. Ik hang aan een rotsblok. Ik zie Daan ver weg voor me. Hij komt op me afrennen. Maar net voordat hij er is pakt de fan hem weer vast. Doei Eva zegt hij. De fan trapt op mijn handen, en ik val in de diepte. Met een schok word ik wakker. Het was een droom het was maar een droom. Ik kijk naar de klok die boven de kast hangt. 7 uur. Ik kan nu toch niet meer slapen. Ik ga me omkleden. Ik doe mijn kleren aan. Het zonnetje schijnt lekker. Ik zet de deur van de keet een stukje open. De zon schijnt in mijn gezicht. Ik haal snel mijn telefoon van de lader, en ren naar buiten. Ik zet muziek aan, en begin me helemaal kapot te dansen. Het maakt me helemaal niet uit. In dansen en zingen kan ik gewoon al mijn gevoel, en energie kwijt. Ik ren, en denk aan dat ik de zee in rende naar Daan. Ik spring in de lucht, en denk dat ik onderwater zwom om Daan los te krijgen. Ik val op de grond, en denk eraan dat Daan schreeuwde van de pijn toen hij in elkaar zakte op de grond. Ik sta op, en steek mijn armen in de lucht, en denk eraan dat ik Daan hielp om tegen de pijn te vechten. Uiteindelijk eindig ik op de grond. Het lied is afgelopen. Ik ga hijgend van de inspanning languit op de grond liggen. Van achter hoor ik geklap. Ik kijk om. Daar staat Rein. Snel sta ik op, en loop naar mijn telefoon. Ik zet de muziek op stop. Dat was echt goed zegt Rein. Ik word een beetje verlegen. Dankje zeg ik terug. Ik moest gewoon even mijn gevoel kwijt. Haha maakt niet uit zegt Rein. Kon jij ook niet meer slapen? Nou ik keek rond, en ik zag dat jij weg was, dus toen ging ik kijken waar je was. Oké. Ik denk dat ik ook maar naar binnen ga, dan kan ik alvast ontbijt voor iedereen maken. Is goed. Rein en ik lopen weer naar binnen. Als ik binnen kom zie ik Laura die net wakker word. Ik kijk naar Owen en Nils. Oké ik wist niet dat jongens zo schattig konden slapen. Laura heeft het blijkbaar ook gemerkt. Aahw hoor ik al. Ze pakt haar telefoon. Wat lief. Ze maakt snel een paar foto’s. Zullen we ze is terug pakken zegt Rein, die met twee glazen vol water binnen komt lopen. Ik film wel zeg ik. Laura krijgt ook een glas water. Jij Nils ik Owen fluistert Rein. 3 2 1 Plets. Recht in hun gezicht. Owen schreeuwt het hele huis bij elkaar. Nils roept Jij naar Laura. Ohow en weg is ze. Laura rent naar buiten, maar word al meteen op de hielen gezeten door Nils. Ik heb besloten om maar te stoppen met filmen. Ik zit Laura’s mobiel weer uit.

Everything will be fine | MainstreetWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu