ÇUKUR

BAŞLANGIÇ

Akıl hastanesi aslında herkesin düşündüğünden dahada kötü bir yer . Ben buradaki en az deli olan hastalardan biriyim yani en azından ben öyle düşünüyorum. Bu sonuca da bur da geçirdiğim zamanlardan vardım. 2 kere intihar etmiş ve hiçbirini beceremeyip kurtarılmış biri neden deli olsun ki. Bana deli diyorsalar ki öyleymiş. Burada ki bağımlılar cinsel işlev bozukluğu olanlar takıntılı insanlar ney oluyor peki. Belki çok ağır örnekler verdim ama psikolojik rahatsızlıkları olan insanlarda var tabi ki. Ayrıca buraya onlar gibi yardım etmelerini isteyerekte gelmedim. Buraya gelmeyi hiç istemedim. Kendimce hazırladığım ve bu sefer olacak diye düşündüğüm sonum la beraber tamamen çekip gidecektim. Ama zamanlamam çok kötüydü ve kurtarıldım. Annemin eve her zamankinden daha erken geleceğini düşünememiştim. Sonuçta işteydi. Neden eczane erken kapatsın ki o gün mü Ahmet abinin yani patronunun çocuğu doğmalıydı. Eğer o çocuk bir gün daha annesinin karnında dursaydı bütün bunlar olmayacaktı. Annem beni bulmayacak hastaneye götürmeyecek ve doktorlar beni tekrardan hayata döndürmeyecekti. Burası çok garip bir yer benim deyimimle burası tam bir çukur. Her günü aynı şeyleri düzenli olarak yaşıyorsunuz . sabah 9 da uyanıp kahvaltı gelir ardından ilaçlar içilir bahçeye veya bina içindeki hastaların toplantı alanına gidilir ve sözde diğer hastalarla normal insanlar gibi konuşmamız beklenir . en azından bu zamana kadarki doktorların tek isteği buldu. Bizi biraz daha normal yapmaktı. Ama tahmin edin ne oldu . hepsi çok büyük yanıldılar ve kimse kimseyle konuşmadı. Her gün böyle geçti. Bugünse hasta bakıcım olan kadın bana yeni bir doktorun geldiğini söyledi sanki çok umurumdaydı. Ama bu kadın konuşmayı çok severdi zaten söylemese şaşırtırdı beni. Yeni gelen doktorda bu düzeni devem ettirdi ve yine bahçeye çıktık. Bu doktorunda diğerleri gibi aynı çıktığı belliydi. Şimdiden karar vermiştim konuşmayacaktım takibi onun lada. Aynı şeyleri tekrarlamanın ne anlamı vardı ki. Toplantı solonun dan kaldığım odaya geçmiş her zaman ki gibi boş boş otururken kapım açıldı ki bu hiçbir zaman bu saatte olmazdı. Konuşkan hasta bakıcım galiba adı Aylay'dı. Bana doktorum beni görmek istediğini söyledi . Şaşırdım içimden neden toplantıdan hemen sonra dedim zaten yeterince sosyalleşmiştim. İstemesemde gitmem gerektiğini hatırlatınca ayla düşüncemden çıkıp yürümeye başladık . Allahtan doktorun odası çok uzak değildi de aylayla yürümem kısa sürüyordu. Hiç durmadan konuşması beni çıldırtıyordu. Doktorun odası ne çok büyük neden çok küçük her zamanki orta büyüklükteki masa ve rahat gözüken ama hiçte rahat olmayan deri koltuklar yerinde duruyordu. Bunları görünce bile dekorun Hiç değişmediğini anladığımı düşünürken masanın üzerinin komple değiştiği gördüm.yine şaşırdım son zamanlarda bu sık oldu yani benim hayatıma göre . doktor arkasını dönmüş candan bakıyordu. Ayla beni bırakıp odadan cıkınca adam döndü. Göz göze geldik bu kadar ani dönecek gibi durmuyordu. Gözleri masmaviydi aynı uçsuz bucaksız bir denizi andıyordu. Uzun boylu boyuna göre de biraz zayıftı.kumral ve 35 yasından daha genç duruyordu. Kartında ise psikiyatr Ali Ardınç yazıyordu. Bana eliyle koltuğu işaret etti bu otur demek diye düşünüp oturdum. Genel doktor görüşmelerimde doktorlar sorar bende tam zıttı şeyler söyler onlarla kendimce dalga geçerdim . doktor aliden de böyle bir şey bekliyordum ki sadece bana bakıyor oda hiç konuşmuyordu böyle 5 dk geçtikten sonra artık rahatsız hissetmeye başladım sıkılmıştım odama gidip hiç bir şey yapmadan tavana bakmak istiyordum ki konuştu. İçimden aaaa konuşmayı biliyormuş dedim. Bana

'Sen ne zaman konuşmak istersen ve ne anlatmak istersen onu dinleyeceğim'

dedi

Ve yine sustu hiç bir şey anlatmayacaktım takibi birazdan görüşme süremizin biteceğini biliyordum saat bana göz kırpıyordu. Zaman biraz zor olsa da akıp geçti ve ayla belirdi kapıda kalktım tam odadan çıkarken doktor

'Konuşmamız çok güzeldi ve yine görüşmek isterim yani yarın'

dedi.

Dönüp baktığımda bana gülüyordu kapıyı açıp aylayla yürürken oda bizim kadar deli nasıl doktor bu dedim içimdem. Ama sonra yarında görüşeceğimiz aklıma geldi hafta 3 kere görüşürdük bundan önceki doktorlarla bu adam sandığımdan daha fazla değişiklik yapmıştı galiba. Odama vardığımda doktor dayken düşündüğümü yaptım ve aksam ilaçların da etkisiyle uyuyakaldım. Sabah olduğunda yine ayla geldi ilaçları verdi Allah tan bugün toplantı salonu ve bahçe yoktu. Odamda boş boş vakit geçirirken yine ayla geldi . Her zamanki gibi sadece beni alıp doktora götürmesi gerekirken bir ton konuştu. Doktorun kapısına gelince ise acaba bugün ne gariplik yapacak bu doktor dedim içimden .