Underground City?

Chapter 3: The Underground City

Nakakamangha.

Nakaka excite

Nakaka kaba

Nakakatuwa

Yan ang mga expresyong humahalo sa aking utak. 

"Ang ganda 'no?" sabi ko. Para lang ding city ang nandito kaso nga lang underground (common sense naman) Kaso yung pinakataas parang 3d painting ng mga ulap.

"Oo, ang ganda" walang ulirat na sabi  ni Ramon

Tumingin ako sakanya.... NAKATINGIN SIYA SAKEN.

"Epal talaga 'to. Etong underground city" binatukan ko nga ng isa si Ramon

"Ahh, Oo nakita ko na yan eh" Hawak hawak parin ni Ramon ang batok niya.

Nag lakad lakad muna kame ni Ramon dahil hindi parin naman namen alam kung ano ano ang meron dito.

"Pano yan? Wala tayong pera at pagkain, NAGUGUTOM NA KAYA AKO"sabi ko.Totoo naman eh Gutom na gutom na ko.

"LIBRE LAHAT NG NADITO" sabi ni Ramon.

"W-weh?"Yiiieee! Kukutusan ko talaga toh pag hindi totoo yan.

"Hindi kaba nakinig kanina? Sila na mismo ang nagsabi" 

"YYYYYAAAAAAAYYYYYY!!!!" tumakbo nako at inunahan siya.

"HOY Babae! Hintay" tinignan ko siya at nakita ko siyang tumatakbo narin.

Una pumunta kami sa Restaurant para kumain. Then, tinignan ko yung mga condo na pede naming matuluyan. Nag grocery rin kami.

"Isang condo nalang kaya?" tinitgnan ko siya ng masama.

"Eh kung kutusan kaya kita?" sabi ko at inirapan siya.

Room 187 ako at siya naman ay 188. Nakakarindi ang katahimikan dito sa loob ng elevator. Maya maya binasag niya na ang katahimikan at nag tanong.

"Yung mga tao kaya dito katulad natin?" sabi niya na ikinatingin ko naman.

"Eh ano sila? Alien ganon?" pilosopo kong sabi.

Tumunog na ang elevator at lumabas na kami. Hinanap ang mga condo unit at nagpaalam sa isa't isa. Ipinagtataka ko lang eh hindi siya kumikibo at mukha siyang matamlay.

"Ah ano Ramon, Ok ka lang ba?" may pag kamahinhing kong sabi.

"Ayiiie, Kikiligin naba ko?" Ani niya. Aba! Ako na nga tong nagmamagandang loob pipilosopohin pako.

"Alam mo epal ka. Dun kana nga at magpapahinga narin ako." inis kong sabi.

Pumasok nako sa loob at nag kulong sa kwarto. Hindi ko alam kung bakit ako umiiyak ngayon. Siguro namimiss ko lang ang Kuya ko. Wala nakong pamilya kundi ang kuya ko dahil iniwan na nila kame simula nung bata pa ako kaya si Kuya na ang nagsilbing magulang ko. 

Ilang oras narin akong nakahiga dito at ewan ko ba parang...

"SH*T!" ani ko. Kaylangan kong hanapin yung..

"W-Wala nga p-pala kong d-dinalang k-kahit a-anong gamit"

Kaylangan kong inhaler. Hindi ako makahinga. Ansakit ng dibdib ko. Ewan ko kung bakit nasa harap ako ng pinto niya. 

"R-ramon" mahina kong sabi. hawak-hawak ko na ang dibdib ko at iyak ako ng iyak. Maya maya hindi na kinaya ng tuhod ko at napaupo nalang ako sa sahig. Biglang may narinig akong bukas ng pinto at Nakita ko ang kailangan ko ngayon.

"RIV-- F*CK!" mura ni Ramon. Inalalayan niya ko para tumayo. 

"Sh*t! Bumili kaba ng inhaler?!" ani Ramon. Tinignan ko siya sa kanyang mga mata kahit na hirap na hirap nako. Makikkita mo doon ang galit at pag aalala.

"H-hindi"  nanghihina na talaga ako ngayon.

"R-ramon pedeng f-favor?" tanong ko sa kanya habang naglalakad kame. Napukaw naman iyon ng kanyang atensyon.

"Hmm?" ngayon huminahon na siya ng onte.

Ngayon nasa rooftop kame ng building. Nadalhan na rin naman ako ng inhaler. Ngayon ay nakasandal ako sakanya at nakabalot ng kanyang jacket. Ansarap ng simoy ng hangin dito. Dito pede kang mag concentrate kase walang kahit anong ingay ng tao.

"Pinagalala moko"ani niya sabay sandal sa ulo kong nakasandal sa balikat niya.

"Akala ko mawawala kana--"

"ANG OA MO!" sabay batok ko sakanya.

Binalik ko na ang ulo ko sakanyang balikat at nagsimulang magpahinga. Nanatili kami sa ganong posisyon hanggang sa makatulog nako.