Μπλέ

~ Μπλε 12 ~

Ραφ
-Είναι η πρώτη μου μέρα στο καινούριο σχολείο και έχω αργήσει δεν το πιστεύω.
- Άντε έλα τρέξε και μην μιλάς
- Αρετή χοντρούλα μην μιλάς
- Δεν είμαι χοντρούλα Τώρα θα δεις

Τα κορίτσια έτρεχαν προς την είσοδο του σχολείου

- Καλημέρα κύριε.
- Καλημέρα κορίτσια, αργήσατε.
- Μπορείτε να μας πείτε που να πάει η αδερφή μου για το Γυμνάσιο και εγώ για το Λύκειο;
- Ναι φυσικά, Εσύ πήγαινε στο κίτρινο κτήριο, Εσύ μικρή ακολούθησε με.

Η Αρετή κοίταξε την Ράφ με βλέμμα που έλεγε ολοφάνερα πως έχει άγχος και φοβάται και η Ράφ για να την ηρεμήσει της είπε να πάει και της χαμογέλασε.

/ ωραία.. λοιπόν Τώρα Εγώ πρέπει να πάω στην τάξη αμέσως η στον διευθυντή; Και σε ποια τάξη να πάω; ε θα μπω σε οποιαδήποτε και θα με στείλουν μετά στην σωστή, η όντως να παω απο τον διευθυντή; η βασικά να καθίσω έξω και να περιμένω την επόμενη ωρα ; /

Η Ράφ έκανε ανόητες σκέψεις και περπατούσε προς το σχολείο

- Πρόσεχε που πηγαίνεις κοπέλα μου
- Με συγχωρείς δεν σε είδα, ημουν αφηρημένη.
- Οτι να ναι
- ωχ..το παιδί από το λεωφορείο
- Τι είπες ;
- Τίποτα, είναι η πρώτη μου μέρα εδώ και, μήπως μπορείς να μου πεις σε ποια τάξη να πάω;
- Είσαι χαζή; που να ξέρω Εγώ, αυτά τα ρωτάνε στον διευθυντή.
- Είσαι κακός..
- Δεν πειράζει.

Η Ράφ έκανε να φύγει, αλλα κατάλαβε πως με τον κρετίνο πηγαίνουν προς την ίδια κατεύθυνση

Αντρέας

Αγαπη- Εισαι με τα Καλά σου Αντρέα; η κοπέλα δεν σου έκανε τίποτα και Εσύ της επιτέθηκες κανονικότατα.
Αντρεας- Σκάσε Αγάπη, στην πούτσα μου.

Εκείνη την στιγμή τον κοιτάει η Ράφ με ενα παράξενο βλέμμα.
Ραφ - Τι λεει θα με ακολουθείς για πολύ ώρα;
Αντρεας - Και εγώ καινούριος είμαι και πηγαίνω στον διευθυντή αμα δεν γουστάρεις κάτι κατσε εδώ και πάω μόνος.
Ραφ - Ηλίθιε!

Αγαπη - Αντρέα άλλαξε τον τρόπο που της μιλάς Γιατί θα σε ζαλίζω!
Αντρεας - Ά φη σε με η συ χο

Ραφ - Πας καλά παιδάκι μου ; δεν σου μίλησα καν. Δεν είσαι με τα καλά σου.

Ο Αντρέας νευριασε περισσότερο όταν κατάλαβε πως η Αγάπη τον εκθέτει κανονικά και σταμάτησε να περπατάει πιάνοντας το χέρι της Ράφ.

- Με συγχωρείς.. Αντρέας
- Είσαι πολύ παράξενος.
- Δεν μου είπες πως σε λενε.
- Ράφ χάρηκα.
- Ράφ πάμε γρηγορότερα για να προλάβουμε και την 1η ώρα;
- πάμε.

/ χτυπάνε την πόρτα του διευθυντή/

- Περάστε.
- Καλημέρα είμαι ο Αντρέας και από δω η Ράφ, ήμαστε οι
- Ναι ξέρω παιδιά, αργήσατε λίγο αλλά δεν πειράζει. Λοιπόν Αντρέας Ν. Είσαι στην τάξη Γ2. Ραφαέλα Δ. Στην Β3, μπορείτε να πηγαίνετε.
- Ευχαριστούμε πολύ
- Ευχαριστούμε
- Γεια σας παιδιά.

Τα 2 παιδιά περπατούσαν στους διαδρόμους και έψαχναν τις τάξεις τους .

- Β3 εδώ είμαι Εγώ.
- Ά ωραία άρα η 3η Λυκείου θα είναι πάνω, τα λέμε μικρή.
- Τα λέμε ηλίθιε.

Ο Αντρέας της ρίχνει ένα χαμόγελο και ανεβαίνει τις σκάλες.
Η Ράφ κάθετε μπροστά από την πόρτα και διστάζει λίγο να την χτυπήσει.

/ χτυπάει την πόρτα και μπαίνει μεσα/

- Γεια σας , είμαι η καινούρια
- Ά Καλώς την, Ραφαέλα σωστά;
- Ράφ σκέτο.
- Χαχα εντάξει κάθισε εκεί με την Αναστασία στο 3ο θρανίο.

- Εσύ;
- Εσυ;

Η Ράφ παίρνει ένα χαρτάκι και γράφει πάνω
" Είσαι η κοπέλα από το καλοκαίρι που είχα πέσει πάνω της; "
Και το δίνει στην Αναστασία.
Η Αναστασία την κοιτάει και κουνάει το κεφάλι της με χαμόγελο.

/ χτυπάει το κουδούνι/

- Ουάου δεν το πιστεύω τι τύχη είναι αυτήν.. Μου είχαν κάνει εντύπωση τα μαλλιά σου εκείνη την μέρα
- Χαχα δεν σε είχα δει όντως.. Και εσύ έχεις πανέμορφα μαλλιά.

Τα κορίτσια άρχισαν να κάνουν αρκετή παρέα μέχρι που η Ράφ είδε στο βάθος του προαυλίου ένα πολύ γνώριμο πρόσωπο. Ήταν ο Άλεξ.