Mr. Lopez's Point of View

"I'm thinking about the murder case regarding Ashley's parents, sir," I said to Mr. Gomez na nagd-drive sa police car na sinasakyan ko ngayon.

"What about it Lopez?"

"It's just that... Yung pagkakabreak-in sa bahay nila tapos yung pagtakas ng murderer. Parang... Napaka planado lahat."

"Well, yeah. I understand that. It's like a ghost murdered her parents because we couldn't find any suspect for the case, at all," Mr. Gomez replied.

"So... Where are you getting at?" He added.

"I'm thinking sir, what if the murder was done by an insider?"

"So you're suspecting Ashley? Come on officer. Ashley is a really nice and cheerful kid. But then noong namatay yung parents niya, you saw her face diba? Kung gaano siya kamiserable tingnan. Kung gaano kalakas yung hagulgol niya nung libing na nila. And besides, why would she kill them? She isn't crazy nor a drug user."

Napabuntong hininga ako sa sagot niya. Why would I even suspect her? I was there noong libing ng magulang niya. I saw how hard she cried while saying her words for her parents.

"Stop butting your shits sa case na yun. Ako mapapahamak sayo niyan eh. Just focus sa case na binigay saatin ngayon."

"Yes, sir."

xxx

Selena's Point of View

'56808' *clack*

AFTER ONE MONTH... I finally deciphered her code!

Pumasok ako agad-agad sa bahay niya.

The whole place seems tidy. May mga alikabok sa paligid but hindi ganun ka-lala. She's probably too busy sa school kaya may mga times na hindi siya nakakapaglinis.

I walked around her house. Hindi ganoon kalaki, hindi rin maliit. Tama lang. Enough for three to four people to live in.

Hanggang sa nakita ko na yung kwarto niya. I immediately opened the door and humiga sa kama niya.

Niyakap ko ng mahigpit yung unan niya then inamoy amoy.

'Wow... Ashley's scent.'

Napaimagine tuloy ako na kayakap ko siya. Hindi ko mapigilan mabasa sa aking ibaba.

Hinawak hawakan ko ang aking sarili habang inaamoy ang kaniyang unan. Nakakaadik...

"Ahh... Ashley... Mahal na mahal kita..."

Hanggang ganito na nga lang talaga ako.

Lumabas na ako ng kwarto niya. Pero noong palabas na ako, may napansin ako sa sahig niya sa may dulo banda.

Merong parang handle doon katulad sa mga pinto (hindi siya doorknob ha. It's nearer sa handle sa ref)

Binuksan ko and tumambad saakin ang isang hagdan pababa. May Basement pala sila.

Madilim sa baba. Pagkababa ko ng hagdan, maglalakad pa sana ako ng may natamaan ako sa paa ko.

Yumuko ako at parang umupo para makita kung ano iyon.

Lalaki!

Nakablindfold yung lalaki at nakatali sa paa at kamay. Merong ding something na nakalagay sa bibig niya kaya hindi siya makapagsalita. Hubo't hubad siya. May mga bukol at basa sa paa niya banda.

"K-kuya?!" Tinawag ko siya. Gumalaw siya. I'm glad gumalaw siya. It means buhay pa siya.

Tinanggal ko na yung blindfold niya at yung nakalagay sa bibig niya.

Bakit may sugatan at pasa pasang lalaki sa basement ni Ashley?

"T-t-tulungan mo ako! Tulungan mo ako! Please!" Hysterical siya habang sinasabi yan.

"O-o-oo! H-heto na. S-susubukan kong tanggalin yung tali sa kamay mo."

Pero biglang bumaling ang tingin niya sa likod ko.

"T-t-tumakbo ka na! Tumakbo ka na bilis! Lumayo ka na! Nandyan na siya!"

"Ha? Sino?" Hanggang sa may naramdaman akong hampas sa may braso ko.

Ang sakit... Sobra...

Pagtingin ko... Si Ashley.

Sino ka? Hindi ikaw yung Ashley na nakikita ko sa school.

Wala sa bahay na ito yung Ashley na inaasahan ko. Hindi ikaw yung mabait, at considerate na Ashley.

Ibang tao ka!

Sinubukan kong tumakbo paakyat, iniinda ang sakit sa braso ko mula sa hampas niya ng baseball bat kanina.

Pero nahampas niya ako uli. Sa aking likuran naman ngayon.

Nalaglag ako mula sa hagdan. Kahit masakit ang katawan ko, pinilit kong umupo.

Tumingin ako kay Ashley.

Nakataas na ang kamay niya, hawak hawak ang baseball bat.

Nagaadyang hampasin ako sa ulo mula nito.

Mamamatay na ba ako?

"M-m-mahal kita! Simula pa nung grade 10 tayo! May gusto na ako sayo!" Nakita kong napatigil siya. Ibinaba niya na yung baseball bat niya.

"May gusto ka sakin?" Then umupo siya para pumantay yung mukha namin sa isa't isa.

"O-oo. Kaklase mo ako nung grade 10 tayo. Pero paniguradong hindi mo ako kilala. Niligtas mo ako dati kila Donna nung kinukuha nila yung pera ko."

"I see. So you were that loser back then."

There was a silence. Nanginginig yung tuhod ko, yung puso ko pakiramdam ko aalis na mula sa dibdib ko sa lakas ng pagkabog nito.

"Say... Do you want to live?" She asked me.

Tumango ako. It felt like my tongue just went numb. Hindi ako makapagsalita.

"Sige. Halika sa taas, magusap tayo. This place is too small for the both of you." Then umakyat siya pataas sa hagdan.

Tumayo na ako para sumunod sakanya. But then natigilan ako nung tumigil din siya sa paglalakad.

"But you can't stay with me with those kind of legs and feet though." Then she smacked me again with her bat. Naramdaman ko pa yung pagkakabagsak ko sa semento bago ako nawalan ng malay.

---

How did you find the story so far?
Hope you could comment your reactions about it. Para ganahan akong isulat yung next chapter hahaha.

Crazy in Love (GirlXGirl)Where stories live. Discover now