Ik heb me vaak genoeg in een situatie bevonden waarvan ik dacht dat het alleen in boeken voorkwam. Nu wordt het een boek ~Merel Groenland
Zonder nog iets te zeggen loop ik naar buiten, hoef ook niks te zeggen niemand die vraagt wat ik ga doen. Duidelijk het boeit ze dus niet. met een naar kaars smakend snoepje in mn mond begin ik te lopen. Het is lekker, het lopen. iets wat ik de laatste tijd steeds vaker nodig lijk te hebben. rer is veel gebeurdvroeger schreef ik alles op, zo niet dan ontplofte mn hoofd en aan een onthoofd meisje heeft niemand wat. was mijn antwoord als mensen me vroegen waarom ik zoveel schreef. Dit keer is het anders. niet dat ik me toen aanstelde zeker niet maar nu gebeuren er zoveel dingen tegelijk dat mijn handen mijn hoofd niet kunnen bijbenen. daarbij wilde ik niet alles weer naar bovenhalen en alles voor de tweede keer beleven. dit klinkt misschien heel heftig maar bijeen ruzie komen nou een maal veel emoties kijken zeker met dit puberhoofd van me. waarschijnlijk de rede dat ik dagen lang opmn telefoon in mn bed kan liggen. het zorgt ervoor dat ik kan kijken naar de vrolijke levens van anderen en zelf niet na hoef te denken over de mijne. Maar in bed liggen helpt ook niks niet dat ik dat op zon moment wil toegeven maar het kost me de laatste tijd heel veel moeilte om vrolijk te doen. dat zegt wel wat over mijn situatie. maar het lijkt wel dat mijn humeur met een vervelende gebeurtenis totaal kan omslaan en ook niet meer beter wordt. ik ben als de dood voor een depressie. want als ze er een naamkaartje aan kunnen plakken betekend het ook echt dat het niet goed met je gaat.
Ben nog steeds aan het lopen
geen idee waar ik heen loop wetenschappelijk bewezen is dat je je na een kwartier beweging in de buitenlucht al beter voelt ik ga voor een uur. die boost kan ik wel gebruiken. ik besluit naar de rijn te lopen. ik begin hardop tegen mezelf te praten. mensen zullen wel denken dat ik gek geworden ben. nee het is meer alsof ik tegen iemand praat die er niet is. het moet er uitzien alsof ik tegen een onzichtbare vriend praat ofzo. nu ik erover na denk is dit waarschijnlijk nog gekker dan gewoon tegen jezelf praten. ik kan ze geen ongelijk geven ik heb me zelf ook vaak genoeg afgevraagd of ik niet helemaal knetter ben. maar ik denk dat als je je zelf deze vraag nog kan stellen het allemaal wel mee zou vallen.
