5 Element

5 ELEMENT | 4. Bölüm "Yardım Edin."

İYİ OKUMALAR৩

Gözlerimi arabanın ani fren sesiyle açmayı beklemiyordum, gerçekten! 

Uyku sersemliğiyle gözlerimi ovuşturup Emily'e baktım. "Ne oldu?"

Kollarımı arabanın içinde yavaşça açarken bir kedi gibi gerindim.

Omuzlarını silkti ve arabadan indi. "Geldik!" Bende arkasından indiğimde imrenerek evime bakıyorlardı.

"Tanrım burası çok güzel.." Emily de onu onayladı. Alice bir bana birde eve baktı. "Yalnız başına yaşamak nasıl bir şey? Sıkıcı mı?"

Kısa bir süre bakışlarımı eve odakladım. "Hayır sıkıcı değil. İstediğimi yapabiliyorum. Sadece bazen fazla sessiz olması sinirlerimi bozuyor."

Cebimden anahtarı çıkarıp kapıyı açtım. Ve içeri geçmeleri için yana çekildim. İkisi de içeri geçtiklerinde gözlerimi tekrar ovuşturdum ve kapıyı kapattım. Arkamı dönmem ile ise dirseğimin sert birşeye çarptığını hissettim.

"Sen uyanamadın galiba?"

Saniyesinde ellerimi gözlerimden çekerken, Alice'in burnunu ovuşturduğu yere baktım. Bir kaç inlemeyle arkasını döndü ve içeri geçti.

Arkasından yavaşça inledim. "Pardon!"

O sırada kendimi oturma odasındaki üçlü koltuğa attım.

"Alice nereye kaybold-" demeden bir bardak suyu yüzüme yemiştim. Emily'nin, Tanrım, Alice! diye cırladığını duyduğumda bunun, suyu dökenin, Alice olduğunu anlamıştım.

"Uyanması gerekiyordu! Onun yüzünden burnumdan olabilirdim."

Ah Alice sinir bozucu bir tatlılığın vardı.

Emily derin bir iç çekti.

Gözlerimdeki su damlacıklarını sildim. "Önemli değil." Emily mahçup bir şekilde bana bakıyordu. "Bu yöntemi sevdim."

İzin isteyip koşarak tuvalete girdim. Yüzümdeki su damlacıklarını sildim ve elimle saçlarımı arkama yatırdım. İçeri girmem ile Emily'nin şaşkın bakışlarına mahsur kaldım.

"Ne oldu?"

"Saçın.. Ne çabuk kuruttun?" İki kızında şaşkın bakışları saçlarıma döndü.

"İçeriden fön makinesi sesi bile gelmedi."

Lanet olsun ki doğaüstü çözemediğim gereksiz güçlerimi unutmuştum! Ben ne diyeceğimi düşünürken içeriye havlayarak Charlie girdi.

Kahramanım!

Charlie ayaklarımın dibinde bittiğinde patilerini kucağıma koyup üstüme zıpladı. Buna güldüm.

Başını okşadım ve onu yavaşça yere ittim. Kızlara doğru ilerlediğinde Emily koltuğun üzerine çıkmıştı.

"Evcil değil mi?" Kafamı evet anlamında salladım.

Charlie Alice'e doğru ilerledi ve burnunu boynuna sürtüp ona havladı. Alice ile oynaşırlarken Emily atlayarak karşı koltuğa, benim yanıma gelmişti.

Alice ise gülerek bize baktı.

"O köpeklerden korkar." İnanamayan gözlerle Emily'e baktım. O ise kendini hemen savunmaya geçti.