Chapter 8

86 3 0
                                    

...Την επομενη μερα
Μολις βλεπω τον Χριστο στο σχολειο τρεχω κατα πανω του και του λεω τι εχει γινει νε εμενα και τον Χαρη. Και εμεινε αναυδος δεν μιλουσε για λιγα λεπτα οταν τον σκουνταω για να δω αν ειναι καλα μου λεει με ενα λυπημενο υφος,

"Μπραβο πετυχες τον στοχο σου, τωρα θα βαλεις μπρος να γινετε κατι παραπανω απο φιλοι"

..............

Η ημερα περασε αργα και βασανιστικα, τελευταια περιοδο ειχαμε φυσικη παντα καθομουν μαζι με την Παναγιωτα και την Βινιαν. Παντα η Βιβιαν με εβλεπε με ενα υφος 'δολοφονου' αλλα αυτη την φορα ηταν κατι παραπανω απο αυτο, ηταν λες και της εκλεψα κατι και το ηθελε πισω, τοτε καταλαβα οτι της εκλεψα τον Χαρη αλλα δεν ηταν κλοπη απλως γιναμε φιλοι.

5 λεπτα πριν παιξει το κουδουνι για να φυγουμε να παμε σπιτι μας ο καθηγητης της φυσικης μας βαζει διαγωνισμα για την επομενη εβδομαδα. Ολοι παραπωνιομαστε για το διαγωνισμα εφοσον δεν εχουμε αρκετο χρονο για να διαβασουμε. Ετσι οταν πηγαινω σπιτι περνω τον καθηγητη των ιδιαιτερων μου τηλεφωνω για να του πω να με βαλε εξτρα μαθημα, ετσι και εγινε, την ιδια ημερα πηγα 2 ωρες φυσικη το απογευμα και οταν ηρθε η ωρα της τριτης ταξης βλεπω τον Χαρη να μπαινει στην ταξη και να μου χαμογελαει και ηρθε να κατσει διπλα μου.

"Διαγωνισμα?", με ρωταει

"Ναι" του απανταω, μετα απο ατελιωτα διαγωνισματα και επαναλιπτικα επιτελους φευγω, ερχετε τρεχτως ο Χαρης και μου λεει "Ει περιμενεμε" και εγω σταματαω να περπαταω και οταν ερχετε προς το μερος μου με ρωταει

"Θες να παμε για καφε?", και εγω του απανταω

"Δεν μπορω εχω ενα σορο μαθηματα και διαγωνισματα, αλλη φορα", του χαμογελαω και φευγω.

Την επομενη ημερα
Ο Χριστος ηταν λιγο απομακρος δεν μου μιλουσε οπως παλια, τον ρωτησα
"Τι εχεις σημερα εσυ?"

"Τιποτα απλως ειμαι λιγο αρρωστος"

"Αν δεν νιωθεις καλα φυγε", λεω

"Και εσυ με ποιον θα κανεις παρεα?"

"Με την Παναγιωτα , οκ?"

"Ενταξει θα φυγω, αν γινει κατι και θες κατι παρεμε αμεσως τηλεφωνω οκευ?"

"Ενταξει, ενταξει", του λεω και του δινω ενα φιλι στο μαγουλο.

Οταν παω προς την παρεα της Παναγιωτας ερχεται ο Χαρης προς το μερος μου και με πιανει απειλιτικα απο το μπρατσο και με παιρνει καπου απομερα και μου λεει

"Γιατι φιλησες τον Χριστο?",

"Συγνωμη?"

"Εχεις κατι με τον Χριστο?"

"Πρωτον ο Χριστος ειναι ο καλυτετος μου φιλος και δευτερον δεν θα σου δινω και αναφορα με ποιον θα κανω παρεα και ποιον θα φιλω",του λεω με ενα αγριεμενο υφος και φευγω βιαστικα να παω προς την Παναγιωτα....

~~~~~~~~~~~~

Αφηστε κομμεντ για οτι θελετε να δειτε στα επομενα κεφαλαια,και αστερακια 🌟!!

-Ρ😘

Ο κολλητός μουΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα