"WHAT???" Gulat na gulat din ang reaksyon ni mom sa sinabi ni kuya. Mas binilisan ko na lang mag drive para doon na lang ako sa base mag paliwanag.




"What happened carleigh? Bakit namatay si jasmine?" Seryosong tanong ni kuya habang si mommy ay gulat na gulat pa din.





"I'll answer that later, pag nakabalik na tayo sa base" Seryoso ding sagot ko sa kanya, kaya tumango na lang siya.



--


"Let's go" Saad ko ng makarating na kami sa base. "Ipapakilala ko muna kayo sa kanila bago ko sagutin ang mga tanong niyo" Walang emosyong saad ko.




Gulat naman akong tinignan nila kuya. "I'm sorry nakasanayan kona lang" Paliwanag ko at ngumiti ng maliit. "Let's go, mom and kuya" Aya ko sa kanila, tahimik lang kami ng makasakay ng elevator, sanay na rin naman na ako sa tahimik kaya wala ng problema.




"Carleigh" Basag ni mom sa katahimikan. "Yes mom?" Simpleng sagot ko.




"I want you to smile often" Seryosong sabi niya sakin. "I'll try mom" Simpleng sagot ko ulit.



"You do it! Not try it understand?" Seryosong sabi niya at napalunok naman ako dahil baka mag wild na naman si mommy ng wala sa oras. Nakakatakot pa naman siya.



"O-okay mom" Utal na sagot ko. "And I want you to start now" She said firmly. Napabuntong hininga naman ako. "Okay mom" Nakangusong sagot ko sa kanya habang si kuya naman ay nakangiti saming dalawa ni mom na tipong aliw na aliw siyang panuorin kami tss.




Paano ba maging masaya? Paano ba ngumiti ng totoo na tipong mga mata mo ay ngumingiti na din? Damn! Nakalimutan ko na tsk.



Ang hirap maging masaya ang hirap i-acting na masaya ka, oo masaya ako na nandito sila kuya at mommy pero may kulang pa rin. *sigh*

The Queen Four Identity (COMPLETED)Where stories live. Discover now