"That's where you're good at, I'm sure, ang makakuha ng simpatya... No one's blaming you because you seem innocent when in fact you're the root of these bullshits..." maanghang niyang sabi.

His voice was full of hatred, rage, and fury. He spoke like he was disgusted with just my mere existence.

"If...If it wasn't because of you, then I shouldn't have left my home, I shouldn't have got drunk, I shouldn't..." his voice broke.

"I shouldn't have drove that fucking car! Kung hindi dahil sa 'yo, putang ina, hindi sana ako nabulag!" I heard Kuya Iñigo's large breath intake at ang pagmumura ni Zeijan.

"S-sorry," that's all that I can say on behalf of his fiancée. I am sorry for what has happened, for everything...

Hinawi niya ang mga kapatid at naglakad. Nakasunod naman sa kanya ang dalawa na kaagad hinawakan ang braso niya para alalayan siya.

"Get off!" he hissed pero inalalayan pa rin siya ng dalawa at pinaupo siya sa kama.

Nakatulala lang ako sa kanya mula sa terrace habang nakaupo siya sa kama at walang-imik. Kinakausap naman siya ng mga kapatid niya pero hindi niya ito binibigyang pansin.

"The woman will leave this fucking house." Nakita ko ang paglapit sa akin ni Zeijan at kaagad na hinawakan ang balikat ko.

"Calm yourself down, Reah," mahinang sabi niya. Tumango naman ako at hinawi ang mga luha ko at sumulyap kay Dash at mabilis na lumabas sa kwarto.

I found myself sitting on their garden's pavement. Tulala lang ako sa mga gumamela na namumukadkad sa harapan ko.

"Dash's a good man," nag-angat ng tingin ng makita si Thallia na naupo sa tabi ko.

"Thallia," I called her. She smiled at kaagad akong tumayo at hinawakan ang braso niya para alalayan syang maupo.

"Salamat, aniya. "He's a good brother in law, he used to be jolly and all smiles. Kapag nagsama 'yang tatlong 'yan parang may giyera."

"But recently he's like that. Rude, cold, and always quiet. We all know it was because of his condition, he's living his dream as a pilot but in just a snap, he lost his sight together with his dreams."

Napabuntonghininga ako.

"He's really affected by his fianceè,"

"Yes, he is. He feels like she's the reason kung bakit siya naging ganyan. He thinks she ruined his life. Sinisi niya si Rheallyn pero wala naman itong kasalanan." Tumango ako. "But please understand Dash, Reah."

"Nadadala lang siya sa galit niya. He wants someone to blame kaya naghanap sya ng masisi but I assure you, once he will get to know you, I know he'll be back..." she smiled sweetly.

"Naiintindihan ko siya," sagot ko. "I am not mad, hindi ako natatakot. I'm just sad, because he have gone through a lot at his young age."

"I really like you, Reah." Ngumiti siya. "The first time I saw you last night, alam kong ikaw ang makakatulong kay Dash. he's been through a lot, yes, please be his shield."

Tumango ako at ngumiti.

"Please understand him, Reah. We can't afford to lose him, he's like my little brother."

"Iintindihin ko po siya, I'll try my best to make him feel better," I assured her. Inabot naman niya ang kamay ko at nagulat ako nang ipatong niya iyon sa tiyan niya.

Nanlaki ang mata ko nang maramdaman kong gumalaw ito.

"Do you feel it?" Napangiti ako at tumango.

"They're happy na may mag-aalaga na kay Uncle Dash nila."

Blind LoveWhere stories live. Discover now