BA~ Evlen Benimle

3.2K 102 68
                                    

İyi okumalar .
Vote ve yorumlarınızı bekliyorum .
Multi yağız
Baran'dan
Gözlerimi açtığımda saat 05.00 'dı . Bende yataktan kalkıp banyoya girdim . İlık bir duş aldıktan sonra bu akşam için bilet ayırttırdım . Burda daha fazla kalmanın bir anlamı yoktu aslında . Daha sonra yavaş adımlarla aşağı indim . Aşağı indiğimde Nur
elimdeki kupadan kahve içiyordu .

Gidip hiçbir şey söylemeden bende kendime kahve yapıp yanına oturdum . Konuşmak istiyordum . Ama konuşmalarıma nasıl başlayabilirdim ki?
"Daha ne kadar böyle gidecek ?"

"Ne böyle gidicek?"

"Biz diyorum ."

Ayağa kalkıp sinirli bir şekilde bağırmaya başladı .

"Acaba ortada biz diye bir şey var mı ? Evet hala siz diye bir şey olabilir ama ben biz diye bir şey olduğunu hiç sanmıyorum . Baran HARMANLI ."

Bende ayağa kalkıp bileğinden tuttum .
Her zaman ki kokusu geldi burnuma bir süre iç çekip daha sonra konuşmama devam ettim .

"Önce bir sakin ol sen . Ne yapmamı bekliyorsun Nur? Oğluma yeni kavuştum . Bırakayım da gitmesine izin mi veriyim? Bu kadar bencil olma . Hem sen zaten kuma hayatını bilerek gelmedin mi bu eve? Ben senin kaprisini çekemem anlıyor musun? Adam akıllı otur oturduğun yerde . Haddini bil . Ha eğer ben bilmem böyle devam ederim diyorsan beni kaybedersin ."

Diyip bileklerinden koltuğa doğru ittim . Oda koltuğa sert şekilde oturdu Bende sinirle elimdeki kahveyi alıp duvara fırlattım .
"BIKTIM NUR . BIKTIM!"

Sinirimi alamayıp camları yumruklamaya başladım . Nur korku içinde bakıyodu . Ellerim kan Revan içinde olmuşken kendimi koltuğa attım . "Yeter , bıktım ."
Hemen yanıma gelip boynuma sarıldı .
"Geçicek ."

"Özür dilerim prenses . Çok özür dilerim ."
Gözlerimden süzülen yaşlara engel olmadım . İlk defa annem dışında birinin yanında ağlamıştım . Bu da zaten Nur 'un hayatımda çok özel bir kadın olduğunu hissettiriyordu .
Gidip dolapları karıştırdı . Bulduğu bandajlarla elimi sardı . Canım çok yansada içimin acısı kadar yormuyordu . Elimi sardıktan sonra duvara fırlattığım bardağın kırıklarını toplamaya başladı .
"Elini kesiceksin Nur ."

"Büyük parçaları alıyorum ."

"Seninle artık şu düğün işini konuşalım ."

Yüzünü bana çevirerek tek kaşığını kaldırarak "Bu halde mi Baran? Yapma ." Dedi .
Ardından ayağa kalkıp mutfağa gitti . Onu çok kırmıştım . Nasıl telafi edicem? Hah buldum .
Yaklaşık yarım saat mutfakta kaldıktan sonra içerden seslendi .
"Kahvaltı hazır ."
Bende yavaş adımlarla yanına gittim
Yüzü solgun ve somurtkan bir tavırdaydı ee haklı olarak bunları yapması gayet doğal tabi . Sofraya oturunca oda çayları koyup oturdu .

"Sende bebeğimizin cinsiyeti ne olucak ?" Dedim . İçerideki ciğer yakan ve sert havayı dağıtmak için .

"Bilmem ."

"Bu akşama bilet aldım . Dönüyoruz ."

"Peki ."

"Daha ne kadar böyle somurtucaksın?"

"Somurtmuyorum sadece halim yok ."

"İyi peki ."

"Ben doydum . Sana afiyet olsun ." Diyip mutfaktan çıktı . Arkasından baka kaldım tabi ...

Selin'den
"Seni hiç unutamadım ben Selin ."

"Ne gerçekten mi?"

"Evet gerçekten . Nurla ayrıldık . Artık sadece sen , ben ve oğlumuz olucaz ."

Bebeğimin Annesi Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon