Kemikler insan içinde yoğunlukta mıdır yoksa daha da sıcak mıdır kan ve sperm ve yumurtalar ve apandisit sonra belki içinden kıl kökleri çıkar burunlar kulaklar tavşan dudakları kimlik aidiyet ruhumuz yok ki neye ait soruyorum ama cevap bulamıyorum sormamın manası ne o zaman bilincimde nasıl tahayyül etme eylemini gerçekleştirirken arabalara dikkat edip karşıdan karşıya geçiyorum ve ölüm o kadar belirsiz ki sanki yorgan gibi üstüme örtünecek mi yoksa kaçıp yoklayarak uzun bir işkenceyle mi gelecek ölüm hem ölüm gerçek mi yoksa insanların zihinsel algılarının yarattığı bir korku nesnesi mi dokunabilir miyim bir gün ona ölüme elektriksel sinyallerim karışsa ya algısal bozulmalara neden olan beynimin içine girebilir miyim yoksa herkes deli de ben mi doğruyu biliyorum sonuç sonuç sonuç yok tutarsızlık ama düşünce yolları beni buraya getiriyor duvarlarda yazılar beliriyor sonra susuyorlar aslında yazılar sesli beliriyor ama renksiz ellerimi uzattığımda kaçıyorlar sanki biraz korkaklar ama bir o kadar meraklı ceplerimi yokluyorum paralar şıkırdıyor gülüyorlar fakat onlar gülerken duvarda ciddi şeyler yaşanıyor kendi aralarında harbe kalkışıyorlar tartışmalar oluyor kıyametler kopuyor ben sanki sinemaya gelmişim oturmuş izlerken buluyorum odam kilitli saatlerce sabahtan akşama onlarla konuşuyorum duvardaki yazılar çok durgun düzgün kafam rahatlıyor eğer onlarla konuşmazsam kendimi şehrin izbe yerlerinde yalnız ve kendi kendime konuşurken buluyorum sevgili ihtiyacı neden var daha onlarla konuşmadım belki komik bulurlar diye ama çok komik neden insan birine ihtiyaç duyar bu tanrının bir mizahı mı elmanın yarısı olmak çok saçma istemiyorum bulamıyorum yalnız olmak hoş ve istem dışı ama güzel tamam bazen gerçekten boğulacak gibi oluyorum ama kim kimi dinliyor ki yastığa sarılmak ona isimler takmak 22 yaşında biri için gerçekten garip bazen yalnızlık beni böyle garipleştirdi diye düşünmüyor değilim ben Mehmet Anılık orta alt sınıf bir ailenin darağacında sallanan tek oğlu babası tarafından terk edilmiş ve meczup annesiyle yaşayan bir türlü üniversiteye tutunamamış ve son bir yıldır kendini eve hapsetmiş bir adamım ya da kadınım ne fark eder insanlar her şeye ne kadar takılıyor ne kadar soru soruyor ben sormuyorum merak etmiyorum sanki herşeyi hissediyorum biliyorum gibi dokununca can çıkar mı tanımadığım insanlara dokunmayı o kadar istiyorum ki görünmez duvarları var ama onları yıkmak çok zor bir bilseler hepimiz aynıyız ama bir o kadar da ayırt edici ellerimiz ellere dikkat ettiniz mi ben söyleyeyim ince parmaklı eller narin kibar kişilere aittir fakat bu insanlar dengesiz bir asabiyet hali içindedir uzak durulması gerekir merhaba merhaba ilişkisi şahit olursanız beni yad edin kalın parmaklı ve damarlı iri eller sert görünür ama oldukça naif bir yanları vardır o bamtelini çözdünüz mü idare etmek kolaydır genelde benlikleri yitiktir ve özgüvenleri düşüktür fakat tam tersi gözükürler en küçük sorunda derin sorgulamalara girerler fakat sessiz ve sinsice bir şekilde hayata tutunur sosyal kurallara takılmadan kendilerini idare ederler genelde memur kesimi böyledir bu elleri onlarda hep görürsünüz taşeron işçilere ne oldu derseniz onların nasırlı ellerinden bahsetmiyorum bunlar genetik özellikler fıtratları böyle bu adamların bence tarihte de yeniçeri ve hatta sadrazam dahi olmuşlardır sevinmişlerdir üzülmüşlerdir evlerinde gizlice ağlamışlardır sevişmişlerdir sevmişlerdir ama çoğu kişi bunun farkına bile varmamıştır genelde platoniklerdir.
#ӵ
