Mansfield SIS Academy

1| Pilot

Νιώθω πως είμαι φτιαγμένη για αυτό... Για την περιπέτεια. Θα είναι μια εμπειρία ζωής και θα προστατεύω την χώρα μου. Επίσης, ο μισθός και μόνο, είναι αρκετός για να με πείσει. Θέλω κάποια στιγμή, να βγάζω τα δικά μου χρήματα και να είμαι ανεξάρτητη.

Οπότε, σκεπτόμενη όλα αυτά, σηκώνομαι από το κρεβάτι και τεντώνω τα χέρια μου. Τρίβω τα μάτια μου και πηγαίνω στο μπάνιο. Ρίχνω κρύο νερό στο πρόσωπό μου για να ξυπνήσω και στη συνέχεια συμμαζεύω αυτό το χάος που ονομάζεται μαλλιά. Βάζω το σίδερο μαλλιών στη πρίζα και επιστρέφω στο δωμάτιο, για να βρω τι θα φορέσω.

"Σκάιλερ, ξύπνησες;" φώναζει η μαμά μου από την κουζίνα.

"Ξύπνησα..." απαντώ το ίδιο δυνατά.

"Τα πράγματά σου είναι έτοιμα ή θα τρέχεις πάλι τελευταία στιγμή;" ρωτάει και τινάζομαι.

"Εεεε, σχεδόν!" της λέω και τρέχω στην ντουλάπα. Ανοίγω το φερμουάρ της βαλίτσας και πετάω μέσα το λάπτοπ μου, ακουστικά, φορτιστές... Τα ρούχα τα έβαλα χθες. Η Ακαδημία θα μας παρέχει ό,τι άλλο χρειστούμε, οπότε πλέον μου μένει να γεμίσω ένα νεσεσέρ με είδη υγιεινής. Τρέχω πάλι μέχρι το μπάνιο, βάζω στο νεσεσέρ την οδοντόβουρτσά μου, την χτένα μου, τα ελάχιστα καλλυντικά που έχω στην κατοχή μου. Δεν βάφομαι συχνά και όταν το κάνω, συνήθως δανείζομαι από την μαμά μου. Κάτι που τώρα μετανιώνω, γιατί συνειδητοποιώ πως δεν θα μπορώ να τα δανείζομαι πλέον αφού θα φύγω. Και δεν είμαι σίγουρη αν υπάρχουν καταστήματα κοντά στη σχολή για να πεταχτώ να πάρω αν χρειαστώ.

"Μαμά παίρνω την μάσκαρα και μερικές σκιές σου!" της ανακοινώνω και ευτυχώς δεν φέρνει αντίρρηση. "Ααα! Και το eyeliner σου..." κραγιόν και lipgloss έχω τουλάχιστον.

"Γιατί σκέφτεσαι να βάφεσαι στις προπονήσεις;" λέει ειρωνικά η μαμά μου.

"Ποτέ δεν ξέρεις πότε θα τα χρειαστείς!" λέω και αρπάζω τις αγαπημένες μου σκιές από το συρτάρι.

Μου μένουν μόνο δύο ώρες, μέχρι να φύγουμε για την Ακαδημία. Ο μπαμπάς βγήκε για να πάρει γάλα στην μαμά για να ετοιμάσει τηγανήτες, το αγαπημένο μου πρωινό. Είναι το τελευταίο που θα φάμε και οι τρεις μαζί για αρκετό καιρό.

Ακούγεται ο χαρακτηριστικός ήχος που κάνει το κλειδί όταν μπαίνει στην κλειδαριά και η πόρτα ανοίγει.

"Τομ, τι έκανες τόση ώρα; Θα αργήσουμε αν το πάμε έτσι. Πότε θα προλάβω να ετοιμάσω πρωινό τώρα και πότε θα το φάμε;" ρωτάει η μαμά μου παραπονιάρικα.