2.BÖLÜM
Kendime geldiğimde bir sandalyede bağlıydım. Kurtulmak istercesine bir an çırpındım.
"Gemici düğümü. Düğümü atandan başkası çözemez."
Başımı sesin geldiği yere kaldırdım ve karanlığın içinden gelen siluete baktım.Karanlığın içinden bana yaklaşan adamı tanıdım ve elimde olmadan gülümsedim.
"Komik bir durum mu var?"dedi önümdeki sandalyeyi çevirip otururken.
"Ne istiyorsun."dedim onu inceleyerek.Oldukça güçlü ve kendinden emin bir ifadesi vardı.Bana baktı.
"Öncelikle tatlım bülbül gibi şakımanı istiyorum."dedi alayla.Bir kez daha kurtulmak için çabaladım.Ama beni umursamadı.
"Tamer ile ne işin vardı?"dedi.O an durdum ve onun gözlerine baktım.Yavaşça arkama yaslandım.Sakin bir şekilde bacak bacak üstüne attım.Derin yırtmacımı umursamadım.Zaten kolay koşabilmek için elbisemin etek kısmının çoğunu yırtmıştım.
"Aslında tatlım."dedim onu taklit ederek. "Onun benimle işi vardı."Birden kaşlarını çattı.
"Oyun oynamak mı istiyorsun?"dedi ürkütücü bir tonda.
"Ciddi miydik?"dedim alay edercesine. Beni korkutmaya çalışıyordu biliyorum. Yavaşça ayaklandı. O kadar uzun ve yapılıydı ki. Elimde olmadan ürktüm. Önüme geldi ve tek dizini kırarak eğildi. Yüz yüze geldiğimizde yeşile çalan gözlerini gözlerime dikti.
"Ortağımdan ne istiyordun?"Cesaretimin kırılmasına izin vermedim. Hayatım boyunca daha berbat durumlarda da kalmıştım. Gözlerimi gözlerinden çekmeden konuştum.
"Lanet olası ortağın bana saldırdı."Tek kaşımı onu sorgularcasına kaldırdım.
"Ve bende ona her kuşun etinin yenmeyeceğini öğrettim."Birden gür sesi ile kahkaha atmaya başladı.
"Erdemli bir fahişe."dedi. O sözlerle tekrar kurtulmak için çırpındım. Bir hırsız, yalancı ya da dolandırıcı olabilirim ama asla fahişe değilim.
"Seni piç kurusu!"dedim hırıltıyla. Ardından gülümsedim.
"Bir kadına el kaldıran erkekler için ne derler bilir misin?"dedim ve bakışlarımı dar pantolonundaki kasıklarına çevirdim. Alayla tek kaşımı kaldırdım.
"Yoksa sende o işe yaramayanlardan mısın?"dedim. Birden güçlü eli ile yüzümü kavradığında sinirden kıpkırmızı olan yüzünü gördüm.
"Sana erkekliğimin ne derece güçlü olduğunu kanıtlamamı istemezsin tatlım."Yüzünü yüzüme yaklaştırdı ve beni küçümseyerek süzdü.
"Ama ben bir fahişe ile yatmam. Her ne kadar baştan çıkarıcı olsa da."dedi ve iterek yüzümü bıraktı.
"Şimdi hemen konuş! Ortağımdan ne istiyorsun?"Öfkeyle ona baktım.
"Sana söyledim."diye bağırdım. Yavaşça ayaklandı.
"Haklısın ne demiştin? Ah evet sana saldırdı ve sende onun kafasını yardın. Ama bunlar olmadan önce onunla evime girdin ve seni yatak odasına götürmesine izin verdin."Tam konuşacaktım ki bakışları ile beni susturdu.
"Sonra kendini korumak için kafasını yardın. Çıkarken de cüzdanını aldın."Birden tüm kan yüzüme hücum etmeye başladığında. Bacaklarımı düzelttim ve hızla kapattım. Hareketimi takip edip gülümsedi ve elini pantolonunun arka cebine attı. Tamerin deri cüzdanını çıkarıp salladığında bir küfür ettim.
"İç çamaşırında bir cep var. Kimin aklına gelirdi?"Lanet olası puşt. Cüzdanı boş odanın bir köşesine fırlattı.
"Şimdi baygın olduğundan beri düşünüyorum. Sırf bir cüzdan çalmak için neden riske giresin. Tabi bu cüzdan bu kadar önemliyse... Ama sonra taşlar yerine oturmaya başladı. İstediğin cüzdan değil cüzdandaki şifrelerdi değil mi?"dedi sakince.
"Neden bahsettiğini bilmiyorum."dedim ona bakarak. Bana bakıp haince gülümsedi.
"Ah hadi ama. Göründüğümden daha zekiyim. Tamer tam bir zamparadır. Ve yattığı kadınlarla ilgili tüm detayları anlatmaktan zevk alır. Ama 3 aydır bırak çapkınlığı beğendiği bir kadın olduğundan bile söz etmiyordu. Aslına bakarsan konuşmaması işime geliyordu ama ta ki bu akşam seni görene kadar. O anda anladım. Senden hiç bahsetmemesinin iki sebebi olabilirdi. Ya seni kimseyle paylaşmak istemiyordu ya da hala onunla yatmamıştın."dedi her şeyi bilerek. Kahretsin elbette onunla yatmamıştım.
Birden eğildi ve ellerini benim ellerimin bağlı olduğu sandalyenin kollarına tam bileklerimin üzerine koydu ve teninin tenime temas etmesi ile bu gece onun elini sıktığımda hissettiğim aynı akımı hissetim. Delici bakışlarını gözlerime diktiğinde kalbim deli gibi bir ritim tutturmuştu. Elimde olmadan dudaklarımı yaladım ve bakışları bir anda dudaklarıma kaydı.
"Onu araştırdın değil mi? Onu araştırdın ve seni daha çok arzulamasını sağlamak için onunla hiç yatmadın."dedi boğuk bir sesle.
"Hayal gücün fazla mesai yapıyor."dedim yutkunarak. Dudağı kıvrılarak gülümsedi.
"Onu parmağında oynattın. Banka hesapları için, her detayı öğrendin ama tek eksin şifrelerdi değil mi?"dedi. Sonra hızla ayaklandı.
"Ama cüzdanında olabileceğini tahmin etmedin. Tatlım, bu iş için yanlış geceyi seçtin. Tamer şu anda dışarıda ve seni arıyor."dediğinde bir an nefesim düğümlendi. Tamamen köşeye sıkışmıştım.
"O güzel boynunu kırmak istiyor."diye devam etti acımadan. Beni ona verecekti. Peki, neden bu işi geciktiriyordu? Belki de psikopatın tekiydi ve bundan zevk alıyordu. Buradan bir an önce kaçmalıydım. Deli gibi çırpınmaya başladım.
"Bırak beni seni kahrolası."dedim bağırarak.
"Korkuyorsun değil mi? Yerinde olsam bende korkardım. Seni eline geçirince bu gecenin acısını fena halde çıkaracak."Bakışlarımı loş ışığın altında tüm heybeti ile duran adama diktim.
"Ne istiyorsun."dedim.
"Bir şey istediğimi de nereden çıkardın güzelim."dedi. Başımı dikleştirdim.
"Eğer benden bir şey istemiyor olsaydın. Şimdiye kadar beni çoktan ya polise ya da Tamer'e verirdin. Şimdi söyle benden ne istiyorsun?"Bir müddet bana baktı ardından sandalyesine geri oturdu. Tüm ihtişamı ile bacak bacak üstüne attı ve gözlerini bana dikti.
"Cüzdanı alabilmek için onunla yatacak mıydın?"dedi.
"Ben istemedikçe kimse bana elini süremez."Bakışlarını benden çekmen parmaklarını dudağına götürdü.
"Sorumun cevabı bu değildi. O zaman şöyle sorayım, buradan kurtulmak için ne yaparsın?"Bu soru üzerine ağzım bir karış açık kaldı. Eğer onunla yatacağımı sanıyorsa...
"Bana dokunursan seni hadım ederim."dedim öfkeyle. Başını arkaya attı ve o gür kahkahası boş odada yankılandı.
"Tatlım bilgin olsun diye söylüyorum tipim değilsin. Ayrıca daha öncede belirttiğim gibi ben fahişelerle yatmam."
"Ben fahişe değilim seni puşt!"dedim öfkeyle ve kurtulamayacağımı bile bile tekrar çırpınmaya başladım. Ama bana sorduğu soru ile olduğum yerde dona kaldım.
"Sen bukalemun musun?"
