Chapter 1

2 0 0
                                    

Hannah's PoV

Pasukan na naman,natapos na naman ang dalawang buwan ng bakasyon para mag-ipon,Haist sana na nga lang magkasya toh para sa baon ko ayoko naman kasing manghingi ng pera kay Mama kasi nga mahina na yung benta nila sa Palengke.

Kung hindi ko pa nasasabi sa inyo na wala na akong tatay dahil andun na siya sa Mistress nya at kung yun ang ikaliligaya nya eh di magsama sila! Di ko nga alam kung mapapatawad ko pa sya sa kabila ng mga kasalan nya!

Meron akong kapatid na beki actually wag nyo sya i-judge dahil lahat ginawa nya or let's just say sinacrifice nya makapag aral lang ako gusto kasi ni Ate Geneive na tularan ko sya wag ko daw pakinggan yung mga taong humihila saken pababa ang impor-
tante matupad ko yung mga pangarap ko sa buhay.

"HANNAH!!!" Nabigla na lang ako ng bigla akong tawagin ni Mama kaya agad agad akong bumaba papunta sa kusina

"MAMA,BAKIT PO!?" Napatakip na lang ako ng bibig ko sa nakita ko,Nakita ko si Mama na nahimatay itong time na to kaya wala na akong magawa kundi kunin ang aking phone at tawagan si Ate Geneive

Narrator:
At sinugod na nga sa pinaka malapit na ospital si Mama Charisse (Mama Cha) at dumating na rin si Ate Geneive upang asikasuhin
ang mga kailangan sa hospital

*At the Hospital

"Ija,ikaw ba ang anak ng isinugod?" May matandang lalakeng lumabas mula sa Room ni Mama at malamang ito na yung doctor, ang katangahan ni Hannah umiiral na naman!

"Kamusta po yung Mama ko?" Pagtatanong ko kay Doc.
"She's fine at gusto kanyang makausap" Pagliwanag saken ni Doc.Jam..
"Sige po thank you" Binuksan ko yung door ng room ni Mama at nandun nga sya nagpapahinga at mukhang natetense yung mukha nya at parang may gusto syang ipagtapat saken kaya nilapitan ko sya

"Mama,kamusta na po kayo?" Mahinahon ang boses ko no!
"Ayos na ako anak,maupo ka at may ikekwento ako sayo" Ikekwento? Mama yung tataa ok ka lang ba talaga? so instead na magreklamo pa ako nag-nod na lang ako at nakinig sa sasabihin ni Mama.

Mama's PoV

Ang tagal ko ng gustong ipagtapat ito kay Hannah kaya lang ayokong mag alala ang bunso ko kaya sana matanggap nya na ito "Anak dederetsuhin ko na ayokong maging liar sayo kaya lang ayoko mag alala ka ha?" Medyo kumunot ang noo nya pero kailangan ko ng sabihin ang totoo kahit alam ko na hindi nya toh matatanggap.

"Anak,naalala mo ba nung 7th Birthday mo diba wala kami ng Papa mo nun?" Nakita kong inikot nya ang mata niya dahil sinambit ko sa usapan namin ang Papa nya sinamaan ko naman sya ng tingin kaya tumango naman sya sa mga sinabi ko kaya pinagpatuloy ko na at doon na umagos ang luha ko..

"Ang totoo nun hindi naman talaga kami busy ehh" Pagpapaliwanag ko na ikinagulat nya
"Ang totoo nun nagpunta kami ng hospital para mag-pacheck-up" Nanginginig na akong sabihin toh sa anak ko
"Pero anak,may..." Naputol ko ang sinabi ko dahil sa aking kaba
"Ano yun Ma?" Pagtatanong nya na mas lalo kong ikinakaba
"ANAK MAY STAGE 3 LUNG CANCER AKO" At muli akong umiyak...

****

Ano tong naririrnig ko diba nagbibiro lang si Mama??...Agad kong sinampal ang sarili ko at bumalik sa realidad....Napag-decidan kong mag-jollibee muna gutom na kasi ako eh sarado pa yung Canteen dun sa hospital na-HAGARDO VERSOZA tuloy ako nag-commute lang kasi ako...anyways ayoko ikwento yung  nangyari kanina ng sabihin ni Mama na may Cancer sya pero nagaalala pa rin naman ako

Mr.Arrogant VS. Ms.SimpleWhere stories live. Discover now