CBTG Private Parts

Chapter 26.1.4

But I did not stop there. I wanted to taste her climax in my mouth. Her heaven made by me.

"Ty~~" Nanginig ang kanyang mga binti and I knew she's cuming. "Aaaaaaah..." She finally made her orgasm on my mouth. Sweet!

I crawled upwards kissing her beautiful skin inch by inch until I reach her lips and kissed her again.

"Ty, please..." sumamo pa niya. Her eyes pleading. Sino bang tatanggi roon?

"I'd love to, Mahal ko..." I positioned my hardness on her sweetest wet cunt and groaned upon feeling her enveloping my needy cock. "It felt so good to be inside you."

"Please..." She's still pleading and wanting more friction from me.

I slowly pushed myself in and out of her. She held on to my back as we both find the right rhythm. Soft moans escaped from her lips as I rocked her harder and faster. Damn it! Sex has never been this good with anybody! Just with her!

Right at the moment I felt her tightening from the inside, milking the hell out of me, I landed on top of her gasping for air. Fuck! Heaven here on earth! Definitely my favorite spot in this world is inside her.

Only with her...

"You felt so good, Mahal ko. I can stay like this with you forever."

Bahagya kong inangat ang aking sarili para titigan ang kanyang medyo pawisan ring mukha. We both smell like sweat and sweet sex.

Nahihiyang napangiti lang siya and I kissed her again. Having her as my wife will definitely make me a very happy man.

I am so sure about that.

We spent almost the entire day in bed. It's late in the afternoon when I decided to take her to family dinner. My family knew nothing about my proposal. I planned everything in discreet since I didn't like my nosy sister to intervened.

"Hey, are you okay?" puna ko pa sa tahimik kong fiancé. She looked nervous. I could tell.

"O-oo naman..." Pilit pa siyang ngumiti, pero nang hawakan ko ang kanyang kamay ay sobrang nanlalamig siya.

"You're hands are so cold, Mahal ko. Relax..." Pinisil-pisil ko pa ang malamig niyang kamay at hindi na rin niya nakuhang magkaila pa.

"Paano kung magbago na sila nang isip sa akin? Paano kung ayawan na nila ako?" magkakasunod pa niyang tanong at punung-puno nang pag-aalala ang kanyang mukha.

Umiling-iling lang ako habang mahigpit ko pa ring hawak ang kamay niya at ang isang kamay ko ay nasa steering wheel pa rin. We're almost home.

"That is never going to happen, mahal ko. Trust me."

"Paano—"

"Just trust me, okay?" Pinisil ko ulit ang kanyang palad at napangiti naman siya sa ginawa ko. Though I knew, it's not enough to lessen the tension she felt right now, but I knew my parents. They value my happiness more than anything else.

Jordan

Hindi ko alam kung ano ba ang dapat na maramdaman ngayon. Pakiramdam ko ay matatae ako na ewan! Ang daming gumugulo sa isip ko. Puro tanong. Haist! Maiintindihan ko naman kung hindi nila ako matatanggap agad sa ngayon, pero handa akong gawin ang lahat para lang makuha ulit ang tiwala nila. Mahal na mahal ko kasi si Ty. Ikakamatay ko na yata kapag nawala pa siya sa akin ngayon.

Pagdating namin sa mansion ay mas lalong dumagundong ang dibdib ko sa kaba. Tangna. Daig ko pa ang magtatae nito sa paghilab ng tiyan ko. Naku naman, Jorge! 'Wag mo naman totohanin ang pagtatae mo!

Halos agaw-dilim na rin sa mga pagkakataong iyon. Wala naman masyadong nabago sa mansion nila simula nang huling makita ko iyon. Maganda, moderno at magarbo pa rin ang dating. Punung-puno pa rin ng iba't-ibang klaseng mga halaman at bulaklak sa buong paligid. Marami ring ilaw sa bawat sulok at sobrang napakaaliwalas sa paningin. Nandun pa rin ang paborito kong fountain na pinag-selfiehan ko pa nga noon. Parang hindi man lang naluma ang bahay nila. Mas maganda pa nga ngayon!

Sa magkabilang side ng mansion ay nakahilera ang mga mamahalin nilang sasakyan. Parang wala na roon ang mga dating ginagamit ni Ty at puro bago na naman sa paningin ko ang lahat ng iyon. Tulad na lang nang gamit namin ngayon na kakabili lang din daw ng Dad niya para sa kanya. Camaro daw ang tawag d'un, kung iyon man nga ang tawag. Kamalayan ko ba sa sasakyan!

"Those are my new babies!" Nakangiting itinuro pa niya ang mga bago niyang sasakyan. "Next to you of course." Parang Aston Martin ang tatak at isang Bentley. Gaano ba kamahal 'yun? Buti pa sila maraming excess na pera!

"Ilan ba ang sasakyan mo?" Kumunot ako at 'di pa man ay nalulula na ako.

"Hmm..." Bahagya pa siyang napaisip bago sumagot. "I lost count actually." Nagkamot siya ng ulo. "But I have my favorites... I think seven."

"Seven?"

"Yeah, seven... favorites only." Napanganga ako at parang balewala lang sa kanya ang seven?! E, million million na 'yun ah!

"Wow..."

"Not to mention the other cars for family and some gifts from my Dad's business partners. Hmm, quite a lot, huh?" nagyayabang pang sabi niya at malakas na humalakhak.

"Grabe! Oo na! Kayo na ang mayaman!" Umirap ako at mahigpit naman niya akong niyakap.

"Pero wala namang halaga ang lahat nang iyan, Mahal ko, kung wala ka naman sa tabi ko." Kinagat niya ang kanyang labi na para bang naghihintay sa sasabihin ko. Ang galing talaga magpakilig ng gago! Feeling ko kasi maiihi na ako sa kilig, e.

"Bola!" Umirap at humalakhak lang ulit siya.

"Ikaw na talaga ang sobrang hirap i-please, Mahal ko. Kung naiibang babae ka siguro ay hindi na ako pinakawalan!" Pinagsalikop niya ang aming mga daliri at iniangat iyon palapit sa kanyang labi. Ginawaran niya nang halik ang likod ng aking palad at tipid na ngumiti.

"Hindi na ako mawawala, okay?" Matamis akong ngumiti at tumangu-tango naman siya.

"Good, because I wouldn't let you anyway," aniya sabay hila sa akin papasok sa loob ng mansion. Tangna, pechay na ako nito!