Half Blood Academy (School Of Half Bloods)

Chapter 16: Esperanza

Biglang bumukas ang pinto at iniluwa no'n sina Ryza, Marry Joy at 'yung isang babae kaninang umaga. Tumingin sila sa gawi namin at 'yung tingin ni Marry Joy sa akin ang talim. Banatan ko na kaya 'tong babaeng 'to? Naiinis na talaga ako sa kaniya!

"'Wag mo akong tingnan ng ganyan, alam mo bang naiinis ako o baka naman gusto mo pang iparamdam ko sa 'yo kung paano ako mainis," seryoso kong sabi.

"Kill, tama na." Saway ni Railey. Palibhasa kasi hindi niya muna pinagsasabihan 'yung kaibigan niya.

"Wag akong pagsabihan mo Railey, 'yang kaibigan mo! Nanahimik ako rito tingnan daw ba ako ng matalim. Kaya mas gusto kong mag-isa eh." Tumayo ako at lumabas ng room. Hindi na ako sinundan ni Jane dahil alam kong pinigilan siya ng mga 'yon. Pumunta muna ako sa kuwarto ko, sasusunod na class na lang ako papasok.

I need to take a chill.

Jane's POV.

Lumabas si Kill dahil sa inis. Naiintindihan ko siya, naiinis din ako kay Railey dahil si Mary Joy lagi 'yung pinapaburan niya. Tatayo na sana ako pero pigilan ako ni Railey.

"Hayaan mo muna siya," sabi ni Railey.

Inalis ko ang pagkakahawak niya sa kamay ko, gusto ko siyang sampalin sa sinabi niya.

"Hayaan? Alam mo bang maling-mali ka na Railey? Pinapaboran mo 'yung mali! Hindi mo kasi nararamdaman yung nararamdaman ni Kill! Hindi porket hindi siya nasasaktan at porket malakas siya hindi na ibig sabihin no'n na hindi na nasasaktan ang dadamin niya! Sana naman intindihin mo siya! Hindi 'yung iba lagi ang iniitindi mo!" Singhal ko sa kaniya. Lumipat ako ng upuan, ayokong lumabas dahil merong nagbabadya sa buhay ko. Kung hindi nila ako papansinin, e di 'wag! Bakit?! Kailangan ko ba sila?

Nang dumating na ang next teacher namin, hindi pa rin dumadating si Kill kaya nagkaroon na ng matinding kaba sa akin. Buong klase iniisip ko si Kill kasi baka may nangyari na sa kaniya. Kaya nsng nag-dismiss na 'yung teacher namin, lumabas kaagad ako ng room at pumunta sa kuwarto ni Kill. May nararamdaman akong nakasunod sa akin pero kapag tumitingin ako sa likod ko wala naman akong nakikita.

Mukhang mali 'ata na pumunta ako sa kuwarto ni Kill ng mag isa, pero kailangan kong magpakatatag para kay Kill.

Napahinto ako sa paglakakad nang may maramdaman akong kung ano sa leeg ko.

"Binalaan na kita na 'wag mong sasabihin kahit kanino ang plano ko." Narinig ko na naman ang kaniyang boses.

"Pwede ba tigilan mo ako Jemuel? Wala akong panahon sa mga katarantaduhan mo." Umirap ako sa hangin. Kabanas 'tong lalaking 'to, pasalamat siya hindi ko kayang pumaslang.