<UNDER REVISIONS>Served On A Sizzling Plate [SPG]

Ninth Serving = Insecurities

Kahit parang nag-iinit na ang mga mata ko, I faced him.

"What do you need?" Malamig kong sabi.

"Charity.. Your so hot. I can still feel your warmth on my skin. Your lips that was soo.. delicious. Your tits that by holding them can easily turn me o--"

 "WHAT IS YOUR PROBLEM, MAN??!" Hiyaw ni Yohann nang bumagsak siya sa sahig. Alex just punched him.

Sa halip na magsalita, yumuko si Alex para pitserahan si Yohann at suntukin ito nang paulit-ulit. "YOU! YOU. ARE. THE. FCKING. PROBLEM!" Sigaw ni Alex sa mukha ni Yohann. Hinila ko si Alex kasi nagkakagulo na talaga ang ibang tao.

Hindi ako makasigaw para pigilin sila.

Hindi ko maramdaman ang katawan ko.

Kasi siguro, at the back of my mind, I thought.. He deserves it.

Pagtayo ni Alex, hinila ko na siya palayo sa bar counter. Ngayon ko lang napansin na napalabas na pala si Joey ng pwesto niya para pigilan silang dalawa.

Dinala ko siya sa parking lot, sa may kotse niya. I opened the backseat of his car and hugged him.

Nangangatal pa rin si Alex and I caressed his back to comfort him.

Magkayakap kami ng matagal nang humiwalay siya ng yakap sa akin.

"Babe, are you hurt?" Sabi niya sa akin, in a sincere tone. In a tone that has too much gentleness. "Why are you crying?"

He cupped my face and wiped my tears.

Umiiyak na pala ako.

Maybe because of the pain inflicted in me a year ago and because of how he defended me like he really know me.

Humahagulhol na pala ako sa balikat niya kasi niyakap niya ako.

Seeing how a person defended me is worthless.

At that moment, lahat ng sakit na napagdaanan ko through the eyes and mocking words of all the people who judged me became unimportant.

Hindi na sila naging importante.

"Hush, babe. Hindi na sila mahalaga." Alo sa akin ni Alex. Lumayo na ako sa kanya at pinahid ang mga luha ko.

"Thank you for defending me." Sabi ko sa kanya.

"You are always welcome." Sagot niya.

"Alam mo naman ang totoo diba?"