"AMNESIA"

CHAPTER 6: BUBBLE BATH:)

                "Ano ang mga nakita mong katibayan na buntis ka?"

                "Stop playing games with me." biglang tumaas ang tono ng boses ko. "I saw some strecth mark in my belly."

                "Sapat na bang ebidensiya yun?"

                "Hindi mo na ako maloloko. Nakita ko na may lumalabas na gatas sa dibdib ko. Paano mo eexplain sakin yun?"

                There was a long speel of silence.

                "The truth is, your not pregnant."

                "Are you sure?" Hindi ko alam kong dapat ba akong huminga ng maluwag.

                "Yes ,I'm sure. You're not pregnant now. "But you we're."

                "Ano?" nanlaki bigla ang mga mata ko.  0_0

                "Yes, you were. Nanganak ka six months ago."

                "Oh my ! this can't be true." paulit ulit yun sinabi ng utak ko.

   Nangangatog ang mga tuhod ko sa tensiyon at sa matinding pagkagulat.

 Kaya pala nakaramdan ako ng munting pagsipa sa tiyan ko habang naghahalikan kami ni ANDREW kanina, iyon pala ay nangyari na.

Nagkaroon talaga ng laman ang tiyan ko.

  Inalalayan naman ako ni ANDREW sa pag upo.

                 "Nasaan ang bata? Ikaw ba ang ama?.." gulat na gulat pa rin ako kasi nag sisink - in pa rin sa utako ko ang sinabi niya.

                 "Ako ang ama niya, sigurado ako. Kamukhang kamukha ko siya . And to make sure ,ipina DNA test ko siya."

                 "Bakit hindi ko siya nakikita? Narito ba siya? " tumingin tingin naman ako sa paligid .

                 "Wala talaga akong balak ipaalam sayo ang tungkol sa bata. Kaya lang, tutal ay unti unti ng nagkakaroon  ng clue at naiintindihan mo na ang mga nangyayari, kaya napagdesisyunan kong umamin na."

                 "Unfair ka. Bakit hindi mo sasabihin sakin ang totoo? I deserve to know the truth."

                 "Hindi mo ako masisisi dahil hindi ka naging mabuating ina."

                 "Ano ang ibig mong sabihin?"

                 "You want to know the painful truth? Well, sige pagbibigyan kita. Una, hindi mo siya nakarga kahit minsan. You refused to take the baby in your arms. Pangalawa, nanggaling mismo sa bibig mo na isang pagkakamali ang bata sa pagdating sa mundo mo."

                Napahinto si ANDREW para pakalmahin ang sarili. at maya maya ay nagsalita ulit..

                "Ngayon, gusto mo pa bang ipagpatuloy ko ang lahat ng sama ng loob na idinulot mo sa akin at sa bata?"

               Naramdaman ko ang luha ko na biglang tumulo.

 Hindi ko akalaing naging ganun ako kasama. Anong nangyari sakin?