The Good Girl's Revenge (Published under IndiePop)

Chapter 21: Surprise gift

Tapos na 'yong kanta kaya akala ko tapos na rin 'yong presentation pero hindi pa pala. Dumilim na naman bigla tapos may isang malaking screen sa harap.

"Candice..."

Narinig ko pa lang 'yong boses niya, may luha na agad na pumatak sa mata ko. Tiningnan ko 'yong malaking screen tapos nakita ko siya.

"Anak, anong gusto mong regalo ngayong 7th birthday mo?"

Ang sigla-sigla pa ni Papa sa video na 'yan. Ang saya pa namin ng mga panahon na 'yan. Sobrang daddy's girl pa ko niyang panahon na 'yan. Hindi ko na napigilan na maiyak. Miss ko na si Papa. Miss na miss ko na siya.

"Appa, gusto ko po maging si Snow White tapos may Prince Charming ako! Tapos po, magsasayaw kami sa ilalim ng full moon tapos magki-kiss kami."

Ang bata ko pa sa video na 'yan. Ginulo ni Papa 'yong buhok ko habang natatawa siya sa sinabi ko. Binuhat niya ako tapos nilagay niya ko sa balikat niya.

"Masyado ka nang nanunuod ng mga Disney movies, anak."

"Appa, kasi gusto ko rin matulad sa mga Disney Princesses na may Prince Charming!"

"Magpalaki ka muna, Candice, para makilala mo na si Prince Charming. Kapag malaki ka na, tutuparin ni Papa 'yong wish mo na maging si Snow White."

Mas lalo akong naiyak. Ang daya-daya ni Papa. Hindi naman niya tinupad 'yong promise niya. Iniwan na niya ako kaya paano pa 'yon mangyayari? Sana hindi na lang siya nawala para sabay pa namin tutuparin ngayon 'yong wish ko.

"Appa, bumalik ka naman kahit ngayon lang." Tuluy-tuloy na 'yong pagpatak ng mga luha ko.

Namatay na naman 'yong mga ilaw. Akala ko may surprise na naman sina Kuya pero hindi. Hindi na ulit bumukas ang mga ilaw. May biglang nagtakip ng bibig ko tapos piniringan ako. Hindi ako makasigaw habang binubuhat ako palayo. Anong nangyayari? Anong gagawin nila sa 'kin?

Naramdaman ko na lang na pinasok nila ako sa isang van. Hindi ako makapagsalita tsaka hindi rin ako makakita. Sobrang bilis ng tibok ng puso ko. Nasa panganib na naman ba ako? Ano na naman bang mangyayari sa 'kin?

Ilang minuto lang 'yong nakalipas, huminto na rin 'yong van. Tinanggal din naman nila 'yong takip sa bibig ko.

"Sino kayo? Anong ginagawa niyo sa 'kin ha?" Hindi sila nagsalita. Binuhat na naman nila ako.

Konting lakad lang 'yong ginawa namin tapos inupo nila ako sa isang upuan. Nakapiring pa rin 'yong mga mata ko tapos wala akong makita. Kinakabahan pa rin ako. Ano na naman kayang mangayayari sa 'kin?

"Sino ba kayo?"

Hindi nila ako sinagot pero tinanggal na nila 'yong piring sa mata ko. Pagmulat ko ng mata ko, akala ko nasa isang tagong lugar ako o sa isang warehouse pero nasa isang park lang pala ako.

Nakaupo ako sa isang upuan na may mga bulaklak. Madilim 'yong lugar pero nakikita ko pa rin 'yong paligid dahil sa ilaw ng buwan. Wala na 'yong mga nagdala sa 'kin dito. Mag-isa na lang akong nakaupo rito. Hindi ko maintindihan kung anong nangyayari. Akala ko may kidnapper o may masamang tao na gusto akong saktan pero bakit sa upuan na napakaganda pa ako pinaupo?

Nagulat ako kasi biglang bumukas 'yong mga ilaw. Ang daming mga Christmas lights. Ang ganda ng lugar na 'to. Tumayo ako tapos sinundan ko kung saan papunta 'yong ilaw. Parang may ginawaang daan 'yong mga ilaw na 'to tapos do'n ako dapat pumunta.

Habang naglalakad, may natanaw na akong isang tao sa malayo tapos may mga kandila at mga balloons pa na heart. May narinig din akong tugtog. Dinalian ko 'yong paglalakad ko para makapunta ako sa pinakadulo.