Lips of an Angel ✔

7

Gem's POV:

         "Ouch!" Halos mapasigaw ako ng muli akong madapa. D*mn it! Kanina pa ako nadadapa. "I hate this!!" Sigaw ko sumaldak sa daanan. Pagod na pagod ako kaya naman kinuha ko ang water na baon ko at inubos yun.

Habang umiinom ako ay nagulat ako ng may makita akong kamay sa harap ko. Isinara ko ang bottle water bago ako mag angat ng tingin. Inangatan ko ng isang kilay si Tito Bronze.

        "Stand up Gem. Madumi dyan." Ginamitan nanaman nya ako ng pautos na salita.

Bumuntong hininga ako bago ako tumayo at nagpagpag ng pwetan na dinikitan ng mga tuyong dahon. Hinahanap ko ang mga pinsan ko and great! Ang layo na nila sa pwesto ko di man lang ako naalala. Tss! Umirap ako at nag simula na ulit maglakad ng madulas nanaman ang paa ko. Inabangan kong mabagsak kaso may umalalay sa akin.

          "Be careful." Bulong nya habang itinatayo ako. Sa di malamang dahilan ay kinabahan ako kaya napaikot ang tingin ko. Tumayo ako ng maayos at lumayo sa kanila. Hinimas ko ang braso ko dahil ramdam ko na nag tayuan ang balahibo ko.

Inirapan ko sya bago ako nag simula ulit lumakad habang sya nasa likod ko lang. Ingat na ingat ako para lang di malapit sa kanila. Humanda talaga sakin mga pinsan ko, alam nila na di kami cloae ni Tito Bronze at puro away lang nangyayari pag mag kasama kami tapos ganito? Pagbabatukan ko talaga sila mamaya.

Pag dating ko sa taas ay nakita ko agad ang mga pinsan ko na nagtatawanan kaya nagmadali akong lumapit sa kanila at ibinalibag yung bottled water na nakapagpagulat sa kanila.

        "I hate all of you!! Trip nyo talaga ako no? Nakakapikon na kayo!" Hiyaw ko sa kanila habang hindi ko namamalayan na nagtutuluan na pala ang mga luha ko.

Pagod at ang mga natamasa ko pang sugat tapos ang init kanina kaya mainit talaga ulo ko. Nagsabay-sabay kumbaga.

Nakita kong napatayo ang mga pinsan kong babae at lalapit sa akin pero umatras ako.

          "Don't." Cold kong sabi kaya nagulat sila. "I don't want to talk to anyone." Sabi ko at naglakad palayo sa kanila nung pakiramdam ko ay di ko na sila matatanaw ay naupo na ako sa ilalim ng isang puno at doon umiyak habang nakadukdok sa tuhod ko.

I hate the feeling na lagi akong napagkakaisahan, I know I bullied sometimes pero di tulad nila na ako lang ang pinagtitripan. Madilim na ng mapahinto ako sa pag iyak, nanakit na ang mga mata ko.

Napakatahimik. Wala akong ibang naririnig bukod sa mga ingay ng insekto at ng kung ano-ano. Ayoko sa madilim na lugar pero dahil ginusto ko 'to, might as well panindigan ko na. I tried remembering the way na dinaanan namin kanina, siguro naman makakabalik ako sa kwarto namin if ever. Haaaay!

30 mins. later mukang medyo malayo pa ako. Ramdam ko ang panunuyot ng lalamunan ko kasabay pa ng pag kulo ng tiyan ko. Arrrrg! Medyo pamilyar sa akin ang daan pero you don't expect me na di kabahan right? Naglakad-lakad pa ako until makarinig ako ng kaluskos, biglang lumakas ang kabog ng dibdib ko.

Di ko alam kung bakit pero humanap ako ng mapagtataguan ko. Sumandal ako sa isang puno na malaki hanggang sa lumakas ang kaluskos at nakarinig ako ng mga salita.

       "Find her. Baka mapahamak yun!" Lumagabag ang puso ko ng marinig ang boses nya.

         "Tito Bronze?" Bulong ko at bahagyang sumilip. Kitang-kita ko kung paano nya guluhin ang buhok nya. He looks irritated pero di nakabawas yun ng kagwapuhan nya. Waaait?! What did I say? Gwapo?! Eeew! Erase. Erase.

Sumandal ako sa puno na pinagtataguan ko at humawak sa dibdib bago napabuntong hininga. What did I feel this? Bakit ko nararamdaman  ang di ko dapat maramdaman pag nandyan sya? You're crazy Gem. Crazy!

Nang sumilip ako muli at di sila nakita ay nagpagpag ako ng damit bago ulit lumakad. Iniikot ko ang paningin ko, I'm sure hinahanap pa din nila ko, masama ba? I don't care! Ayoko sila makausap. Hmp!

Nag tuloy-tuloy ako sa paglalakad sa daan na tinatahak ko kanina, pagkadating na pagkadating ko sa hotel I will pack my things and leave. Bahala na sila!

Mabilis ko din narating ang hotel, buti nalang wala ni isa sa kanila ang nandito. I'm sure nag hahanap pa din sila, mag hanap sila sa wala! After packing my things, nagmamadali akong bumaba malapit na ako sa exit ng makita ko sila Ate Chesca, Hope at Lexie na seryosong kausap yung guard na tumatango lang. Nagtago ako sa isang gilid ang even hid my face using my hands, napansin ko na umalis na sila at nagmamadaling sumakay ng elevator.

Mabilis akong lumabas sa hotel ng di napapansin ni Manong dahil kausap nya yata ang manager nila na nasa receptionist. Sakto, may dumaan ng taxi. Mabilis akong sumakay sa taxi at nagpahatid sa terminal, nakahinga ako ng maluwag ng maramdaman ko ang pag layo ng sasakyan sa lugar kung nasaan sila. I closed my eyes and sighed. It will be a long drive, I turned off my phone pagkatapos kong pagpatayan ng tawag si ate Chesca.

. . . . . . . . . . .

Chesca's POV:

Hello! I'm Chesca, Gem's older cousin. Kanina pa namin hinahanap si Gem at hanggang ngayon ni bakas nya wala. I know sumobra na sila sa pang aasar sa kanya at ginatungan pa  namin kaya naman napuno na sya, tao lang sya at ang pasensya nya ay napupuno na.

Medyo nabuhayan kami ng sabihin ni Manong guard na nakita nyang pumasok si Gem ng hotel kaya naman nagmamadali kami. Halos mapasaldak naman ako ng pagbukas ko ng kwarto ay malinis na malinis ito. Nagkatinginan kaming tatlo nila Hope at Lexie bago nagtatakbo si Lexie closet.

        "Ohmygosh!" Napalapit naman ako sa kanya at nagulat ng wala na dun ang kahit anong damit ni Gem. She's really mad!

Pasaldak akong naupo sa kama at napasabunot.

          "This is our fault."  Mahina kong sabi sa kanila, tinabihan nila akong dalawa.

           "Sinakyan pa kasi natin ang trip nung kambal e. Madalang na nga sya sumama satin naging ganito pa." Mahinang sabi din ni Hope.

I tried calling Gem at first ring agad nyang pinatay ang tawag at di ko na sya ulit na contact. I sighed and called Tito Bronze.

          "She's not here." Salubong ko sa kanya ng pagka sagot nya.

          "Damn it!*" I heared him cursed.

After cursing ay pinatay nya yung tawag. Napabuntong hininga ako bago pabagsak na humiga. Sa amin lahat ako lang, ako lang ang nakakapansin ng lahat. I know there's aomething wrong pero di pa ako sure. Iimbestigahan ko kung maari at kung totoo man ang nakikita ko I will support them if ever, malaki na sila. Ipaglaban nalang nila. Haaaay!

. . . . . . . . . .

Fiiiiinals done! Hahaha 😂😂😂 Sorry for the super laaate update. Huhuhu 😭😭😭 Patawarin si author please. 👏👏 Try kong bumawi. Enjoy reading! Mwuah! 😘
#NoBrain