BA ~ 11 Oğlum İçin...

Start from the beginning
                                    

Zeynep 'in telefonda konuşmasını duydukları sonra . Ona kiminle konuştuğunu öğrenmek için defalarca sordum . Ama o beni umursamayarak geçiştirdi . Ne yani Selin ile mi konuşuyordu ? Sanırım Selin'i aramalıyım . Ama şuan zamanı olduğunu sanmıyorum .
Koray'ın durumu gittikçe kötüye gidiyordu . Nur'un haberi olsa yıkılırdı . Bu yüzden hiçbirşeyden haberi olmamalıydı . Ayrı bir konu ise Hazan ama o konuya sonra gelicem . Nur'un çıkış işlemlerini yaptıktan sonra Nur'un odasına gittim .

"Hadi hazırlan gidiyoruz ."

"Bu kadar çabuk mu?"

"Evet . Hadi ."

Odadan çıkıp onun hazırlanması için zaman verdim . Yan kısım da olan ailemin yanına gidip durumu anlattım .
Nur ile bir süre bağ evinde kalacağımı bildirdim . Enteresan bir şey daha vardı . Koray ve Nur'un babası ortalıkta yoktu . Bu kadar ilgisiz ve alakasız bir baba daha önce görmedim doğrusu . Nur hazırlanca ailemin olduğu kısmın kapısını kapadım . Beraber araba doğru ilerledik . O yanıma geçince arabayı çalıştırdım . Radyoyu açıp keyfimi yerine getirmeye çalıştım ama başaramadım . Nur ise keyifli bir şekilde telefonuyla oynuyordu .

"Zeynep ve Murat 'ın bebekleri erkekmiş . "

"Hıı"

"Çok sevindim . Umarım bizimde bir bebeğimiz olur ." Diye kıkırdadı .

"İnşallah ."

Bağ evine gelince şaşırdı .

"Burda mı kalıcaz?"

"Evet ." Diyip in işareti yaptım . Beraber inince kapıdan içeri girdik .

"Açım ben hadi bakalım marifetlerini göster ."

Diyip mutfaktaki köşeye kuruldum .

Oda kikirdeyerek

"Fırında tavuk yapalım . Yanına da pilav ımm ."

"Tavuk olması lazım buzlukta ."

Onayladı . Bende telefonu alıp dolandım . Selin meselesi hala aklımı kurcalasa da geçiştirdim . Yani biraz ...

***

Yemek'ten sonra Nur odaya girdi . Bende bahçeye çıkıp Selin 'i aradım .

-Baran?

-Selin sana bişey sorucam ve düzgün cevap ver .

-Tamam

-Yağız benim çocuğum mu?

-Ne diyosun sen? Yağız da nerden çıktı?

-Herşeyi duydum . Boşuna uydurma .

-Ee yani amacın ne ?

-Çocuk bendense buraya geliyorsun

-Emredersin . Hem ben seni aldattım sonuçta . Senden olduğunu nerden biliyorsun?

-Selin ya sen buraya gelirsin ya da ben oraya gelirim .

-İnşallah canım ya

-Selin delirtme beni

-Ne Selin Selin adımı mı ezberliyosun ?

-Ne zaman geliyorsun ?

-Canım ne zaman isterse .

-Selinnn

-Çalışıyorum ve gelemem . Boşuna uzatma .

-İzin alır almaz burdasın .

-Emredersin

Telefonu yüzüme kapattı sinirle duvara yumruğu geçirdim ve elim kanamaya başladı . Önemli olan bu değil ama . Önemli olan benim bir çocuğum olabilir . Hemde ... hemde sevdiğim kadından bir çocuğum . Bu nasıl bir mucize ?
Nur 'un geldiğini farkettiğimde kendimi toparlayıp ona baktım . O ise bana anlam vermediğini gösteriyordu .

"İş ile ilgili ."

"Gel de saralım ."
Diyip diğer elimden tutup beni içeri götürdü . Elini güzelce sardıktan sonra beraber yatağa gidip üstümüzü bile değiştirmeden uyuduk .

Selin'den

Bu adama ne olmuştu böyle ? Benim tanıdığım ve sevdiğim adam bu olamazdı . Ayrı kaldığımız zamanlarda çok değişmiş . Ama önemli olan bişey ben oraya nasıl gidicem? Hem ya Yağız 'ı benden alırsa ? Saçmalama ... ne kadar değişirse değişsin o seni seviyor ...
Lanet düşünceleri bir kenara bırakıp Başhemşire'yi aradım .

-Semra Hanım kusura bakmayın rahatsız ettim . Ama benim 3 günlüğüne izin almam gerekiyor .

-Neden?

-Ailevi bir mesele .

-Peki ala .

Diyip telefonu kapadı . Bende otobüs bileti bakmaya başladım . Yağız 'ı da alıp yarın sabah erkenden götürecektim . Hem onu babasız daha fazla büyütemem . Buna hakkım yok .
Telefondan bileti aldıktan sonra önümdeki yemeği hem kendim yedim hemde Yağız 'a yedirdim . Uykum geldiği için sabah 9'a alarm kurup odama geçtim . Yağız 'ı da beşiğe yatırdım . Biraz sallayınca uyudu . Bende kendimi yatağa atıp gözlerimi kapadım . Ee sonuçta yarın büyük gün . Öyle değil mi?

Hazan'dan
Sabah 'ın 8 inde doktor odadan çıkıp

"24 saati atlattık . 3 saat sonra da kendi odasına alıcaz . "

Sevinçten ağlamaya başladım . Ellerimi kaldırıp "Allah'ım çok şükür ." Diye sevinçle şükür ettim .

Zeynep 'de sevinip bana sarıldı . İyiki vardı . Roza ve Zeynep herşeyim benim . Roza gitti ama Zeynep burda umarım hep benimle kalır . O ve minik bebek . Murat abimde burdaydı . Herşeye rağmen seviyorum ailemi . Ne kadar aşiret de olsalar . Canımlar ...

Evet arkadaşlar yeni bölümde bitti . Umarım beğenirsiniz . Düşünce ve fikirlerinizi verirseniz çok mutlu olurum .

SINIR = 30 VOTE 10 YORUM

Bebeğimin Annesi Where stories live. Discover now