My G

chapter 3

I
Chapter 3

MARTIN'S POV

Alam ko, hanggang ngayon hindi parin makapaniwala yung babaeng yun na nakikita niya ako. Sa totoo lang natutuwa ako sakanya.
Hindi ko maexplain yung nararamdaman ko pero parang gustong gusto kong makasama siya.
Weird pero kahit na multo lang ako, may nararadaman ako.

Inilapag ko na sa table yung niluto kong dinner at ihinanda ko na yung plates,spoon and fork at baso.
Nagtimpla narin ako ng juice.
Hope she would like our dinner for tonight.

Nung ok na, dumiretso na ako sa room niya. Syempre tagos tagos lang kapag may time.
Pagpasok ko, nakita ko siyang nakatulala.

"Hoy!" Pangulat ko.

"Ah!" Napasigaw naman siya. Hahahaha sobrang epic ng face niya. Parang nakakita siya ng multo. Ay, ghost nga pala ako mga momshie.

"Baka mabaliw ka dyan, lalim ng iniisip ah." Pambiro ko.

"Oo! Mababaliw na ako! Sino ba naman ang hindi mababaliw kapag nakakita ng multong nagsasalita at tinatawanan ka pa!" Reklamo niya at nag pout. Hihi ang cute.

"Hard mo bes! Ok lang yan! Handa na yung dinner, kain na tayo."
Sabi ko at tumayo, Sumunod naman siya. Dirediretso lang akong nag lakad ng makarinig ako ng kalabog.
Nag taka naman ako at agad na binuksan ang pinto.
Nakita ko siyang naka upo sa lapag at nakahawak sa noo niya.
Agad naman akong napahalakhak ng tawa ng magets ko kung anong ngyari.

"Anyare sayo? Hahahaha" natatawang tanong ko.

"E akala ko tatagos din ako ih. Hahahaha" natatawa rin niyang sabi.
Tinulungan ko nalang siya sa pagtayo at dumiretso na kami sa table at umupo.

"Teka nga!? Diba multo ka? Bakit marunong kang magluto at nakakahawak ka ng mga bagay?" Takang tanong niya.

"I dont know either. Pero choice ko kung itatagos ko lang ba or mahahawakan ko ang isang bagay." Paliwanag ko.

"Ah" nalang ang nasabi niya.

Kukuha na sana siya ng pagkain ng bigla kong tapikin yung kamay niya.

"Magdasal na muna tayo" sabi ko.

"Haha! Kahit pala multo nagdadasal parin" sabi niya at bahagyang natawa.

"Aba syempre naman!" sabi ko at nag sign of the cross na kami.
Pag tapos mag dasal, kanya kanya na kaming kuha ng pagkain.
Shit! Ngayon na lang ulit ako nakakain ng ganito.
Matagal tagal narin kasi simula nung nagkaroon ng tao ang bahay na ito.

Lagi nalang kasi ako ang mag isa.
Kumain na kami at natahimik.
Habang kumakain, napatingin ako sakanya.

"Ano nga palang pangalan mo miss?" Tanong ko sakanya.

"Daisy" tipid niyang sabi.

"Full name?" Tanong kong muli.

"Kailangan ba talaga? Titser ba kita?" Mataray niyang sabi.

"Dali na! I just wanna know you better" sabi ko.

"Catherine daisy romano" sabi niya.

"Ako naman, martin kaso hindi ko alam kung anong ipilyido ko." Sabi ko sakanya at ngumiti.

"Tinanong ko ba?" Mataray niyang sabi.

"Ang hard mo talaga! Nag share lang naman e." Sabi ko naman.
Haha mataray talaga ito.