“Gago, hindi ka naman papatayin ng tatay ko.”
“Eh ano?”
“Pagsisibakin ka lang niya tsaka pag-iigibin.” Pang-asar niya habang humihikbi.
“Wag ka ng ngang umiyak. Kainis naman ‘to, pinapapangit mo yung anak natin eh.”
Ang sarap sabihin shet.
Anak natin.
Claire’s POV.
Ang sarap lang pakinggan.
Anak natin.
Akala ko talaga iiwan niya ko eh. Tipong idedeny niya na sa kanya ’to. Tangina lang pag sinabi niya yun. Sa kanya ko lang binigay lahat noh.
Hanep naman kasi eh.
Sa boarding house ko kasi siya natulog nun. Lakas ng ulan. Eh malamig. Nung una, yakap yakap lang eh. Tapos halik halik. Hanggang sa alam na.
Hindi ko naman inexpect na may mabubuo. Pero promise, laking kaba ko ngayon. Hindi ko alam paano kung itakwil ako? Pano kung sampal-sampalin ako? Pano kung sumbatan ako? Sabihin, ”pinag-aral ka namin tapos magpapabuntis ka lang?!” Sht.
Naramdaman ko na lang na hawak na ng siraulo kong boyfriend ang kamay ko.
”Kung makapag-isip ka naman dyan, baby. Andito lang ako oh. Tsk, akong bahala sa parents mo.” Sabi ni Dylan at kinindatan pa ko.
One Shot - 123 Push!
Start from the beginning
