Zor Sevdam

15.BOLUM

Slm.. umarım bu bölümde hosunuza gider. Şimdiden tessekkur ederim iyiki varsiniz

Dilruba'dan...;
      
Gözlerimi araladığımda sabah olmuştu. Başım Derman'ın göğsündeydi. Yüzüne baktım. Sert bir şekilde uyuyordu. Ciddiyetini uyurken bile bozmuyordu. Hemen ayağa kalkarak banyoya ilerledim. Aynanın karşısina geçerek kendime baktım. Yanaklarım kızarmış. Kasıklarımda inanılmaz bir ağrı var. Yürümekte bile zorlandım. Boynumun oralarda hafif morluklar. Canım dün gece de çok yanmıştı. Banyo yapıp kendime gelmem gerekiyordu.
Yarım saat banyo da kaldıktan sonra çıktım. Derman'ın yüzüne nasıl bakacağım hiç bir fikrim yok. Dün gece yaşananlar...
Odaya geri girdiğimde Derman uyanmıştı Sanırım benim banyodan çıkmamı beklemiş. Yüzüne bakmadım. Bakamadım. Sebebini bilmiyorum. Ama Derman'dan bir adım beklediğim kesin. Ben aynanın karşısında oturarak ıslak saçlarımı taramaya başladım. Derman da banyoya girdi. Yüzüme bile bakmadı. Pişmanmıydı aceba?
Peki ya ben?
Bu soruyu kendime sordum. Ancak sadece bana ait olan soruyu kendim cevaplayabilirdim
Hayır pişman değilim. Ağrım olmasa bide Derman 'dan utanmasam yüzümde gülümseme bile olabilir...
Kendimi hallettikten sonra odaya baktım. Toplanması gerekiyordu. Yerdeki kıyafetleri bir kenara koydum. Yatağı da topladım. Son olarak köşede duran çarsafa elim gitti. Onu aldım hemen kirli sepetine atmam gerekiyordu. Banyonun kapısının açılmasıyla irkildim. Derman bel havlusuyla çıkmıştı. Onu görünce elimdeki çarşafı hemen arkama doğru sakladım. Kocam ama yinede utandım işte.
Derman yanıma doğru geldi. Tam karşımda durdu.
Gözleri arkamda sakladığım çarşafa gitti.
Elimden aldı. Yüzünde gülümseme oluştu. Dudaklarını alnıma değdirdi. O an gözlerimi kapattım. Bu adam bana her dokunduğunda kendimi huzura teslim ediyordum. Dudaklarını alnımdan çekip iki eliyle yanaklarımı avuçladı .kendi gözlerini kendi gözlerime sabitledi.

"Sen benimsin"
"Sen benim kadınımsın"                      
Duyduğum sözlerle içimdeki mutluluk arttı. Bunu bir zamanlar benden nefret eden kocamdan duymuş olmam çok güzeldi. Biliyorum ki zamanla sevecek sevgisi büyüyecekti bana karşı
Bende aynı şekilde ona...
Ve şimdi onun da pişman olmadığını anlamış oldum
  
"Canın yanıyor mu?"    

Kafamı hayır der gibisinden iki yana salladım. Yalan söylüyor olabilirim ama şuan ona kasıklarımdaki ağrıdan bahsedecek değildim
Derman tekrar alnımı öperek dolabın karşısına geçti. Ben de topladığım yatağın üstüne oturarak sert bakışlı kocamı seyrettim
Derman da kendini hazır ettikten sonra birlikte aşağı indik.
Kahvaltıda herkez güler yüzlüydü.
Ama Hacer annem ayrı bir keyifliydi. Nedenini bilmemek elde değil. Torunu olacaktı. Kim gibilir abim şimdi nasıl mutludur

"Derman oğlum bugün sende gel hem Dilruba da ailesini evini özlemiştir"

Hacer annem iyi niyetini yine kelimelere döktü ama bu sözler ardında Derman kaşlarını çatarak cevap verdi  
                                                       
"Anne! Kaç kere demem gerekiyor anlamıyorum. Gidip bana ihanet eden bacımın mutluluğuna mı ortak olayım ?
Dilruba ya gelince onun tek ve gerçek olan ailesi evi burası canı çok özlemek istiyorsa burayı özlesin"
Derman'ın sözlerine çok kırıldım. Bana bunca sene bakan iyi yetişmem için herseyi yapan ailemi yok saymıştı.

"Derman Berivan'ın yaptığı kabullenir şeyler değil fakat bizim soframızda Yılmazların kızı oturuyor Dilruba'nın ailesini unutmasını bekleyemezsin o özledikçe gider gelir"

Hasan baba sağolsun Derman'a benim için birşeyler anlatmak istedi Derman'ın da bunu istemeden söylediğini düşündüm çünkü gözleri hemen beni buldu.

"Dilruba benim karım ve gidip gelmesi bana kalmış bir şey baba umuyorum ki Dilruba da beni tanımıştır. Konunun buraya gelmesine gerek yoktu. Neyse ben şirkete gidiyorum sizde gelirsiniz burada kaldıkça birbirimizi yiyeceğiz belli"