Badboy Breaks my Heart (Completed)

Chapter One

Chapter 1

After 1 month

"Andrea are you okay?" Kathryn asked me.

Tumingin ako sakanya. I could see it to her eyes that she is really worried. Humugot ako ng malalim na hininga at tumango, saying that I am really okay even though I am not.

"Andrea stop lying to us. We know you, girl" pag-aalala ng kaibigan ko.

What happened to me? A lot of bad things happened to me and it made me sad even more.

"I said I'm fine, okay? Huwag kayong makulit" naiinis kong sabi at hinayaan nalang sila dahil naiinis na talaga.

Nandito kami ng mga friends ko sa cafeteria ng school. Kumakain na ang mga friends ko pero kanina ko pa tinititigan ang pagkain ko dahil wala akong ganda. Kahit anong pilit saakin ng friends ko na kumain ako ay wala talaga akong gana. Sino ba naman hindi gaganahan kumain if you saw your husband is with some random girl here at the cafeteria.

Mayroong dumating, alam ko naming mga friends iyon ni Shawn.

"How is she?" I heard Kean asked.

"Still not fine.." Kathryn answered.

Pa-simple akong tumingin sa mga kaibigan ng asawa ko. Lahat sila ay tinitignan ako. Nang makita nila na napa-tingin ako sakanila, they gave me a smile. I am not in the mood to respond so I just nodded my head and turned my sight in my food.

These past few days, my friends told me that a lot of things happened. Sa sobrang dami ay hindi ko na din maalala. Wala din naman akong sa mood alalahanin kaya wala na rin akong pakialam.

"Hey Andrea." Someone called me, tumabi si Bryle saakin.

"Mmm?" hindi ko parin siya tinitignan

"Don't mind him. I think he has a reason" sabi niya saakin, ngayon ay may gana na akong tignan siya. I gave him a small smile in return dahil kahit papaano ay gumaan ang loob ko sakanya.

Ganito na ako this past few days. Hindi na nga ako umuuwi sa bahay namin ni Shawn. Lalo lang ako nalulungkot kapag nandoon ako kasi marami na ding nangyaring hindi maganda.

Mayroon pang one time na nagdala ng babae si Shawn, naghaharutan pa sila mismo sa harapan ko na parang hindi ako nage-exist sa harapan nila. Sino ba naman hindi malulungkot don?

Nilapag ni Gina ang isang plate na may lasagna. I gave her a confusing look.

"Kain kana, Andrea" aniya saakin pero nilayo ko agad ang pagkain sa harapan ko at nilagay iyon sa harapan ko.

I shook my head "Wala akong gana.."

Pagkatapos ko gawin yun ay kinuha ko ang phone ko sa bag ko, I opened my facebook account para hindi ma-bored. Hinihintay ko nalang ang last class ko para makauwi na din.

Habang nag i-scroll down ako. May bagong post picture si Shawn. He's with Annabelle, his girlfriend. Hindi ko naman sinasadya na tignan ang comment section.

Annabelle Cortez: Shawn Salvador you're so cute oh..

Shawn Salvador: Cute lang? Hindi handsome? :(

Annabelle : Edi gwapo HAHAH

Hazel : Awii! Ang kyot niyo wahahahah. #Shawnelle FOREVER!

Chase: Nice. Kayo na talaga pre!

Patabog kong pinatay ang phone ko dahil sa inis. Opening my social media account is not a good idea for me. Mabilis akong tumayo at iniwan ang mga kaibigan ko. Dinala naman ako ng sarili ko sa open field ng school naming.

Why is this happening to me right now? We're happy naman diba? He told me that he will not leave me. He told me that I will be his last girl.

Pero ano ginawa niya? He broke his own promise.

Mag-isa ako dito sa open field nang tumunog ang phone ko. Someone's calling nang nakita ko kung sino yun ay si Tristan na. Hindi ako nag-dalawang isip pa na hindi sagutin yun

"Hey, where are you?" he started the conversation, I could hear that he is really worried

"Sa dati" sagot ko sakanya, alam na niya kung saan iyon.

"Wait for me, I'm on my way" he said and I ended the call.

Shawn is my first love and this is my first heart break. Ganito pala magmahal kailangan din masaktan. Super sakit din pala ma-broken heart. Marami kang thoughts sa isip mo masagot sagot!

Di ko mapigilan maging emotional. I'm crying like hell bes!

"Hey andrea" someone called my name, I know that voice. The only voice from the person I trusted the most right now.

"Tristan"

Mabilis akong lumapit sakanya. Niyakap ko agad siya at umiyak. This is the only the that I need is to cry to release the pain.

"Just cry" hinahaplos niya ang likod ko.

Tristan, he is always there to comfort me. He is the person who willing to listen my problems.

"Bakit ganun tristan? Is this my karma?" tanong ko sakanya.

Kumalas naman siya sa pagka-yakap sakin. In-offer niya ang panyo niya sakin at agad ko naman na tinaggap ko yun.

"Stop crying andrea. You look awful " hinampas ko naman siya at natawa naman ako

"Ayan! You look like a princess when you are smiling" I nodded

"Let's go to the nearest Ice cream store here " tumango siya at sabay naman kami tumayo para pumunta sa ice cream shop.

Pinagbuksan naman ako ni Tristan ng pintuan kaya nauna na akong pumasok. Pagkapasok naming ay naamoy ko na ang iba't ibang flavor ng ice cream kaya lalo akong nagugutom!

"What's yours?" he asked me.

"My favorite " He nodded at siya na ang nag-over.

Ako naman ay naghanap ng vacant seat. I like strawberry ice cream. Inaaya ako ni tristan mag-ice cream kapag sad ako. It's my kind of pain reliever. Hindi pa umaabot ng limang minute ay nandito na si Tristan sa harapan ko.

"Here's you order Ms. Andrea Eunice Dela Vega" binigay na niya iyong ice cream

Habang kumakain ay nagke-kwento lang siya ng mga bagay bagay para hindi na ako malakungkot Kapag talaga kasama ko siya ay hindi ako nalulungkot dahil sa mga kwento niya saakin.

"Kapag talaga kasama mo iyong little sis ko. I am 1005 sure na mag-hapon talaga kayo sa mall" he is talking about his little sister

I remember shane, ang little sis ni Shawn..

Hindi na din kami nagtagal ni Tristan sa ice cream shop kaya hinatid na din ako agad ni Tristan sa condo ko. Ayon nga, tulad ng sabi ko ay hindi na ako umuuwi sa bahay namin pero may naalala ako na mayroon pala akong kukunin sa bahay naming kaya nagpasama ako kay Tristan sa bahay namin. This is his first going here.

Sabay na kaming pumasok ni Tristan sa loob, medyo nahihiya pa siya pero wala na siyang magagawa kasi hinatak ko na siya papasok sa loob. Pagkapasok namin sa loob ay nakita naming si Shawn sa living room kasama ang babae niya.

They are kissing.

Parang tumigil ang mundo ko dahil sa nakikita ko.

"Just don't look at them, nasaan ang room mo? Sasamahan na kita" Tristan held my hand and whispered.

Nagkasalubong ang tingin naming ni Shawn, mukhang narinig niyang nagsalita si Tristan kahit bulong lang yun kaya dahan dahan silang tumigil.

"Sorry we interrupt, may kukunin lang kami" ani ko at hinila si Tristan paakyat sa kwarto ko.

Pagkarating naming sa room ko ay um-upo ako sa bed ko at umiyak nanaman. Naramdaman kong tumabi saakin si Tristan at niyayakap ako.

That badboy really broke my heart.