တကယ့္ရုတ္တရက္မို႔ ယန္က်င္းဟြာ အထိတ္တလန္႔နဲ႔ မ်က္လံုးအစံုကို မိွတ္ကာႏႈတ္က တစ္စုံတစ္ရာကို ရြတ္လိုက္သည္။

တေအာင့္ေလာက္ၾကာသည့္တိုင္ ဘာမွထူးထူးျခားျခားျဖစ္မလာေတာ့ မွိတ္ထားသည့္မ်က္လံုးအစံုကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ရာ ခုနက ကေလးမေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီ ျဖစ္သည္။

သူ အခုမွ သက္ျပင္းခ်ႏိုင္ေတာ့သည္။

"လခြမ္း ... တကယ္ေဆာ္တာဟ ... ရိုက္ကြင္းမွ မဟုတ္တာ "

ဒါ သူထင္သလို ရိုက္ကြင္းမဟုတ္ေတာ့ ... မေကာင္းဆိုးဝါးဝိဉာဥ္မ်ားပင္ ျဖစ္သည္ဟု သူသိလိုက္သည္။ သူရြတ္လိုက္ေသာ မႏၲာန္ေၾကာင့္ ထြက္ေျပးသြားတာျဖစ္မည္ဟု ေတြးကာေကာက္ခ်က္ခ်ရင္း ဘဝင္ျမင့္စြာျဖင့္ ပုန္းေအာင္းေနရာမွ အထြက္ သူ႔ေနာက္တြင္ တစ္စံုတစ္ေယာက္ ေရာက္ရွိေနသည္ကို သိလိုက္သည္။

ေၾကာက္ေၾကာက္လန္႔လန္႔နဲ႔ လွည့္အၾကည့္မွာေတာ့ ခုနက လူငယ္ ...။

"မင္း ဘယ္သူလဲ...ဘာလဲ"

အနီးကပ္ၾကည့္ေတာ့ ပိုေခ်ာသည္။ မ်က္လံုးအၾကည့္ေတြက စူးရွျပတ္သားေနၿပီး ႏွာတံကလည္း ေျပျပစ္စင္းေနသည္။ နီရဲေသာ ႏႈတ္ခမ္းသားအစံုက ေသသပ္စြာလွပေနသည္။ နဖူးထက္ဝဲက်ေနေသာ ေငြေရာင္ဆံစေတြနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ကို ဆြဲေဆာင္မႈရွိသည္။ တစ္ခြန္းတည္း ေျပာရရင္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ေခ်ာပါသည္။

"ဟိတ္ ! ငါေမးေနတာ မၾကားဘူးလား !! မင္း ဘယ္သူလဲ ဘာလဲလို႔ ေမးေနတယ္ေလ "

အိုး ... အသံကလည္း ေတာ္ေတာ္ၾသဇာေညာင္းသည္ ။
ဒါေပမယ့္ ဒီအသံၾသဇာထဲမွာ သူသာယာမေနႏိုင္ ။ ခုနက ဘာမွန္းမသိေသာ ျဖစ္ရပ္ႀကီးရဲ႕ မ်က္ျမင္သက္ေသျဖစ္ေနျခင္းက သူ႔အတြက္ ဒုကၡလွလွကို
ဆိုက္ေရာက္ေတာ့မည့္ကိန္းျဖစ္သည္။

"မင္းခုနက ငါတို႔ကို ျမင္လိုက္တယ္ မဟုတ္လား..."

"ဟုတ္ ...ဟုတ္ ...ဟုတ္တယ္ ... က် ...ကြ်န္ေတာ္တို႔က Exorcist မ်ိဳးရိုးဆိုေတာ့ ...ဟို ... ျမင္ရတယ္ေလ ... ခုနကလည္း ကြ်န္ေတာ္ဂါထာရြတ္လိုက္လို႔ ထြက္ေျပးသြားတာ မဟုတ္လား"

Soul Contract (Volume I, MM Translation)Where stories live. Discover now