"FIRST BASE" : FALCON UNIVERSITY Season 2 COMPLETED!

Chapter 10 part 2

"I'm so sorry dad. do whatever you want, i know i deserve it. I'm sorry charles,ninong, ninang. dinamay ko pa po si Charles sa ginawa ko. Sorry po talaga. hindi na po talaga mauulit."

Natahimik ang lahat.

Lumapit sa kin si mommy at niyakap ako.

"We're just glad that both of you are safe, and i know now that you will think twice before you do something again. hindi na natin mababago pa ang nakaraan, but you can do something for your future. i jus hope na hindi ka ma-expell sa ginawa mong ito. but you have to accept whatever consequences you will face for your actions."

"I understand mom." napabuntong hininga ako. She's right. Hindi ko na mababago ang nakaraan, hindi ko na maibabalik si Sky. I just have to face whatever lays ahead of me. pero bakit hindi ko nararamdaman ang pagsisisi sa pagtAkas ko sa school? alam kong mali at hindi ko na rin talaga uulitin, pero kung hindi ko naman ginawa iyon ay hi di ako magkakaroon ng closure kay Sky, at hindi ko rin makikilala si Red, at lalong hindi ko mararanasang mag-isa kasama si Charles!

Palihim na tinignan ko si Charles na nakatayo malapit sa a kin. I think his mind is far away, and i dont know what's going on with that brain of his. Kanina pa nga tinotopak at hindi kp alam kung bakit. but one thing I know, Ang gwapo nya talaga!!!!!!

I blushed at the thought. nagkataon naman na bigla syang tumingin sa kin!

Ooooooopssss!!!

Binawi ko ang tingin ko at itinuon ko na lang ang pansin ko kay Red. Deadma, kunwari hindi ako timingin kay Charles.

"Hey Red. stay put ka lang dyan parating na si Tito Lucian."

"Wala akong pakiqlm kung sino ba yang Lucian na yan. ang importeante para sa kin ngayon ay kung papaano nyo maibibigay sa kin ang pera ko. "

"Wag kang mag-alala. maibibigay namin yun. sooner or later. Kung hindi man ngayon we'll find a way to give it to you."

"Kailangan ko na sya."seryoso ang mukha nya, to the point of desperation.

"Why do you need it so badly? Andito ka pa naman sa kulungan."

Yumuko sya "ayoko na ng ganito." abulong na sabi nya.

Lumapit ako sa kanya para maintindihan ko ang mga sinasabi nya.

"What's wrong? are you alright?"

She looks at me incredulously.

"Ano sa tingin mo? masasabi mo bang ok ako? tignan mo nga ako ng mabuti. ito ba ang ok para sa yo? Palibhasa ang yayaman ninyo. hindi nyo alam ang mga pinagdadaanan ng mga pobreng katulad namin na kumakapit na lang sa patalim para mabuhay lang! Sawang sawa na ko kakalabas pasok sa kulungan. ayoko na ng ganitong buhay. kailangan ko ng limang milyon para ibigay sa mga hinayupak na sindikato na yan at pakawalan na nila ako! Gusto kong makapag aral at makapagtapos para mabago ko naman ang takbo ng buhay ko. ayoko na ng ganito!"

Hindi ko namalayan na natahimik ang lahat ng tao sa presinto at nakatingin lahat kay Red. napalakas pala ang boses nya kaya naagaw nya ang atensyon ng lahat ng tao sa loob. pati ang atensyon ng isang tao na kakapasok pang. Si Tito Lucian.

Nakahing ako ng maluwag.Yes! Nandito na sya sa wakas!!

"Tito Lucian! great! you're finally here!"

Pero parang hindi nya ako narinig at nakatitig lang sya kay Red.

Napansin kong may kasama pala sya at napataas ang kilay ko..

Hmmmmm.... kaya pala nasa pinas ka a!!! chismis to!!! Hehehehe...