Bir ezan ile geldin... bir sela ile gidiyorsun gönül...bir sevda kuşu misali...gönülden gönüle konuyorsun...peki bunu neden yapıyorsun...bu gönülden aldığını... şu gönüle neden taşıyorsun... beni delirtmekmi istiyorsun... yoksa var edip yeniden yaşatmakmı istiyorsun...peki bunu neden yapıyorsun...neden isteklere bağlı kalıyorsun... ve neden nefs ile birlikte yürüyorsun... bir bilsem ahhh bir bilebilsem...sana dair olan herşeyi kendimde bulabilsem...kararsız kaldığım anda neden birden çıkageliyorsun gönül... bana armağanmı veriyorsun... yoksa zehirli bir sevdamı nakış ediyorsun...bunu bana bilerek armağan ediyorsun... bense bunu bilerek alıyorum avuçlarından...kimse bilmez bendeki nefs mücadelesini...içimde oluşan karmaşık gönül labirentini... bir giren çıkamaz oradan...birde kurban olduğunu anlayan...benim nefsim böyledir işte...yüreğimde labirent gibi bir bilmece...cevabı çok basit anlayana...anlamayana yolda işaret olsa ne fayda.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ADINI SEN KOY
Poetryİçimde seni heceleyen bir ben daha neden diye sorma dilimdeki ilk hecemsin.
