:New Begginning
Hindi ko na alam ang dapat gawin o isipin. I know Daphne will handle herself. May ipon naman kaming dalawa at maari niya iyong gastusin. I just can't believe na umalis man lang ako ng hindi niya alam at kahit ako ay walang idea kung kailan ako makakabalik sa amin.
Ginapangan ako ng pagsisisi. Sinabihan na ako ni Clyde na huwag ng pumunta pero dahil matigas ang ulo ko ay pumunta pa rin ako.
Ano na ang gagawin ko ngayon?
Hindi ko alam.
Napatingin ako sa mga katulong na nag di-dilig ng halaman sa palasyo.
Nakasilip ako sa bintana habang ang mga paa ko ay naka-ekis at ang kamay ko ay nasa baba ko at nakatukod iyon sa may riles ng bintana.
Matapos ang kainan namin kanina ay dito ako agad nag tungo sa lumang kwarto ni Selene na magiging akin na yata. Hindi ko rin alam kung saan ako pupunta kung susubukan ko pang umalis dito.
Atleast here. I knew someone.
Napabuntong hininga ako at napaisip kung bakit ako narito sa lugar na ito. May mission ba ako dito? O baka naman panaginip ko lang ito at kailangan lang akong gisingin ni Daphne?
Kung panaginip ito, napaka realistic naman.
Napalingon ako sa may pintuan ng may kumatok, agad akong lumapit sa may pinto at ibinukas iyon at nakita ko ang nakangiting si Selene sa akin.
"Gusto mo ba sumama sa akin sa pamilihan?" tanong niya. Napangiti ako dahil mukhang may gagawin ako sa araw na ito at hindi lamang ako nakakulong sa kwarto.
"Sige!" masayang sagot ko sa kanya.
"Hintayin na lang kita sa baba," aniya at tumango ako bago isinarado ang pintuan ng maka-alis na siya. Sinabi rin sa akin ni Selene na maari kong gamitin ang mga damit na narito sa kanyang drawer dahil hindi pa naman niya iyon naisusuot dahil sa dami raw ng kanyang damit.
Napatingin ako sa mga damit na naroon at puro ito long dress o di kaya ball gowns. Malayong-malayo sa mga damit na nakasanayan ko.
Wala bang skirts dito or croptops with high waisted jeans at rubber shoes? Iyon pa naman ang mga gusto kong outfit kapag na alis ako. Hayst.
Isinantabi ko muna ang kung anu-anong naiisip ko at inayos ang sarili. Nakita kong bagay ko naman ang napili kong damit. Inilugay ko na lamang ang mahaba kong buhok na natural ang kulot sa dulo.
Nang maging kuntento na ako sa mukha ko kahit lagi naman akong kuntento ay lumabas na ako at nakita kong nasa sala si Selene at nag-babasa ng isang makapal na libro at guess what? Nasa kalahati na siya!
"Selene..." tawag ko sa kanya kaya naman tumingin siya sa akin. She smiled a bit at saka tumayo.
"Bagay sa'yo ang damit na 'yan Euphie."
I smiled at lumapit sa kanya.
"Alam ko," sagot ko sa kanya na ikinatawa niya.
Madaling makagaanan ng loob si Selene. Bukod sa napakaganda niya at napaka-amo ng kanyang pananalita makikita mong isa siyang babaeng may dangal at dapat igalang. She's very loving and humble. She knows how to handle situations. Kahit kakakilala ko pa lamang sa kanya ay iyon ang na obserbahan ko.
I'm observant. Sana lamang ay hindi ako mali ng pag-kakakilala sa kanya.
Lumabas kami ng sabay ni Selene. May naka abang ng kalesa sa amin. Naunang sumakay si Selene at sumunod naman ako sa kanya.
"Ipapasyal kita sa pamilihan, kapag may mga nagustuhan ka wag kang mahihiyang mag-sabi sa akin," aniya.
Tumango ako sa kanya dahil masyado na akong nalibang sa mga tanawin sa labas. Ang mga puno ay napaka-yabong, ang hangin ay napaka-sariwa at ang ulap ay maliwanag.
