Call me Red

Color 2

Nandito ako ngayon sa sasakyan namin na kahit naka parada na sa parking ng university eh hindi parin ako bumababa.

"Miss red, gusto nyo po ba na bumalik na tayo sa bahay?" Tanong ni kuya bong, driver namin.

"No, kuya bong. Bumibwelo lang ako. Kaya ko to. Kinakabahan lang ako kasi first day of class ko to at ngayon nalang ulit ako haharap sa mga kapwa ko estudyante." Paliwanag ko kay kuya bong.

"Sige miss red. Kaya mo yan! Tawagan mo lang ako kung gusto ko nang umuwi" sabi ni kuya bong sabay ngiti sakin.

Yang ang gusto ko sa mga kasama namin sa bahay ni mommy, mababait sila. They know all the things happened to be before kaya naiintindihan nila ako.

"Okay, kuya bong. Bababa na ako. I'll call you nalang kapag uwian na namin. " sabi ko kay kuya bong sabay baba sa sasakyan namin.

Eto na! This is it!
I will face the real school!

Tinignan ko yung kotse namin na papalabas sa gate ng school namin hanggang sa mawala ito sa paningin ko.

Kinuha ko na agad yung sched ng classes ko for this day.

Sooooooo..... 8:00an ang first class ko.

Pag tingin ko sa relo ko—

Shit! Shit!

Late na akooooo!
Agad kong kinanap yung room ko.
Although naiilang ako kasi ang dami ng nakatingin sakin at puro sila bulungan, di ko na sila pinansin kasi naka focus ako sa oras.

At eto ako ngayon naka tayo ako sa harap ng room ko.

Kinakabahan ako ng super!

"Miss? Papasok ka ba or hindi?" Narinig kong may nag salita.

"Oh sorry! I'll come in." Pahiyang sabi ko.

Pumasok na ako sa loob at nakita kong lahat sila nakatingin sakin.

Grabe yung tibok ng puso ko!
Kinakabahan ako ng sobra!

Paano kung bullyhun nila ako?

Papaano kung ipahiya nila ako?

Papaano kung—

"Okay tutal ikaw na ang nasa harap, ikaw na ang unang magpakilala." Biglang sabi nung instructor namin.

"O-okay s-sir!" Shoot! Nauutal ako! Halatang kabado ba ako?

Humarap na ako sa kanila ate nakita ko silang nag bubulungan at habang yung iba nakatingin lang sakin.

Pero may isang lalaki ang umagaw ng pansin ko.

Hindi ko alam pero ang weird nya!

"A-ahmm... hi!"

"Hiiiiiii!" Biglang sabi ng mga lalaki sa buong klase.

Nadinig ko naman na tumatawa ng mahina yung instructor namin.

"Hehehe! Im Red de Leon, 17 years old. And i hope na maging friends ko kayong lahat." Pakilala ko.

Nilakasan ko talaga yung loob ko para di ako mautal!
Jusko! Parang nanghina ako sa pag papakilala ko palang.

"Okay? Are you done miss red?" Tanong sakin nung instructor na di ko man lang kilala.

"Y-yes po."

"Okay, you may seat" sabi nubg instuctor namin.

Nag hanap naman agad ako ng bakanteng umupan.
Pero wala akong makita sa bandang harapan.

Iginala ko pa yung mata at—

"Ayun!" Sabi ko.

Narinig ko naman silang tumatawa dahil sa sinabi ko.

Feeling ko ang pula pula ng muka ko!
Kasi naman bakit ba parang atat na atat ako sa pag hahanap ng upuan.

Dumiretso na agad ako dun sa upuan na yun and i found out na katabi ko pala yung weird na lalaki.

Napansin ko naman na lahat sila nakatingin sakin nang makaupo ako.

Ang weird naman netong mga to!

Sabi ko sa isip ko.

"Im grey" dinig kong sabi nung katabi ko.

---

Itutuloy....