TEK EKSİĞİM SEN

-1-

kitabın ilk bölümü umarım beğenirsiniz medyada semih var iyi okumalar :))

''Öğrencilerimizden Hayat yıldırım müdürün odasına bekleniyorsunuz''bütün okul bu sesle yankılanırken müdürün odasına doğru yürümeye başlamıştım bile kafamdaki tek düşünce neden beni çağırıyor bu adam gene ne oldu acaba diye düşünürken kapıyı çaldım gel sesini duyunca içeri girdim

''hayat kızım hoş geldin bende seni bekliyodum'' dedi okul müdürü

''dinliyorum sizi bişey mi oldu ben gerçekten bişey yapmadım'' hemen kendimi savunmaya geçmiştim

''sakin ol hayat bu yeni öğrencimiz semih ona yardımcı olmanı istiyorum''

odaya girdiğimde onu görmemiştim bile kafamı semihe çevirdiğimde olması gerekenden daha yakışıklı bi çocuk bana bakıyordu onun burada olduğunu fark etmemiştim bile

''bana bakmaya devam edecekmisin yoksa okulu gezecekmiyiz''dedi adının semih olduğunu öğrendiğim çocuk

''ş-şey pardon odaya girince seni farketmemiştim o yüzden baktım''dedim ve ona kapıyı gösterdim

''burada yemek yiyoruz spor salonu da şu tarafta üst katta da çıkış ve bahçe var onun bir üst katında da sınıflar var pek büyük bir okul değil burası bugün kulüp dersimiz var istediğin kulüpleri seçip ona katıla bilirsin istersen şimdi sınıfa gidelim'' kafasını aşağı yukarı sallamakla yetindi sadece hiç konuşmuyordu biraz ilerleyip sınıfların olduğu kata çıktığımızda

''ee biz tanışmadık ben hayat'' deyip ona elimi uzattım bir cevap vermesini beklerken onu izliyordum elime baktı ve sırıttı önüne dönüp ileri doğru yürümeye başladı elim öylece havada kalmış bir şekilde ona bakıyordum bu çocuk kendini ne sanıyor ya diye düşünürken onu 12/C sınıfının kapısından içeri girerken gördüm arkasından bende sınıfa girip sırama oturdum

''niye çağırmış müdür seni ne oldu'' dedi pelin 

''şu yeni çocuk ona okulu gezdirdim'' bu sırada gözümle onu işaret etmiştim tamda pelinden beklediğim bir cevabı verip

''baya yakışıklıymış'' dedi

''yakışıklı olduğu kadar ukala da'' dedim ve hoca sınıftan içeri girdi en sevmediğim edebiyat dersiydi hoca semihten kendini tanınmasını istedi semih ayağa kalktı 

''adım semih karahan buraya ışık kolejinden geldim'' dedi ve yerine oturdu

 tam kafamı sıraya koyacakken gözüm semihe takıldı o farklıydı bu okuldakilerden çok faklıydı giyinişiyle tavrıyla şimdiden bütün kızlar ona bakıp aralarında konuşmaya başlamıştı bile ve tam o sırada semih bana döndü ve ben hemen o şaşkınlıkla kafamı çevirip başka bir yere bakmaya başladım umarım ona baktığımı görmemiştir diye düşünürken gülme sesi geldi kulağıma ve sonra zil çaldı o gün çok hızlı geçti eve gitmek için arabama doğru gitmeye başladım ocak doğumlu olduğum için ehliyetim vardı aslında yeni almıştım daha pek iyi sayılmam bu konuda  annemin durumu iyi olduğundan güzel bir araban vardı otoparka gittiğimde pelin beni bekliyordu ''kızım neredesin ağaç oldum burada''

son dersimiz kulüp olduğu için pelin benden önce çıkmış olmalıydı aklıma semih geldi acaba hangi kulübü seçmiş diye düşünürken bir yanımda o ukala yı niye düşünüyorsun diyordu ''geldim ya bırakmadı Naciye'' arabayı açtım ve sürücü koltuğuna geçip emniyet kemerimi bağladım pelin çoktan yan koltuğa oturmuştu bile

'' ya hayat semih bizim kulüpte biliyor musun kendini tanıttı bugün eski okulundan atılmış o yüzden gelmiş buraya çok yakışıklı çocuk bide eğitimini almış galiba bir rol yapıyor görmen lazım'' dedi pelin