Jimin's POV
Sabado ngayon kaya buong araw akong nasa ospital para bantayan siya.
Isang taon na siyang nandito. Hindi manlang magising. Napakahimbing ng tulog niya.
"Jimin kumain ka muna" alok sa akin ng nanay ng babaeng binabantayan ko ngayon.
"Hindi pa ho ako gutom tita" nakangiti kong sambit sa kanya.
"Kaninang umaga ka pa hindi kumakain tapos sasabihin mong hindi ka gutom? Sige ka, mawawala yung pinaghirapan mong abs" pang-aasar naman sa akin ng kuya niya.
Hindi na ako nagdalawang-isip, sumama na ako sa kanilang kumain tutal, dito naman kami kakain talagang nahihiya lang ako.
Pagkarating ko sa table, umupo na ako. Ang ulam namin ay ang paborito niyang ulam. Adobo. Palagi kasi siyang pinagluluto ng lola niya ng adobo.
Pagkatapos namin kumain, bumalik ako sa higaan niya at tinitigan ang maganda niyang mukha.
Hinawakan ko ang kamay niya at bigla na lang ako nagulat ng maramdaman kong unti unti itong gumalaw.
Dali dali kong tinawag ang Doktor para i-check siya.
Pagkatapos siyang i-check ng Doktor at nasigurong okay naman siya, lumabas na sila ng kwarto.
Maya-maya unti unti na ring bumubukas ang kanyang mapupungay na mga mata.
Napakunot ang noo ko ng kumunot rin ang noo niya.
"Sino ka?" Nanigas ako sa kinauupuan ko dahil sa sinabi niya.
"Nasaan sina mommy at kuya?" Tanong niya at inikot ang paningin sa buong kwarto.
Lumunok ako.
Hindi...
Hindi pwede...
Hindi niya ako maalala.
Aktong babagsak na ang mga luha ko ng biglang...
"HAHAHAHA! KUNG NAKIKITA MO LANG ANG ITSURA MO NGAYON JIMIN! HAHAHA! PARA KANG NAKAKITA NG MULTO! HAHAHA! BAKLA AMPUT- ARAY!"
Wala akong pakialam kung galing lang to sa coma.
"Hindi mo ba alam? Isang taon kitang binabantayan? Alalang-alala ako sa'yo tapos pagkagising mo, pagtitripan mo 'ko?" Mahinahon pero madiin kong sabi sa kanya.
Lumungkot naman ang mukha niya.
"Sorry na Jimin, hindi ko mapigilan eh. Pero seryoso?! Isang taon akong coma?!" Napatango na lang ako.
"Eeeeehh??" Nakaka-gago naman niyang sagot.
Biglang bumukas ang pinto at iniluwa non ang kuya niya.
"Kuya!" Masayang tawag sa kanya ni Almira sa kuya niya.
Napangiti na lang ako.
Mabuti na lang at pagkagising niya, naalala pa niya kami pagkatapos niyang maaksidente.
*Flashback*
Nandito ako ngayon sa bahay namin, nagbabasa ako ng libro kunwari matalino ako huehue. Maya-maya biglang pumasok ang nanay ko, mukha siyang nag-aalala ng sobra na natatae. Yung totoo?
"Nay? Ano pong problema niyo?"
"Anak....si-"
"Si?"
"S-si A-almira..."
"Ano pong meron sa kanya?"
"Na-naaksidente siya..."
Pagkarinig ko nun, dali-dali akong nagbihis at pumunta sa ospital na sinabi ni nanay.
Pagdating ko sa emergency room, nagkakagulo yung mga tao. Siguro dahil may gwapong dumating *wink*
"Aray!" May nakabangga kasi akong Doctor.
"Ay! Sorry iho! Di kita nakita! Ang liit mo kasi. Ay teka, magpapatuli ka ba? Wag ka dito sa emergency room, may mga pasyente, bawal bata dito." Aba gago to ah -___-
"Doc, una sa lahat, tuli na ako-"
"Weh patingin nga? Hihihi" Putangina bakla pala si Doc -,-
Tangina, mauubos oras ko dito sa baklang to -__-
"Tabi nga!" Sabay tulak ko palayo dun sa baklang Doctor.
May nakita akong badjao, kaya pinuntahan ko yun kasi paniguradong andun si Almira.
"Namjoon!" Tawag ko sa kanya. Oo, si namjoon yung badjao :--)
"Oy bata umalis ka dito! Wala kong pera!" Aba tang-
"Joonie beybss!" Yak may bakla jowk eksdi ͡° ͜ʖ ͡°
At dahil pogi ako at cute ako at pogi ulit, itinuon ko na lang ang atensyon ko kay Almira na sa ngayon, inaasikaso ng mga nurse, doctor, janitor, otor- okay titigil na.
Balik ulit tayo kay Almira, so sa ngayon, duguan lang naman siya at malala ang kalagayan (≧∇≦)/ pero dahil kyot at gwapo ako, nag-alala ako ng sobra.
Umiyak ako ng umiyak na parang batang di tumangkad at nawalan ng jams :---(
Hanggang sa dumating ang ilong end pwends at hinila ako palabas ng emergency room. Dahil gwa- OO NA! TITIGIL NA! ALL CAPS PARA DAMA! HUEHUE
Yun nga, dahil hinila ako ng itlog- i mean, ilong and cum- company, nagwala ako na parang batang di binilhan ng cherifer :---(
*End of flashback*
Ayos lang naman yung pagkaka-end -__-
Okay balik ulit tayo kay Almira. P.s. buti pa siya nababalikan/binabalikan, eh ikaw? ;-) huehue
"Nga pala kuya, bakit sa tagal ng coma ko, pangit ma pa rin?" Tanong ni Almira kay Namjoon. Pero di siya pinansin ng badjao. Awh :--(
"*pout* Eh ikaw naman Jimin? Bat di ka parin tumatangkad?" Tanong niya naman sakin. Wat da fok is dat?
"HAHAHAHAHA!" Tawa naman ni Namjoon hyung. Uleul ./. Mabilaukan ka sana ng santol na kinakain mo gageu ./.
"HAHA-AACCKK" buti nga gageu tawa pa geh ./.
"Omaygad! Namjooniiee!" react naman ng sirena- bakla- lalaki- AY EWAN! BASTA! SI JIN HYUNG!
(a/n: basta ganan reaction ni Jin huehue)
Tss -.- bahala kayo dyan.
"Ahm...guys?" Biglang sabi ni Tete- Taehyung.
"Bakit?" Sabay sabay naming tanong.
"Nawawala si Almira"
O_O
BINABASA MO ANG
Room 143 (Uder Construction)
FanfictionPark Jimin fanfiction ********* "Always in my mind, Forever in my heart." ********** Cr. Anjera_Catmisky (dyan sa line na yan) **********