This work of fiction may include potentially disturbing readings, scenes and discussions around topics such as sexual, self-harm, physical violence, emotionally triggering materials, death and suicide. Please engage in self-care as you read this wor...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
DEIB LOHR'S POV
"I'M HAPPY," pabulong kong sinabi kay Taguro habang magkayakap kami at hindi mapaghiwalay ang mga pisngi.
"I know."
"I'm so happy, Maxpein. Very happy," pakiramdam ko ay wala ako sa sarili dahil sa sobrang sarap ng pakiramdam. "I am so...so—"
"Oo na," pigil niya sa sasabihin ko pa.
"Tch," napasimangot ako matapos matigilan, at natawa na lang sa huli. "Wala kang ipinagbago, Taguro."
"Nakakarindi ka, eh," naging matunog ang pagtawa niya saka bumuntong-hininga. "I am happy, too," batid kong nakangiti siya nang sabihin 'yon. At bagaman ganoon lang ang kaniyang sagot ay nasisiguro kong pareho ang aming nararamdaman.
"Hindi ka naman galit?" ako naman ang tumawa.
Umiling siya. "Hindi ko yata kayang magalit. Masiyadong maganda ang pakiramdam ko. At inaabala 'yon niyang bibig mo. Masiyado kang madada."
Natawa ako. "Sobrang saya mo rin?"
"Oo nga."
"Hahaha! Pareho tayo, babe!"
"Tss."Huminga siya nang malalim at umiling. Parang noon palang siya nagsawa sa kakulitan ko.
Dumeretso ako ng tayo at tumingin sa kaniya. "'Sabagay, sobrang gwapo kasi ng mapapang-asawa mo, ano? Masaya talaga 'yon."
"Tss."
Pinandilatan ko siya. "Bakit, hindi ba?"
"Ano na naman?" nagpanggap siyang naiinis pero pilit na kumakawala ang ngiti sa kaniyang labi. Gano'n siya kasaya.
"Sabihin mong hindi ako gwapo?"
"Tumanggi ba 'ko?"
Nakangiwi akong ngumisi. "Ikaw lang ang magmamay-ari ng mukhang 'to, Taguro. Ikaw lang ang magkakaroon ng asawang may ganitong mukha, sa buong mundo."
