Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Έφτασε στην αίθουσα που θα γινόνε το πάρτι. Μόλις μπήκε μέσα,ο Πέτρος πήγε δίπλα της,την κοίταξε απο πανω ως κάτω και ένιωσε αμήχανα. - Είσαι πολύ όμορφη Αγάπη. Νομιζω δεν σε έχω ξαναδεί πιο όμορφη. Της είπε. Την έπιασε αγκαζε και κατέβηκαν μαζί τα σκαλιά. Πήγαν να χαιρετησουν τους οικοδεσπότες. - Γεια σας κύριε Νίκο τι κανετε; ρώτησε η Αγάπη. Εκείνος της άφησε ενα φιλί στο μάγουλο. - Καλα είμαι κορίτσι μου. Εδώ είπαμε να διασκεδασουμε με την γυναικα μου. Κάπου εδώ ειναι και ο ανηψιός μου. Ειναι το τελευταιο πάρτι που θα βρίσκομαι. - Για το καλός σας γίνεται κύριε Νίκο. Χρειαζεστε ξεκούραση.
Όταν μπήκε στην αίθουσα η Ααπη,το κατάλαβε. Γύρισε τον κεφάλι του,ηταν τόσο όμορφη με αυτό το φόρεμα. Έδινε λάμψη στο χλωμό δέρμα της,αγκάλιαζε θοσο όμορφα το στήθος και την μεση της και αυτό το σκισιμο που άφηνε ακάλυπτο το μισο ποδι της τον τρέλανε. Και όλα τα αρσενικά βλέμματα την εγδυναν. Ήθελε να την αρπάξει να την κλείσει κάπου να μην την βλέπει κανείς, μονο εκείνος. Και αυτός ο Πετρος,το ένιωθε την ηθελε... - Καλώς τους. Άκουσε μια φωνη απο πίσω της. Γύρισε το κεφάλι της και τον αντίκρυσε. Ηταν όμορφος. Μάλλον υπέροχος. - Πέτρο σ ευχαριστώ που εφερες την γυναίκα μου ως εδω,αλλα απο εδώ και πέρα αναλάμβανε εγώ. Έτσι δεν ειναι νεραιδουλα μου; - Αντε παλι τα ίδια. Εχεις πρόβλημα έτσι; ποια γυναικα σου; - Πέτρο,αλήθεια λέει. Είμαι η γυναικα του. Είπε η Αγάπη. Όταν την άκουσε να παραδέχεται τα λογια του Φαίδωνα, ο Πέτρος τσαντιστηκε,την κοίταξε με ενα βλέμμα υποτιμητικο και έφυγε. Εκανε την κίνηση να τρέξει απο πισω του,να τον προλάβει ν του εξήγηση αλλα ο Φαίδων μπήκε μπροστά της. - Πάμε να χορεψουμε; της είπε ο Φαίδων.
Την οδηγησε στην πίστα,που είχαν διαμορφώσει. Την έπιασε απο το χερι και το άλλο το χερι του το ακούμπησε χαμηλά στην μέση της. Εκείνη το δικός της το έβαλε στον λαιμό του και το άλλο το είχε μεσα στην ζεστη παλαμη του. Ενα ηλεκτρικό ρεύμα διαπέρασε και τους δυο. Οι ματιές τους ενώθηκαν,έγιναν μια. Ο Φαίδων έφερε το κεφάλι του κοντά στο αυτή της και της ψιθύρισε - Εμείς,πρεπει να κανουμε μια κουβεντα. Μην νομίζεις οτι δε κατάλαβα τίποτα. Και να ισχυει αυτό που νομίζω,κανεις δεν θα σε γλιτώσει νεραιδουλα μου. Ένιωσε ενα παγωμένο ρεύμα σε όλο το σωμα της. Σταμάτησε να κινείται. - Φαίδων,τα πραγματα δεν ειναι οπως φαίνονται. - Χμ.. Για να δω... Έφυγε κρυφά απο το σπίτι μας πριν εφτά χρόνια,αλλαξες μέχρι και το ονομα σου για να μην σε βρω. Εμαθες οτι ησουνα έγκυος στο παιδί μου και δεν μου το ριπές. Γέννας το παιδί μου παλι δεν μου το λες. Και εφτά χρόνια να υποθέσω δεν απλα δεν έτυχε να με πάρεις να μου το πεις,μάλλον δεν θα είχες χρονο. Μάλλον εχεις δίκιο. Σεν ειναι όπως τα νομιζω. Ειναι χειρότερα. - Φαίδων. Να κάνουμε μια άλλη ωρα αυτή την συζήτηση; - Οτι θες εσύ γυναικουλα μου. Ποτε σε βολευει να την κάνουμε; - Πάντως όχι τώρα,αλλα και εγώ θέλω να μιλήσουμε. - Εχεις δίκιο,μπορούμε όμως να κάνουμε αλλα πραγματα τώρα. Της είπε και έσκυψε και φυλάκισε τα χειλης της στα δίκα του. Στην αρχή προσπάθησε να αντισταθεί αλλα μετα την ένιωσε να λιωνεινστα χέρια του. Το φιλί το έγινε πιο κτητικό,απαιτητικό. Σήκωσε το κεφάλι του και την κοίταξε στα ματια. Την ηθελε πολύ... Μια κοπελα τους πλησίασε,ηταν η κοπέλα της υποδοχής,η Μινά,είχε πολύ υψηλές προσδοκίες. Της άρεσε ο Κινγκ,αλλα δεν της άρεσε που είχε την Αγάπη κοντά του. Είχε δει το φιλί και τημ εξόργισε. - Συγνώμη,αλλα τον εχεις τόση ωρα Αγάπη και χορεύεται. Να πάρουν και αλλες σειρα; Ουτε άντρας σου να ηταν.
Η Αγάπη βρήκε ευκαιρία και το έσκασε απο δίπλα του. Χαιρέτησε τους οικοδεσποτες και έφυγε. Βγηκε απο την αιθουσα κατεβηκε τα σκαλια και εφτασε στην εξοδο. Σταματησε το πρωτο ταξι που βρηκε και μπηκε μεσα. Πήγε σπίτι της. Στον γιο της. Όταν ξάπλωσε τα συναισθήματα της για εκείνον ηταν πολύ δυνατά.. Πως εμπλεξα παλι έτσι; σκεφτόταν.
Το πρωι ξύπνησε απο τον ήχο του κουδουνιου. Σηκώθηκε φόρεσε την ρόμπα της και άνοιξε την πόρτα. - Καλημέρα είπε ο Φαίδων και μπήκε μέσα. - Τι θες εδώ εσύ; -Έχουμε να κάνουμε μια κουβεντουλα. Και ήθελα να δω τον γιο μου. - Τον...τον.. γιοοοο σου;; - Ναι Αγάπη τον γιο μου ή μήπως θα το αρνηθείς; Η Αγάπη χλωμιασε. Δεν ήξερε τι να πει. Ήθελε να του πει όχι δεν ειναι δικός σου,αλλα την κέρδισε η λογική. - Μαμα ποιος είναι; Ο μικρός μπήκε στο σαλόνι που άκουσε φωνές. Όταν είδε τον Φαίδων, χαμογέλασε αλλα μετα θύμωσε. - Τι κανει εδω; - Νίκο δεν χαίρεσαι που ήρθε; - Τι θέλει μαμά; Ο Φαιδωνας είχε σκύψει κοντά του και τον κοιταγε. - Ξέρεις ποιος είμαι; - Ναι. Ο μπαμπάς μου. Δεν περιμενε να το ακούσει αυτό. Κοίταξε έκπληκτος την Αγάπη. Ξαναγύρισε να κοιτάξει το γιο του. - Ναι αγόρι μου εγώ είμαι. - Τελειωσες με τις δουλειές σου; Θα μείνεις μαζί μας ποια; - Όλα τελείωσαν αγόρι μου ποια εδώ θα είμαι απο εσω και πέρα. Ο μικρός έπεσε στην αγκαλιά του και τον αγκάλιασε. Ο Φαίδων ένιωσε τόσο χαρουμενος. Σηκώθηκε και έκανε νόημα στην Αγάπη να το ακολουθησει. Βγήκαν εξω στον κηπο. Γύρισε την κοίταξε με αγριο βλέμμα και της είπε. - Αυτό που έκανες δεν θα στο συγχώρεσω ποτε. Θα σου πάρω την επιμέλεια του παιδίου και το ίδιο το παιδί. Και έφυγε.....
