Αντιμέτωπη με την αγάπη

Κεφαλαιο 8

"Βγηκαμε για μια βολτα"λεω και κοιταζω τον βαγγελη."δε σας πειραζει να κατσω μαζι σας" τοτε ο βαγγελης εχασε την υπομωνη του"ΟΧΙ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΤΣΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΓΙ ΑΥΤΟ ΦΥΓΕ!!"λεει και προσπαθει να ηρεμησει" φευγω " και ακουστηκαν τα γελια τλυ φευγοντας

" μπορεις να ηρεμησεις;" λεω θυμωμενη "οχι γιατι οπου και αν παμε οι δυο μας εμφανιζεται αυτος με καποιο τροπο και τα χαλαει ολα" "ωραια εγω παω σπιτι και οταν ηρεμησεις παρε με τηλ" παω να φυγω και με τραβαει απο το χερι και με κολαει πανω του " συγνωμη" και ενωνει τα χειλια μας γλυκα.

Με συνοδεψε στο σπιτι μ και τον ειδα να απομακρινεται με την ιδια εκφραση που ειχε και πριν..της λυπης.
Μπαινω μεσα και βλεπω τους γονεις μ να βλεπουν τηλεωραση. " καλως την πως περασες;" "μια χαρα παω να κοιμηθω ριμαι πτωμα"

Εβαλα τις μπιτζαμες μ και ξαπλωσα μεχρι που μ σταλθηλε ενα μυνημα στο κινητο
Απο: βαγγελη
Καληνυχτα πριγκιπισσα μ. Αυριο θα περασω να παμε καμια βολτα.
-οκ καληνυχτα πριγκιππα και ξαπλωσα να κοιμηθω

Το επομενο πρωι ξυπνησα ντυθηκα και πηγα στο παρκο. Εκει ειδα τον βαγγελη να καθεται στο παγκακι με το κινητο του. Παλι η ιδια εκφραση απο χθες. Τον πλησιαζω και καθομαι διπλα του. " καλημερα μωρο μ" μ λεει και μ δεινει ενα φιλι." κσλημερα...θελω να μηλησουμε" λεω σοβαρα" σαν τι να πουμε"με ρωταει" το τι εχεις απο χθες και εισαι ετσι;" "τιποτα"."δε μπορεις να μου κρυφτεις λεγε" του λεω " σε ε μηνα τελειωνει το καλοκαιρι...θα φυγω να συνεχισω τις σπουδες μ στην αθηνα δεν θα σε ξαναδω εφη"λεει και κατεβαζει το κεφαλι του. Δικιο εχει το ειχα ξεχασει οτι θα εμενε μονο το καλοκαιρι. " δε πειραζει θα σε επισκευτομαι και..."
" οχι εφη ολο αυτο θα ειναι κουραστικο. Δεν ειναι οτι καλυτερο η σχεση απο αποσταση" λεει σοβαρος." και δ-δηλαδη θα χωρισουμε;"ρωταω και ειμαι ετοιμη μα απελευθερωσω τα δακρια μ."νομιζω οτι θα ηταν το καλυτερο" το καλυτερο; αυτο λες εσυ οτι θα ειναι το καλυτερο;σαγαπαω γαμωτο 😭😭"και αρχισα να κλαιω" σε παρακαλω δε μπορω να σε βλεπω να κλαις"λεει λυπιμενα" λαι τι θες να γελαω που χωριζουμε. Που οτι ζησαμε για εσενα δεν ηταν τιποτα"φωναζω "κανεις λαθος αυτοι οι 2μηνες ηταν οι καλυτεροι τις ζωης μ αλλα πρε-πρεπει. Σηκωνομαι και αρχιζω να τρεχω προς το σπιτι αλλα ξαφνηκα....ολα μαυρα
"Εφη"
..........................
Αρχιζω να συνερχομαι. Βλεπω οτι ειμαι σε ενα ασπρο δωματιο και ακουγεται ο ηχος απο τα μηχανιματα διπλα μ.
"Επιτελους συνηλθες" ακουγεται μια γλυκια φωνη..ηταν η νοσοκομα
" παω να ειδοποιησω τον γιατρο ηια να σε εξετασει. Εφυγε απο το δωματιο και προσπαθουσα να θυμηθω τι ειχε γινει ομως τιποτα.

"Μπορω να τι δω;" ρωταει ο βαγγελης. " ναι αλλα με προσοχη" μπαινω μεσα και την βλεπω στο κρεβατι με ολα αυτα τα μηχανιματα γυρο της. Η καρδια μ παει να σπασει με το θεαμα. Την πλησιαζω και με κοιταζει περιεργα.
" ποιος εισαι;" και εκεινη την ωρα ειχα μεινει
............
Αλλη μια ιστορια αν σας αρεσε πατηστε ⭐και σχολιο😘