Αντιμέτωπη με την αγάπη

Κεφαλαιο 7

"Τι εχεις;"του λεω ψιθηριστα
"Τπτ"λεει χαμηλοφωνα
"Ναι αλλα καθεσαι με αυτα τα μουτρα τοση ωρα πες μ"
Τοτε σηκωνεται με απαζει απο το χερι και παμε λιγο πιο περα
"Ξερεις τι εγινε;ειμαι τρελα ερωτευμενος μαζι σ και σε θελω τοσο πολυ και εσυ εχθες τρυβωσουν σε εναν μαλακα τον αλεξ μπροστα στα ματια μου αυτο εγινε" λεει και μας κοιτουσε ολο το μαγαζι απο τις φωνες του.
"Μπορεις να ηρεμησεις;Με τον αλεξ δε θα γινει τπτ δε τον αγαπω πια μετα απο ολα οσα μ εχει κανει"
"Μεχρι χθες ησουν ντιρλα και αυτος το μονο που ηθελε ηταν να σε ριξει στο κρεβατι. Και στη κατασταση που ησουν θα το πετυχεναι πολυ ανετα"
"Ακου τωρα φαιρεσαι πολυ ανωρημα"
"Πες και κανενα ευχαριστω που σε εσωσα απο αυτον"
"Ξερεις κατι μαλλον εσυ εισαι ο επικυνδηνος" και παω στο τραπεζι χαιρεταω τα παιδια παιρνω την τσαντα μ και φευγω.
"Τι εγινε;"ρωτησε η δαναη
"Τπτ δεν θα ασχοληθω αλλο ας παει στον γκομενο της" μα τι λεω την σγαπαω τοσο πολυ γιατι το κανω αυτο;
"Φευγω και γω" "απο τωρα;"ρωταει ο μαριος
"Ναι γιατι αν κατσω βλεπω να σπαω ολο το μαγαζι' και εφυγα.

Ανεβηκα στην μηχανη μ και σε ολη την διαδρομη μου ερχοταν η εικονα της εφης στο μυαλο. Μου εχει κανει μεγαλη ζυμια παντου την βλεπω..συνεχεια την σκευτομαι.Γαμωτο ρε εφη

Αφου εφτασα στο σπιτι δε μπορουσα να συγκρατησω τα κλαματα μ. Παλι καλα δεν ηταν οι γονεις μ στο σπιτι. Τον αγαπω παρα πολυ και οντως εχθες με εσωσε γιατι ο αλεξ ετσι οπως ημουν θα το εκμεταλευωταν. Τοτε ξαφνηκα με εβγαλε απο τιςσκεψεις μ το κουδουνι. Ανοιγω και μπαινει με φορα ο βαγγελης μεσα και με κολαει στο τοιχο κλεινοντας την πορτα με το ποδι του.

"Τ-τι κανεις εδω"ειπα ενω ανασαινα βαρια
"Συγνωμη για οτι σου ειπα αλλα τρελαθηκα στην ιδεα οτι....αστο καλυτερα"και κοιταζε τα χειλια μ.
Πλησιαζει σιγα σιγα και ενωνει τα χειλια μας. Το φιλη ηταν τοσο τρυφερο και δε σταματαγαμε ουτε για ανασα. Μετα απο λιγο με αφησε
"Αυτο ηταν...τελειο" λεω ντροπαλα
"Αληθεια μωρο μ;"μου λεει και γελαει πονηρα
"Ναιι..μη φυγεις μηνε λιγο ακομα"λεω ναζιαρικα
"Οκ"και μου εδωσε αλλο ενα φιλη.

Με σηκωσε και κατευθηνθηκαμε στον καναπε. Με εβαλε να ξαπλωσω και ηρθε απο πανω μ
"Μωρο μ βιαζεσαι λιγο...εγω εε.."
Την κοιταζα στα ματια και εβλεπα να ηταν λιγο φοβισμενη
"Δεν το εχω ξανα κανει" λεω ντροπαλα
-Δε το πιστευω δε μου εχει ξανατυχει αυτο
"Δε πειραζει μωρο μ μπορω να περιμενω μεχρη να εισαι ετοιμη
"Αληθεια;δε θυμωσες;"
"Πας καλα γιατι να θυμωσω;" και μου εδωσε αλλο ενα φιλη. Μετα απο λιγο εφυγε και ηρθαν οι γονεις μ
"επ δε κοιμασαι;" λεει η μαμα μ με απορια
"Δεν ειχα υπνο" ειπα και ειχα ενα τεραστιο χαμογελο
"Εγινε κατι;"μου λεει η μαμα μ με ενα πονηρο υφος
"Οχι απλα βγηκα με τα παιδια και περασα ωραια" λεω και ανεβαινω στο δωματιο μ.

Εβγαλα τα ρουχα μ και πηγα να κανω ενα μπανιο. Αφου βγαινω ντυνομαι και ξαπλωνω στο κρεβατι μ.

Αφου εφτασα στο σπιτι καθησα στον καναπε με το κινητο μ και μ ερχοντουσαν διαφορες σκεψεις στο μυαλο.Δυο μηνες ακομα και μετα τελος καλοκαιρι γυριζω στην αθηνα και συνεχιζω τις σπουδες μ και δεν ξαναβλεπω την εφη. Δεν μπορω να το συνηδητοποιησω οτι σε δυο μηνες ολα οσα θα εχουμε περασει...τελειωνουν. Οι σκεψεις μ λενε να μη προχωρησω τη σχεση και να μεινω μακρια της για να μη πληγωθει ουτε εκεινη αλλα ουτε εγω λογο της αποστασης..αλλα η καρδια μ λεει να το ζησω οσο λιγο κι αν κρατησει.

Τοτε μ σταλθηκε ενα μυνημα στο κινητο.
Εφη:"πριν λιγο ησουν εδω αλλα μ λειπεις:'(
Βαγγελης:"και εμενα μωρο μ τωρα ηθελα να ημουν εκει και να φιλιωμασταν ολη μερα αλλα η γονεις σ μας το χαλασαν:-(
Εφη:"θες να ερθεις αυριο σπιτι μ;θα λειπουν ολη τη μερα για δουλειες
Βαγγελης:" οκ καληνυχτα μωρο μ
Εφη:" καληνυχτα βαγγελη μ

Το επομενο πρωι σηκωθηκα, ντυθηκα και περινενα τον βαγγελη να ερθει. Μεχρι που χτυπησε το κουδουνι
"Γεια σ μωρο μ"
Πριν προλαβω να πω κατι μπαινει μεσα και αρχηζει να με φιλαει
"Δε ξερεις ποσο μ ελειψαν αυτα τα χειλια" και συνεχιζει να με φιλαει.

Μετα πηγαμε και καθησαμε στο σαλονι.
"Εγω ημουν στην αγκαλια του και ειχα παρει το κινητο του και χαζευα τις φωτο με τους φιλους του. Μα τι τρελες κανουνει με τους φιλους του. Μεχρι που ειδα εναν φακελο με μια καρδουλα απεξω. Παω να το πατησω αλλα μ παιρνει το κινητο
"Αυτο ειναι προσωπικο"
"Συγνωμη..ειναι κατι κακο;"
"Δε θελω να το σηζητησω" ηταν ετοιμος να δακρυσει αλλα εκανε μπουνιες κα χερια του και κρατηθηκε.
''θες να βγουμε καμια βολτα να παρουμε καθαρο αερα;"
"Ναι" λεει ηρεμος και μ δινει ενα φιλη. Πηρα το κινητο μ και φυγαμε. Καθησαμε σε ενα παγκακι. Δε μηλαγε κανεις, το κοιτουσα και φαινοταν λυπημενος και ξαφνηκα ερχεται και ο αλεξ οχι που δε θα ερχοταν. 

Ο βαγγελης τον ειδε να μας πλησιαζει γυρισε το κεφαλι και ξεφησησε.
"Επ τι εγινε"λεει και με κοιταζει με ενα ηληθιο βλεμα...

Αλλο ενα κεφαλαιο αν σας αρεσε πατηστε το ⭐ και γραψρε ενα σχολιο😍