❤WattpadRomanceTr Tarihi Baştan Yazan Kurgular Kategorisi❤
Demir ve Ametist'in aşk için verdikleri mücadele.
Maralay'ın Veliaht Begümü Aşina ve Talhin Sultanlığı'nın Mirzası Batur birbirlerine ilk görüşte âşık olmuşlardır. Mirza barış için kendisi...
Oy ve yorumlarınızı benden esirgemezseniz, çok mutlu olurum.
Bölüm Şarkısı: Nena Venetsanou - Lilith
Yayın Tarihi:23.02.2022
ლ
ओह! यह छवि हमारे सामग्री दिशानिर्देशों का पालन नहीं करती है। प्रकाशन जारी रखने के लिए, कृपया इसे हटा दें या कोई भिन्न छवि अपलोड करें।
Talhin Sultanlığı – Başkent : Alkant
Nazan
Hayat bize her daim hediyeler sunardı. Kimi zaman bu hediyeleri göremezdik, birer lanet sayardık. Lanet saydıkça lanetten kurtulmaya çabalardık. Ne büyük bir aptallık, ne büyük bir körlük! Kendi kabuğuna çekilince lanet olmadığını görebiliyorduk. Lanet değildi, hediyeydi. Öyle bir hediyeydi ki hayallerime ulaşmama yardım ediyordu, kararsız kaldığım yerlerde beni cesaretlendiriyordu. Benim kadar şanslı birisi olamazdı.
İlk başta şüphe ettiğim şeyi doğrulamıştım. İçimdeki kuşku beni kemirirken bunu teyit ettirmeden duramazdım. Aklıma gelen ilk şey, bu minik gerçeği kimse silmeden içimden söküp atmaktı. Bu minik gerçeğin diğer ortağını bulmak zordu. Onun kabullenip kabullenmeyeceğini umursamıyordum. Umursadığım şey ortağımla asla hayatımın birleşmesini istemediğimdi. Masum bir kaçamaktı, masum bir gönül eğlencesiydi. Fakat hayatımı başka bir noktaya getirmişti.
Lanetim diye gördüğüm gerçek benim hediyemdi. Kaderimi çizmeme yardımcı olacaktı, kararsızlığımı aşmama yardımcı olacaktı. Hakkettiğim ve hayalini kurduğum konuma ulaşmamda yardımcı olacaktı. Ah, benim minik gerçeğim! Sana ileride bugünleri anlatmak için çok sabırsızlanıyorum. İkimizde hakkettiğimiz konumda olacağız. Buna yürekten inanıyorum. Sevgili annen, geleceğimiz için her şeyi yapacak.
Planımı özenle hazırladım, adım adım uyguladım. İlk başlarda her sabah uyandığımda midem bulanıyormuş gibi yapmıştım. Gerçi bu bir yalan değildi, berbat bir mide bulantısı yaşıyordum. Bunu ilk başta sıradan bir hastalık gibi göstersem de dün yalancıktan bayılmıştım. Aradığım dikkati o zaman üstüme çekmiştim. Bunun basit bir mide üşütmesi olmadığına kanaat getirmişlerdi. Bayılmalarım, mide bulantılarım, hassasiyetimle beraber akla başka ihtimaller gelince annem hemen ebe kadını çağırtmıştı. Ebe kadın ise benim bildiğim, ailemin ise bihaber olduğu gerçeği söylemişti. Hamileydim!
Ebe kadın gittikten sonra annem yatağımın kenarına oturdu. Kahverengi gözleri bendeydi. Yüzü çok gergindi. Gerginliğinin sebebini anlıyordum. O, her daim kontrolü elinde tutmayı seviyordu. Şimdi beklenmedik bir haberle karşı karşıyaydı. Bu haber sonucunda ne yapacağını bilemiyor, bakışlarında bana olan öfkesi okunuyordu. Başımı eğip ellerimi karnıma koydum. Masum gözükmek zorundaydım. Annem gerçeğime inanmak zorundaydı.
Annem "Neler oluyor, Nazan? Nedir bu hamilelik?" dedi sertçe. Kontrolü dışında gelişen bu olay karşısında ne yapacağını bilmez hali biraz olsun beni eğlendiriyordu. Kontrolü kaybetmişti. Eh, kontrolü bir kez olsun başkasına bırakmayı öğrenmeliydi. "İnanamıyorum, nasıl olur?"
