Her Eyes #Wattys2018 Winner

Chapter 5

"Nako ikaw talagang bata ka, wala ka nang nagawa kundi pag-alalahin ako." Nakakatawa ang reaksyon ni Kuya Dino sa tuwing nakikita niyang nahihirapan ako huminga. "Histerikal ka nanaman, Kuya, yung puso mo."

"Mauunahan pa nga ata kitang atakihin kesa sa iyo, ikaw talagang bata ka," nanggigil na sabi ni Kuya Dino sabay duro sa tagiliran ko kaya lalo akong natawa. Naasar na siya lalo pag dinuduro na niya ang tagiliran ko.

"Hala, halika nang bata ka, malay ko sa iyo may elevator naman sa building na ito lagi kang gumagamit ng hagdan, lalo mong pinadadali ang buhay mo," puro na lamang sermon ang naririnig ko kay Kuya Dino pero ang isip ko ay lumipad na nang tuluyan.

Yung pulang rosas na hinawakan ko kanina, namukadkad yon nung hawak ko. Bakit? Bakit nasa kanya yung iba pang kulay? Nagtiim ang bagang ko sa isipin na may gumagamit sa kanya. Pero ano nga ba ang kaobligahan ko kay Reed? Hindi ko naman siya kapatid.

"Kuya Ichi, you should meet my Ate soon, she's pretty and I think bagay kayo."

Damn!

Why the hell are you thinking about those words? Rin is right, she is pretty. But being in love with her? It's something I can't imagine or foresee.

She's too selfless, I'm selfish. She's too friendly, I'm not. Maybe all opposite traits of mine is on her. That what makes us incompatible.

And if she is compatible for you would you dare to court her? Could you imagine being with her? My subconscious snide at me with his oh-so-goofily-annoying grin. I might be driving insane for some reason.

That hit me. What if she is compatible for me would I be in love with her?

No, she might be put in danger because of me. I wouldn't dare to drag her unto it.

You coward scumbag. Yeah, I'm coward. Ayoko lang may madadamay sa magulo kong buhay. Ayokong gumulo ang buhay nila dahil sa akin.

It's much better to live with the worst of your life and not bringing any misfortunes to others. It's like separating a spoiling food from the others to avoid its spoilage.

Nang makababa kami sa basement parking ay agad na pumunta na ako sa shotgun seat ng Vios. Nang makapasok ay pumalumbaba ako at tinanaw ang mga dinaraanan namin.

Kuya Dino drive in the traffic after a few minutes. Aabutin din kami ng ilang minuto rito. Sumandal ako at humalukipkip, pumikit at hindi ko namalayan nakatulog na ako.

"Stop!"

"Lumayo ka!"

"Shit! Janice!"

"Reed!"

"Ryoichi, nasan ka? Tulungan mo kami!"

There's nothing in the dark but a chaotic voices, puro boses na hindi pamilyar. Voices full of pain.

"Ryoichi!"

Screams and horrific laughter. Why are they even in panic?
"Ryoichi nasan ka? Kailangan ka ni Reed!"

"Ryoichi!"

"Ichi!"

"Ichi," nag-aalalang mata ni Kuya Dino ang sumalubong sa akin. Pawis na pawis ako. What the hell! Ano yong napanaginipan ko? Normal na sa akin ang mga ganon pero this one it sent shivers on my spine by just the thought of it.

"Ayos ka lang? Nanaginip ka nanaman?" Tumango lang ako. Inabutan ako ni Kuya Dino ng puting panyo at tubig. Kahit saan na lang nanaginip ka ng masasama. "Sino ngayon ang napanaginipan mo?"

"Di ko sila lahat kilala, dalawa lang ang kilala ko si Janice Fuego at Reed Tyler, may ibang boses, hinahanap nila ako."

I look at Kuya Dino and he knows what to do. Nang makarating kami sa unit namin sinalubong ako ni Ziggy. "Hello, Zig, namiss mo nanaman ako."

Binuhat ko siya at dinala sa kwarto ko tsaka ibinaba sa kama. Tinanggal ko ang necktie ko at tiniklop ang long sleeves ko hanggang sa siko. Hindi ako mapakali dahil sa napanaginipan ko.

Bakit wala akong nakita? Walang ibang imahe, puro boses. There are other laughters, sobrang nakakatakot. Umupo ako sa kama at siya namang lumapit si Ziggy na pilit sumisiksik sa gilid ng binti ko.

"Ikaw talagang aso ka," hinimas ko ang ulo ni Ziggy atsaka nag-isip-isip. Nagring ang telepono sa bedside table ko. "Bakit, Kuya Dino? May findings ka na about sa kanila?"

"Meron, pero sigurado ka ba rito? Invasion of privacy to maari tayong makasuhan," nag aalalang tanong ni Kuya Dino. "There's much dangerous things than invading their privacy, Kuya. Buhay ang kapalit oras na mapabayaan to," dahilan ko.

Ibinaba ko na ang telepono at humiga sa kama. Ziggy followed me and rested on my pillow.

Reed Tyler what are you? Anong panganib ang meron ka?