Her Eyes #Wattys2018 Winner

Chapter 5

Tama siya. Mahirap intindihin ang lahat ng ito. Paano ko nga ba maiintindihan ito kung mismong ang sarili kong kakayanan ay di ko maintindihan at magamit sa tama. May pag-asa ba na mailigtas ko pa ang buhay ng mga tao sa paligid ko? May oras pa ba ako na magamit ito sa tama bako kami mahanap ng taong gustong umabuso sa kakayahan namin?

Puno ng katanungan ang isip ko, sobrang hirap isiksik pilit at sabihing sa susunod ay maiintindihan mo rin. "Hey," nakita ko na pinupunasan ni Janice ang mga luha na patuloy lumalandas sa pisngi ko.

"Stop crying or I'll kick that asshole's you-know-what," I giggled on what she said and she smiled. "Mas bagay sa iyo ngumiti, wag mo problemahin lahat, we are all involved with this, sa ayaw at sa gusto niya kasama niya tayo. Isa siya sa atin," she winked at me and held my hand.

Iginiya niya ako sa cafeteria at umupo kami sa isang sulok na malapit sa bintana kung saan tanaw ang quadrangle na napapaligiran ng Bermuda grass kung saan pwede humiga at maglatag ng kumot tsaka magpicnic ang ibang estudyante pag lunch.

"Binabagabag ka pa rin niya?" Janice asked, tumango ako.

"There's so much mystery on him."

[Ryoichi]

She's a living mystery herself. She gives me a lot of questions in life. I saw it with my eyes, I saw what will happen to her once she get too close to me, I'll be her destruction and I don't want anyone involved in my fucked up life— my dangerous life.

My phone vibrated, I fish it out of my pocket as I remain gazing at the blue sky. "What is it?"

"Nako ikaw talagang bata ka, lalo akong tatanda dahil sa iyo." I smiled at Kuya Dino's retort. "Oo, Kuya Dino, hello rin," pang-aasar ko. "Ichi, nasan ka ba? Hindi ka nanaman daw sumipot sa klase mo."

"I manage to attend my Physics, Kuya."

"Nasan ka ngang bata ka? Ako mapapagalitan ng magulang mo eh."

"Rooftop."

"Dios Mio kang bata ka," ibinaba ni Kuya Dino ang linya at tumingin ulit ako sa langit. Kuya Dino's aware of how dangerous I am. Ako mismo ang nagdecide na lumayo kila Mama para hindi sila madamay but Kuya Dino just wouldn't let me out of his watch.

I remembered the time I received the rose. That darn rose will ruin other's life. I clench my hands into fist.

"Ichi, may dumating na package sa iyo," Kuya Dino walked in holding a box. Nilaro ko ang aso kong si Ziggy. "Kanino galing?"

"Walang address or name ng sender," tinignan ko si Kuya Dino at tumayo mula sa pagkakaupo ko sa sofa. "What?"

Kinuha ko ang box sa kanya at binuksan iyon. "Isang red rose?" Tanong ni Kuya Dino. "Not just it," kinuha ko ang puting note na nakalagay sa ilalim noon.

"Danger comes on your way, find your way out and it's death you'll face," I mutter. "Ano ibig sabihin niyan, Ichi?" I shrug at Kuya Dino's question.

"Prank lang siguro," I let the note fall pero nakita kong sinalo ni Kuya Dino ang note. "Hindi pa rin tayo sigurado, Ichi."

Naupo na lamang ako ulit sa sofa at nilaro ang aso ko. "How can we assure it's true, Kuya?" He shook his head. "I guess let's leave it be."

I clutch my chest when I feel the pain ran across my chest. "Laging maganda timing mo ah," then I heard Kuya Dino's footstep. "Dios Mio, sabi ko naman sa iyong wag kang pumunta kahit saan na mapapagod ka."

Naghihisterikal na si Kuya Dino pero nakuha ko pa rin ngumiti. "Okay lang, Kuya. Mamatay na rin naman ako."

"Aba, gago kang bata ka ah, hindi ka pa mamamatay hindi mo nga makita kailan ka mamamatay at paano," ngumisi ako sa kanya. "Fair point."