ZEHR-İ VİRAN

❦4❦ ↑İÇİNDE KALAN↓

"Seni odana bıraktıktan sonra yedim ben bir şeyler. Keyfine bak."

Samira duyduğu gerçekte hayrete düşmüştü. Onu odasına Araz mı taşımıştı yani?

Kahvaltı için oturduğu yerden kalkarken biz kez daha duyduğu cümlelerle sarsıldığını hisseti.

"Unutma. Burası artık seninde evin."

Doğruydu. Artık burada yaşayacaktı. Esir hayatı son bulmuştu genç kızın.

Aury' i takip ederek tek kişilik için haddinden fazla çeşit olan kahvaltı masasında rahatsız olsa da alışmaya çalışıyordu.

Evindeyken de çeşit boldu fakat odasına geldiği için her şeyden makul miktarda olurdu.

"Afiyet olsun efendim."

Gözlerini Aury' e çevirdiğinde sevecenlikle kendisine baktığını gördü.

İnsanları Araz sayesinde tanıyordu ve kimin gerçek kimin sahte olduğunu çözmesi için zaman gerekiyordu.

Bu nedenle kimseyle samimi olmayacaktı Samira. Herkesle arasına gereken mesafeyi koyacaktı.

"Sağol Aury."

Karnını fazlasıyla duyurduğu sofradan kalkarken salona geçti. Araz' ı görememiş sormaya da cesaret edememişti.

"Bay SANCHEZ' in acil işi çıktığından dolayı evden ayrıldı." deyip elindeli tableti bana uzattı Aury.

"Bunuda size bırakmamı istedi."

Gülümseyerek aldı tableti elinden Samira. Yüzüne karşı bir ton hakaret eden adam bu kadar kısa bur süre de nasıl böyle bir değişime uğramıştı hayret ediyordu.

Fakat detaylı düşündüğünde onu toplasan birkaç saat görmüştü. Sinirli bir anına denk gelmiş olması muhtemel bir olaydı.

Eline aldığı tabletle bulunduğu ülkeyi araştırmaya başladı Samira. Her şeyiyle kendi ülkesinden bambaşkaydı Kanada.

Alışması büyük zaman alacağa benziyordu.

Geçen saatlerin arkasından sıkıldığını hissederek oturduğu yerden kalktı. Gözüne ilk olarak büyük camın arkasında duran cennetten koparılmış gibi duran bahçe ilişti.

Bir kaç adımda tam camın önünde durduğu sıra da Aury' in geldiğini gördü.

"Sizi gezdirebilirim isterseniz?"

Nazik sorunu kibarca reddetmiş yalnız olmak istediğini belirttiğinde kilitli olan bahçe kapısını açarak yanından ayrılmıştı.

Çimenlerle süslenmiş toprağa adım attığı sıra da ciğerlerie dolan oksijenle yüzünü kocaman bir gülümseme ele geçirmişti.

Hiç şüphesiz Samira ona sunduğu güzellikler için minnettardı.

Gözüne ilişen minderli salıncakla yüzüne yayılan gülümsemeye mani olamadı genç kız. Küçükken pencereden hep sallanan kardeşlerini görür ve kendisine izin verilmediği için gecelere kadar ağlardı.

Bir kaç adımda vararak minderli salıncağa oturup çocuk gibi eğlendi.

Geçen saatlerin ardından sürekli odasında oturmaya alışmış olduğu için bu fazla hareketli gün kendisini yormuştu.

Uzun camı açarak içeriye girdiği sırada hazırlanan masayı görünce Araz' ın gelmiş olduğunu düşünerek heyecanlanmış kapıyı kapatarak içeriye geçmişti.