Baş Belası Öğretmen (DÜZENLENECEK )

22.Bölüm

...

Babamın gideceği beni çok üzmüştü. Vedalar herkes için çok zordur ve buna geride kalanlar değil gidenlerde bir o kadar üzülür.

*************

Sabah olmuştu babama veda etme zamanı gelmişti. Babam valizlerini taksiye yerleştirdikten sonra yanımıza geldi ilk anneme sonra Masal 'a ve en son bana sarıldı ona sıkıcı sarıldım.

" evi illk önce annene, sonra Masal a sonrada, sana emanet ediyorum Derin."

" ben ,Masal dan buyuğüm baba. " diye mızmızlandım

" sen ilk önce kendine emanet ol deli, kız. "

" ama, baba. " dedim ve ağlamaklı bir şekilde gülmüştüm.

Her kız babasına düşkündür ve bu benim için çok zordu.

Nabam taksiye bindi ve zamanla gözden kayboldu.

******************

Okula girmiştim bahçeye bakındım Poyraz hoca dışında herkes bahçedeydi. Artık takıntı olmuştu onu görmeden derse başlayamıyordum. Çünkü o nerde diye düşünüp,düşünüp durup kafamın etini yiyorum. Zaten bu aralar aramızda iyi değildi.

Resmen benimle ilgilensin diye kıskandırmaya çalıştım ama daha beter benden uzaklaştı. Daha fazla bahçede oyalanmadan hemen sınıfa çıktım ilk ders matematikti ve tek umudum matematik dersinin boş geçeceğine inanmamdı.

Hemen Sevgi' nin yanına oturdum .

" günaydın. "

" günaydın deli."

" niye durgunsun? "

" babam gitti."

" nereye? Bir şey mi oldu? "

" babam iş için İzmir e gitti ama en kısa zamanda gelicekmiş o yüzden durgunum. "

" sıkma canını ya sizde gitseydiniz? "

" o ,daha da kötü olurdu Poyraz h- "
demeden kendimi durdurdum.

Ve yine Poyraz hoca.

" neden durdun Derin? "

" ya, yok birşey. "

" anladım ama, neyse anlamamış gibi yapıyım. "

Sevgi' ye sadece göz devirmekle yetindim.
Tahtaya çıkıp başkanlığını yapmadım nede olsa ders matematik ve herkes istediği kadar konuşsun.

******

Lanet olası matematik dersi başlamıştı ve ben hemen başımı sıraya koyup, uyumayı tercih ettim.

Acaba Poyraz hoca geldi mi? Daha önemlisi bana kurs vericek mi? Yok bu düşünceler beni öldürecekti. Zaten bu derste bi bilmedi.

Hocanın yanın gittim.

" lavobaya gidebilir miyim hocam? "

" neden kızım?"

Bu sorunu şimdi ?

" lavobo hocam. "

" ne yapıcan? "

Bu matamatik öğretmeni nasıl olmuş? Daha lavobada ne yapılacağını bilmiyor!

" lavaboda ne yapılır hocam? "

" tamam git. "

Hele şükür. Hemen sınıftan çıktım ve lavoboya girdim biraz aynaya baktım birkaç dakika oyalandım ama dersin bitmesine hâlâ 30 dakika vardı. Birden yangın alarmı çalmaya başladı ama hiç endişelenmedin çünkü önceden de çalmıştı ve bunu yapan öğrencilerdi yine aynı şey olmuştur dicektimki dışarda patır kütür sesler gelmesi beni endişelendirmişti ve hemen lavobadan çıktım resmen herkes dışarı doğru koşuyordu kafamı sağ, sola çevirdim ve fizik laboratuvarından dumanlar geldiğini görünce hassiktir!

- POYRAZ ' IN AĞZINDAN -

Yangın alarmı çalmaya başladı öğretmenler odasından çıktım ve hemen Derin in sınıfına gittim Derin yoktu çıkmış olmalıydı ama yinede etrafıma bakınmaya başladım ve fizik lavabotuvarımdan çıkan duman heryeri sarmaya başladı ve bu yüzden öksürmeye başladım.

- DERİN ' İN AĞZINDAN -

Dışarı çıkamadan önce öğretmenler odasına baktım ama Poyraz hoca yoktu dışarı çıkıcaktım ki öksürme sesi gelmişti hemen sese doğru gittim Poyraz hoca yere oturmuş ve duvara yaslanmış bir şekilde öksürüyordu o an kalbim durmuş gibi oluştu korkmuştum ya ona birşey olduysa? hemen yanına gidip, yanına oturdum.

" hocam, iyi misinzi? "

Bana cevap vermiyordu ve yavaşça gözlerini kapatıp açıyordu. Ellerimle yüzüne hafifçe vurdum ama ayılmıyordu. Ağlamaya başlamıştım.

" nolur kendine gel! "

" uyan, uyan . "

" Poyraz, beni bırakma nolur gözlerini aç! "

Şuan ona adıyla seslenmem umrumda bile değildi.

" yardım edin! "

" nolur yardım edinnnnnn! "

" Poyraz aç gözlerini herşey için özür dilerim!"

" nolur kalk bana bağır çağır hatta canımı yak ama gözlerini aç! "

O hareketsiz ve yatarken ağlamam daha da şiddetlenmişti ve dumanlar benide yavaşça uykuya teslim ediyordu. Yavaşça göğsüne yattım ve kalp atışlarını dinledim. Kalp atışları hâlâ hızlıydı, bir elin saçlarımı okşadığını hissettim yavaşça kafamı kaldırdım Poyraz hoca gözlerini aralamıştı.

Kısık ve öksürmeli bir sesle:

" seni, seni se- " dicektiki daha fazla onun yorulmasını istemedim ve ona
sıkıca sarıldım, oda bana sıkıca sarıldı.

Şimdi ölsem hiç üzülmezdim çünkü onun kollarında olma mutluluğunu hiç bir yerde yaşamamıştım.

.................